ขอบคุณพี่แดงเช่นกันค่ะ ที่ทำให้การเดินทางในครั้งนี้เกิดขึ้น และปิดทริปลงด้วยความประทับใจของทุกคน

ดีใจนะคะที่ทุกคนมีความสุขและสนุกสนานกับทริปนี้ หวังว่าจะได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกในโอกาสหน้านะคะ คิดถึงทุกคนค่ะ :) 

To Nui and Pla

I write in english because i can not type in Thai. I don"t know why after my computer got the virus. My english is not healthy enough so I will type a little.

I would like to thank for your CD  a lot.

My familly is very happy and enjoy with this trip. We got a new experience and friends from this trip.

I would to persuade anyone who intend to go this program. Please hurry to contact nu nui and nu pla, you will not disappoint ja.

The end dee kaa jaa

Bye and thank for everything. Miss everyone in this trip

สวัสดีค่ะ พี่อ้อ

พระอาจารย์ที่พี่ไปเจอที่เชียงราย น่าจะเป็นพระอาจารย์สมพงษ์ค่ะ ท่านไปเรียนต่อปริญญาโทและเอกที่อินเดียมา ตอนนี้ท่านจำพรรษาที่วัดพระแก้ว จ.เชียงราย พี่ปลายังได้ติดต่อท่านอยู่เรื่อยๆ ค่ะ บอกท่านว่าจะไปไหว้พระที่เชียงรายอยู่เหมือนกัน แต่ยังไม่สบโอกาสเสียที แปลกดีนะคะ วนเวียนกันอยู่ในหมู่คนรู้จักกันนี่เอง ทั้งที่ดูไม่น่าจะเกี่ยวข้องกันได้เลย

ฝากความคิดถึง ถึงพี่แอนด้วยนะคะ คิดถึงทุกคนเลยค่ะ หวังว่าพี่ๆ คงสบายดี แล้วคงมีโอกาสได้เที่ยวด้วยกันอีกนะคะ

ปล. พี่อ้อคงจำชื่อนุ้ยสลับกับพี่นุ่นนะคะ "นุ้ย วันแรมทาง" ค่ะ ส่วนพี่นุ่น คู่ของพี่นพ เป็นลูกทัวร์อีกหนึ่งคู่ในทริปค่ะ นึกออกแล้วซินะคะ นุ้ยเพิ่งส่ง CD รูปของทริปนี้ไปให้ตามที่อยู่ในบัตรประชาชนของพี่อ้อ ส่งไปเมื่อวันศุกร์ที่ 16 นี้เอง คงจะถึงที่หมายภายในสัปดาห์นี้ ขอโทษนะคะที่ส่งช้าไปหน่อย แต่หวังว่าน่าจะถูกใจนะคะ :)

ปลาและนุ่น พี่อ้อได้เดินทางไปวัดพระแก้ว จังหวัดเชียงรายเมื่อวันที่14/11/50 ได้พบพระอาจารย์ที่เดินทางจากอินเดีย โดยบังเอิญ พระอาจารย์รู้จัก

ปลาและนุ่นด้วย และรู้จักบริษัท วันแรมทาง ด้วย

แต่ไม่ได้ถามชื่อพระอาจารย์ แต่ทราบว่าจำพรรษาอยู่

ที่อินเดีย

ตลาดนี้ส่วนใหญ่ก็จะเป็นพวกสารพัดผัก ที่ล้วนแล้วแต่ปลูกกันเองทะเลสาปดาลนี้ แม้แต่ผลไม้ยังไม่เห็นมีขายเลย นอกนั้นก็จะเป็นพวกของที่เอามาเสนอขายนักท่องเที่ยว เป็นพวกเครื่องประดับบ้าง ผ้าบ้าง และอื่นๆ อีกหลายอย่าง

ชมบรรยากาศตลาดน้ำกันได้สักพัก พวกเราก็กลับไปกินอาหารเช้า แล้วก็เก็บสัมภาระทั้งหมดลงกระเป๋า เพื่อเตรียมตัวออกเดินทางไปสนามบินศรีนาการ์ ซึ่งตรวจเข้มมากๆ เลยต้องออกเดินทางจากเรือกันเร็วหน่อย

เราผ่านขั้นตอนต่างๆ ของสนามบินอย่างไม่มีปัญหา พอได้เวลาก็เหิรฟ้าจากสนามบินศรีนาการ์ สู่เดลลี ด้วยสายการบินภายในประเทศ ราคาประหยัด ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง แต่เครื่องออกช้ากว่าเวลาไปหน่อย กว่าจะถึงเดลลีก็เกือบบ่ายสองโมง ราชรถมารับพวกเรา และพาไปกินข้าวกลางวันกัน จากนั้นก็ออกเดินทางต่อสู่เมืองอัครา เมืองที่ตั้งของทัชมาฮาล แต่นุ้ยไม่ได้ไปต่อด้วยนะ ต้องขอตัวแยกกลับกรุงเทพก่อนในคืนนี้ เพราะต้องไปรับคณะที่จะมาไหว้พระในวันที่ 23

