ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจและคำอวยพรที่ส่งมา อย่างที่พี่ว่า งานบุญนั้นหนัก และเหนื่อย แต่ก็เป็นสุขใจค่ะ ยิ่งเห็นคนไทยมีศรัทธามุ่งมั่นที่จะเดินทางสู่ดินแดนพุทธภูมิ ก็ยิ่งมีกำลังใจค่ะ :)

ความสุขของคนเดินทาง โดยเฉพาะเดินทางธรรมย่ำแผ่นดีนอินเดียบริเวณ สี่สังเวฯ ถ้าเป็นชาวพุทธที่มีความศรัทธาคุ้มค่าจริง ๆ

สำหรับผู้แสดงความคิดเห็นขอเป็นกำลังใจให้น้อง ๆ ได้ทำงานไม่เหน็ดเหนื่อยนะ งานบุญ เหนื่อย แต่ดี และขออวยพรให้สุขภาพแข็งแรงนำพาคนไทยเราไปไหว้พระตลอดทุก ๆ ปี นะจ๊ะ

สวัสดีค่ะคุณปีใหม่ โปรแกรมสังเวชนียสถานแบบนี้จะมีเปิดทริปอีกทีประมาณช่วงต.ค.-ธ.ค.53 ค่ะ เพราะช่วงนี้ทริปสังเวฯ จะปิดฤดูกาลแล้วค่ะ ยังไงลองแวะเวียนเข้ามาดูเรื่อยๆ นะคะ ว่ามีวางโปรแกรมการเดินทางเมื่อไหร่ ค่าใช่จ่ายของแต่ละทริป แต่ละช่วงอาจจะต่างกันบ้าง แล้วแต่รายละเอียดของโปรแกรมค่ะ หรือโทรมาสอบถามที่สำนักงานวันแรมทางที่เบอร์ 02-4054561 ก็ได้นะคะ

ขอบคุณมากค่ะที่สนใจจะร่วมเดินทางกับวันแรมทาง หวังว่าคงได้เจอกันค่ะ

อยากไปมั่งจังค่ะ...ต้องทำไง แล้วใช้งบเท่าไรคะ

อนุโมทนา ภาพดีๆ หายาก

เราเห็นการเดินทางของวันแรมทาง ดูจะลำบาก แต่ก็เต็มไปด้วยศรัทธาที่พกพามาหนักมาก และแล้วก็ค่อยค่อยปล่อยวางนะ

ที่ดีใจมากคือเราก็เคยเดินทางเส้นนี้เหมือนกันมันลำบาก แต่ก็สนุกดี ทำให้ชีวิตมีรสชาติ ชนิดที่ว่า เดินทางมาอินเดีย 7 วัน

เล่ากัน 7 ปี ก็ดูจะเป็นเรื่องปัจจุบันกาล ไม่เหมือนครั้งอดีตเลย เล่าทีไรสุขทุกที ไม่รู้คนอื่นจะเป็นเหมือนเราไหม? แต่เราภูมิใจ

และภูมิใจกับคนนำทัวร์ โมทนาบุญด้วย อย่าแท้ อย่าอ่อนแอ แม้จะเหนื่อยหน่าย จงกำหนด พุท-โธ เรื่อยไป จิตใจแจ่ม เริ่งร่า

บทความที่ลง เป็นเรื่อง "สะพายกล้องท่องธรรม" ที่พี่ฉุน เขียนลงในคอลัมน์สะพายกล้องท่องเที่ยวของนิตยสาร phototech ค่ะ

เห็นว่าอาจจะมีประโยชน์สำหรับสมาชิก "วันแรมทาง" ที่ต้องการเทคนิคเพิ่มเติมในการถ่ายรูปเพื่อบันทึกเรื่องราว ที่ได้มุมมองดีๆ ประกอบอารมณ์ศิลป์

ส่วนเทคนิคในการถ่ายภาพแต่ละรูป อาจต้องดูประกอบในนิตยสารนะคะ ไม่ได้ประกอบในบันทึกฯ นี้

ต้องขอบคุณ "ปลา" ที่ช่วยจัดภาพและนำลงในบันทึกแรมทางด้วยค่ะ(ทั้งหมด มี 2 ตอนค่ะ)

พี่เปิ้ล และ พี่ฉุน กรุณาส่งภาพและเรื่องราวการเดินทางในทริปนี้ มาลงในบันทึกแรมทางค่ะ