ล่ำลากันเสร็จ น้องกระต่าย(นักศึกษาไทยในเดลลี) ก็มารับเราไปที่บ้านพัก เพื่อรอเวลาเครื่องออกคืนนี้ ส่วนพี่ปลาก็พาสมาชิกไปเที่ยวทัชมาฮาลต่อ แต่เสียดายที่พี่ปลาลืมเอากล้องที่นุ้ยไปด้วย เลยไม่มีรูปที่ทัชมาฮาลมาฝากกันเลย แต่โดยสรุปแล้วทริปนี้ก็จบลงอย่างสวยงาม ถึงจะมีอุปสรรคในการเดินทางช่วงที่ไปเมืองอัครานิดหน่อย แต่สมาชิกทุกคนก็โอเค และเข้าใจได้ว่านี่คือ "อินเดีย"

ขอบคุณพี่ๆ และน้องๆ ทุกคนในทริปนี้ ที่ร่วมเดินทางกับพวกเรา "วันแรมทาง" หวังว่าทริปนี้จะเป็นอีกหนึ่งทริปประทับใจสำหรับทุกคนนะคะ
ขอบคุณจากใจค่ะ :)

วันที่ 8 อังคารที่ 21 ต.ค. 50 แคชเมียร์ - เดลลี

เช้ามืดวันนี้พวกเราออกไปท่องตลาดน้ำยามเช้าในทะเลสาบดาลกัน ถึงจะเช้าและหนาวไปสักหน่อย แต่เรื่องเที่ยวพวกเราก็ไม่ท้ออยู่แล้ว

เสร็จสิ้นภาระกิจการช็อปปิ้งกันแล้ว พวกเราก็กลับเข้าบ้านพัก และเตรียมตัวสำหรับอาหารเย็น ซึ่งวันนี้เป็นเมนูปลาและไก่ทอดที่พวกเราสั่งเพิ่มเป็นพิเศษ โดยมีพี่ปลาเอาผงคนอร์ไปหมักเองกับมือ แล้วก็ฝากกันฟาต ที่เป็นพ่อครัวประจำเรือทอดให้ สรุปว่าอาหารมื้อนี้ อร่อยถูกปากทุกคน เสียที่ปลาทอดก้างเยอะไปหน่อย กินลำบาก ต้องคอยระวัง กินอย่างมีสติ มื้อนี้พวกเราเลยเงียบกว่าปกติ เพราะเอาใจใส่กับการกินปลากันอยู่

หลังมื้ออาหาร เรายังช็อปปิ้งกันต่ออีก เป็นพ่อค้าผ้าเจ้าเดิม เพราะเมื่อคืนยังไม่ได้ของที่ตั้งใจกันอีกหลายคน แต่วันนี้เจ้าของเค้ามาเอง เลยกล้าลดแลกแจกแถมมากกว่าพ่อค้าคนเมื่อวานซึ่งน่าจะเป็นลูกน้อง แต่ละคนก็เลยได้ของกันสมใจ จริงๆ ได้เกินที่ตั้งใจด้วยซ้ำ เพราะพ่อค้าขายเก่งเหลือเกิน ยิ่งรู้ว่าพวกเราจะกลับพรุ่งนี้เช้า ยิ่งอยากขายใหญ่เลย

ช็อปเสร็จทุกคนก็รีบแยกย้ายกันไปนอน เพราะพรุ่งนี้เช้าเราจะออกไปชมตลาดน้ำกันแต่เช้ามืด

ไปถึงร้านเปเปอร์มาเช่ พี่แอนกับพี่นุ่นก็พุ่งเข้าใส่แมวที่เล็งไว้อย่างไม่ต้องคิดแล้ว ที่เหลือก็แค่ต่อราคาให้ได้ตามที่พอใจ มีเลือกของเล็กๆ น้อยๆ เพิ่มกันนิดหน่อย แต่หลังจากต่อราคากันอยู่นานก็ตกลงกันไม่ได้เสียที สุดท้ายดีนเลยต้องออกมาเป็นคนกลาง และจัดการฟันธงให้ ทุกคนก็เลยได้ราคาที่พอใจ ต้องขอบคุณดีนมากๆ ไม่งั้นคงตีกันอีกนานเลย