ใครสนใจลองเข้าไปดูกันนะคะ
http://www.wanramtang.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538729657&Ntype=3

รูปก็สวย เรื่องราวก็ดี ไม่ควรพลาดนะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ...
ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ ขอน้อมรับพรอันเป็นมงคลนี้ด้วยความเต็มใจและยินดีอย่างยิ่ง

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

ในศุภวาระดิถีขึ้นปีใหม่ ขอให้ผลบุญที่ชาวคณะวันแรมได้ทำใว้ ในการนำทางผู้มีจิตศรัทธาสู่แดนพุทธภูมิอย่างรอดปลอดภัย จงบันดาลให้กิจกรรมที่ทำอยู่มีความเจริญรุ่งเรือง ตลอดจนชาวคณะทุกคน มีสุขภาพแข็งแรงทั้งใจและกายตลอดชั่วกาลนานเทอญ

สนใจอ่านเรื่องราว คราวไปทริปสังเวชนียสถาน ที่ผ่านมา เพิ่มเติมได้ที่นิตยสาร "Phototech" ฉบับเดือนธันวาคม 2551 ที่เพิ่งออกใหม่นี้นะคะ และจะมีตอน 2 ต่อในฉบับถัดไปด้วยค่ะ

ได้ทั้งสาระ ได้ดูรูป (สวยๆ) และได้เรียนรู้เทคนิคการถ่ายภาพแบบมีศิลปะ โดยประธานชมรม focusing club ค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

ธรรมสวัสดีปีวัวค่ะ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนไตร และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จงประทานพรอันประเสริฐแก่ทุกคนให้ดำรงอยู่ในสติ เพื่อให้เกิดสมาธิและปัญญา อันจะนำมาซึ่งความสุขในทุกสถานนะคะ

สวัสดีปีใหม่ 2552 ทุกคนค่ะ :)

ในวาระขึ้นปีใหม่ 2552 ที่จะมาถึง ขอฝากธรรมะที่เป็นแง่คิดดีๆ จากพระอาจารย์ ว.วชิรเมธี เพื่อเป็นกุศลจิตแด่กัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ

7 สิ่งมหัศจรรย์ของชีวิตที่ได้มาเกิดเป็นมนุษย์

1) การได้เกิดเป็นมนุษย์

การจะได้มาเกิดเป็นมนุษย์นั้นยากแสนเข็ญเหลือคณานับประหนึ่งเสาทรงลูกบาศก์ที่จะมีเทวดามาพัดผ้าขาวให้สึกกร่อนทุกๆ 100 ปี จนไม่เหลือหลงอยู่เลย ซึ่งใช้เวลากว่า 1 อสงไขย์ ต้องมีการสะสมบุญตั้งแต่เป็นสัตว์เซลล์เดียวกว่าจะเป็นมนุษย์ได้ คนที่ฆ่าตัวตายก็เท่ากับว่าต้องเริ่มสะสมบุญใหม่ตั้งแต่ต้นทีเดียว

2)การได้รู้จักพระพุทธศาสนา (อย่างถ่องแท้)

ความแตกต่างระหว่างพุทธศาสนาแท้กับพุทธศาสนาเชิงวัฒนธรรม     บอกก่อนว่าทั้งสองสิ่งนี้ต่างกันอย่างไร ? พุทธศาสนาที่เราๆรู้จักกันนั้นไม่ว่าจะเป็นงานวัดเข้าพรรษา หรือทัวร์วัด 9 วัด เพื่อประโยชน์แอบแฝงเบื้องหลังงานบุญเหล่านี้ (เช่นตั้งวงเหล้า) เราถือว่าเป็นพุทธศาสนาเชิงวัฒนธรรม คือ ทำๆไปเพียงเพราะเป็นช่วงเทศกาลงานบุญ จะได้บุญมากบุญน้อยแล้วแต่ศรัทธา  ส่วนพุทธศาสนาแท้ก็คือ การได้รู้จักพุทธศาสนาถึงแก่นของมันแล้วนำมาปฏิบัติในชีวิตประจำวัน แม้แต่นิพพาน แต่จะมีสักกี่คนที่จะรู้จักขนาดนั้นล่ะ มองไปทางไหนก็มีแต่พึ่งหมอดู อยากได้อะไรก็เอาของคาวของหวานไปบนตามศาลพระภูมิ ที่สำคัญพุทธศาสนาของเราไม่บังคับศรัทธาของผู้นับถือ จะเชื่อในพระพุทธเจ้าก็ได้ไม่เชื่อก็ไม่มีใครว่า  

3) เมื่อมีได้ก็มีเสีย

เป็นของคู่กันมาแต่ปางไหนๆแล้วขอรับ ไม่ว่าคุณจะได้เลื่อนตำแหน่งสูงๆแต่สักวันถ้าเจ้านายเห็นว่าคนอื่นดีกว่าก็อาจจะปลดคุณได้ทุกเมื่อ มันไม่มีอะไรที่เที่ยงแท้แน่นอนเสมอไป แม้กระทั่งตัวเราเอง เพราะฉะนั้นอย่าไปยึดติดกับอะไรต่ออะไรมาก เปลืองสมองเปล่าๆ

4) มีปัญญา

มี 3 แบบ คือ ปัญญาจากการคิดพินิจตริรอง ปัญญาจากการฟัง (หรือเรียนหนังสือ) และภาวนามยปัญญา (ลงมือทำ อันนี้ต้องทำซ้ำๆหลายหนจนเข้าใจถ่องแท้) ปัญญาทั้ง 3 แบบนี้ทำได้อยู่แล้วทุกคน

5) มีกัลยาณมิตร

กัลยาณมิตรก็คือ "เพื่อน" นี่เอง แต่เป็นเพื่อนที่มีคุณภาพนะขอรับ ไม่ใช่เพื่อนเที่ยว เสพ เทียม การมีเพื่อนที่ดีก็เป็นสิ่งมหัศจรรย์ของชีวิตเลยนะแม้ว่าจะมีอยู่ 2-3 คนที่สามารถรับฟังหรือยอมรับเราได้ทุกกรณีก็ตาม ดีกว่ามีเพื่อนเป็นร้อยคนแต่พึ่งพาไม่ได้สักคน

6) มีสุขภาพดี

แน่นอนขอรับ คงไม่มีใครไปเที่ยวกับเพื่อนได้อย่างสนุกสนานทั้งๆที่ไม่สบายหรอก การมีสุขภาพที่ดีถือว่าเป็นบุญอยู่อย่างนะ เวลาทำอะไรก็ไม่ต้องพะวงว่าตัวเองจะเป็นอะไรไป มีความสุขกายสบายใจ

7) การเจริญวิปัสสนากรรมฐาน

ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นพุทธศาสนิกชนเท่านั้นที่ทำได้ ไม่ว่าศาสนาไหนก็ทำได้ ความจริงหลักสูตรนี้พุทธศาสนาไม่ได้เป็นต้นกำเนิด มันก็คือการนั่งนิ่งๆหลับตาดูลมหายใจของเราเองนั่นแหละขอรับ ทำให้จิตใจเราสงบไม่ฟุ้งซ่านแถมยังอารมณ์ดีอีกด้วย

ขอธรรมสวัสดีจงมีแด่เพื่อนๆ และทีมงาน "วันแรมทาง" ทุกท่านค่ะ

ปิดท้ายด้วยการร่วมกันทำบุญถวายพระธรรมวิทยากร เพราะคณะจะต้องแยกกันเป็นสองกลุ่ม กลุ่มใหญ่เดินทางกลับไปที่พุทธคยาเพื่อขึ้นเครื่องกลับเมืองไทยพรุ่งนี้ ส่วนกลุ่มย่อยคือกลุ่มพี่อ๋อ จะไปต่อที่ถ้ำอจันต้า-เอลโลร่า แล้วกลับทางมุมไบ

พระอาจารย์กิตติศักดิ์จะช่วยดูแลคณะใหญ่ โดยมีน้องแบงค์เป็นทีมงานคอยช่วยดูแลอำนวยความสะดวก ส่วนคณะพี่อ๋อ พี่ปลากับนุ้ยจะพาขึ้นรถไฟไปต่อ (ที่ไปทั้งคู่ เพราะยังไม่เคยไปเหมือนกัน ถือโอกาสไปสำรวจและเก็บภาพด้วยค่ะ)

แล้วจะมาเล่าเรื่องราวของการเที่ยวถ้ำอจันต้า-เอลโลร่าให้ฟังในอีกกระทู้ที่พี่ปลาเปิดไว้แล้วค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามชม และขอให้ติดตามต่อไปนะคะ ยังไม่จบเท่านี้ค่ะ :)

:)

ตั้งจิตอธิษฐาน

คั่นโฆษณาค่ะ

บันทึกภาพหมู่เป็นที่ระลึกกันหน่อย