ระหว่างพายเรือจากร้านขายไม้ไปที่ร้านเปเปอร์มาเช่ที่พี่แอนเล็งไว้ ก็ถ่ายรูประหว่างเส้นทางไปเรื่อยๆ มีเป็ดเล่นน้ำและหากินอยู่เป็นระยะ น่ารักดี

ดีนพาพวกเราไปต่อกันที่โรงงานแกะสลักไม้ แต่เค้าไม่ได้สาธิตให้ดู งานไม้ที่ขายในร้านก็ราคาสูงพอสมควร แต่ดีนการันตีว่าเป็นไม้คุณภาพดี เป็นไม้แก่จริงๆ ไม่ใช่ไม้อ่อนๆ อย่างที่เอาไปเสนอขายที่เรือ พี่นุ่นก็เเลยได้ไก่ไม้แกะสลักไป 1 คู่ 

เลือกกันอยู่พักใหญ่ สุดท้ายก็แทบไม่ได้อะไรกันเลย เพราะเค้าแทบจะไม่ลดราคาให้เลย ทั้งที่เคยถามจากที่อื่นๆ ราคาไม่สูงขนาดนี้ อีกอย่างคือร้านนี้ไม่มีแมวแบบที่พี่แอนอยากได้ด้วย พวกเราก็เลยจะกลับไปซื้อที่ร้านเดิมที่แวะเมื่อวานกัน

และจุดหมายแรกที่ดีนพาพวกเราไปคือโรงงานทำเปเปอร์มาเช่ ซึ่งเค้าก็ทำการสาธิตขั้นตอนต่างๆ ให้พวกเราชมก่อนจะทำการเลือกซื้อสินค้ากัน

ออกจากมัสยิดพวกเราก็ไปกินอาหารจีนกันที่ร้านริมทะเลสาปดาล ก่อนจะกลับไปที่ท่าเรือ เพื่อล่องเรือชมทะเลสาปและร้านรวงต่างๆ กัน

มัสยิดแห่งนี้สร้างขึ้นจากไม้และอิฐที่วางสลับกันไปมา โดยไม่ใช้ตะปูเลยสักตัว

ด้านหลังของมิสยิด เป็นห้องของผู้หญิง มีการแบ่งพื้นที่กันอย่างชัดเจน

สภาพบ้านเรือนไม้เก่าๆ ของเมืองแคชเมียร์ที่ยังมีให้เห็นอยู่ข้างมัสยิด

มัสยิดนี้ไม่อนุญาตให้เข้าไปชม แต่สามารถดูและถ่ายรูปจากด้านนอกได้

มัสยิดจามี (Jami Mosque) ถือว่าเป็นมัสยิดกลาง มีบ้านเรือนไม้เก่าๆ อยู่ข้างๆ แคชเมียร์เป็นเมืองของชาวมุสลิม เลยมีมัสยิดอยู่หลายแห่ง

ส่วนร้านนี้พวกเราได้อุดหนุนด้วย กองที่อยู่ตรงกลางเป็นพวกหลากหลายพืชพันธุ์ผสมกันน่ะ ทั้งมะพร้าวแห้งซอยเป็นส่วนเล็กๆ ลูกเกด อินทผาลัม แอลมอนท์ และวอลนัท เป็นของกินเล่น เคี้ยวปนๆ กันหลายๆ อย่าง อร่อยดี

สาวๆ แคชเมียร์กำลังช็อปปิ้งกันอยู่

ร้านนี้ขายเนื้อแพะ เนื้อสัตว์ที่เป็นอาหารหลักของคนแคชเมียร์

เครื่องทองเหลือง ทองแดง ที่มีรูปแบบและลวดลายต่างๆ

ถ้วยโถโอชามต่างๆ

ที่นี่มีของขายมากมาย ส่วนใหญ่ก็เป็นข้าวของเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันของคนที่นี่ อย่างพวกเสื้อผ้า

จากมัสยิดขาว ดีนพาพวกเราไปแถวมัสยิดใหญ่อีกแห่งหนึ่ง แต่เราไม่ได้จะเข้าไปในมัสยิดนะ เรามาเดินเที่ยวชมตลาดพื้นเมืองที่อยู่รอบๆ มัสยิดกันน่ะ

เดินออกจากมัสยิด ผ่านชุมชนด้านนอก ก็เลยไปปิ้งร้านขายขนมเข้า แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ลองชิมนะ ไม่ค่อยอยากเสี่ยงกับเรื่องท้องเสียน่ะ อีกอย่างคือขนมแขกส่วนใหญ่จะมันและหวานมากๆ เลยไม่ค่อยโปรด

แล้วพี่ๆ ทั้งหลายก็มาสนใจกับหมวกของชาวมุสลิมที่มีหลากสี หลายลายให้เลือก แล้วพี่นุ่นก็ได้หมวกไปเป็นที่ระลึก