ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะคุณเก่ง ที่ได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งในประสบการณ์ดีๆ ครั้งนี้ จะรอทริปต่อไปที่ได้เดินทางร่วมกันนะคะ

ขอบคุณครับสำหรับทริปดีๆและประสบการณ์ดีๆที่ได้อยู่ร่วมกัน คิดถึงทุกคนเช่น กันครับหวังว่าจะได้ร่วมทางกันอีกครั้งในอนาคตอันใกล้

ปล พึงเข้ามาดูมีคนเม้มถึงเก่งด้วย ยังคิดถึงทุกคนครับ

พี่ก็ฝากความคิดถึงไปให้แม่ (พี่ไร ) ด้วยเช่นกันจ้ะน้องนิตย์

แหม เมืองไทยร้อนขนาดนี้  พอดูรูปอากาศเย็นๆ ที่อินเดียแล้ว

"ค่อยยังชั่ว"  หลายคนคงคิดเหมือนกัน  การท่องเที่ยวให้

ประสบการณ์  และ ความทรงจำที่ดี อย่างนี้เสมอ

ขอบคุณเพื่อนร่วมทางทุกคน "ครอบครัวพี่ปู พี่หมู พี่ยิ้ม พี่หนิง พี่จู และวันแรมทาง"

แม่ฝากความคิดถึงทุกท่านด้วยค่ะ หวังว่าคงได้ร่วมทาง กับเพื่อนร่วมก๊วนต่างถิ่น ต่างวัย และ

กับวันแรมทางอีกเร็วๆ นี้นะคะ

นิตย์ค่ะ

**** ถึงไม่มีอะไรตื่นเต้นก็จะรอชมจ้า****

สวัสดีทุกคนค่ะ วันนี้วันแรงงาน คนใช้แรงอย่างเราเลยหยุดงานค่ะ (หยุดงานตัวเอง ไปช่วยงานบุญแทน...อิอิ ฟังดูดีจัง) เลยยังไม่ได้เปิดกระทู้ไปส่งน้องตาลเลย พี่ป้าน้าอาทั้งหลายที่ติดตามชมอยู่ รอหน่อยนะจ๊ะ

แต่ขอออกตัวไว้ก่อนเลยว่าทริปที่ไปส่งตาลไม่มีอะไรตื่นเต้นนัก ไม่มีกิจกรรมอะไรมาก ออกแนวพักผ่อน เดินเล่นชมเมือง นั่งจิบกาแฟคุยกัน บรรยากาศสบายๆ อะไรประมาณนั้น เป็นทริปสำรวจที่นุ้ยถ่ายรูปได้น้อยที่สุดในทุกทริปที่ผ่านมาค่ะ แต่ยังไงก็ติดตามชมกันนะคะ จะเอาบรรยากาศเย็นๆ มาเล่าให้ฟังแก้ร้อนค่ะ พูดแล้วก็คิดถึงธรรมศาลาจัง....คิดถึงน้องตาลด้วยจ้ะ

no problem ,i will try to understand for engish

snakeๆ ,fishๆ and nuiๆ,    i miss  u too

thank you 4 everything

now TARN has problem about my thai key board

so miz u very much

พี่ก็เดินทางมากับวันแรมทางเป็นครั้งแรกก็จริงเคยไปที่อื่นก็หลายครั้ง

ทั้งๆที่  อินเดียหลายคนสั่นหน้า แต่สำหรับพี่แล้ว  การเดินทางครั้งนี้

เป็นการเดินทางที่มีความสุขมาก  พี่ได้เพื่อนใหม่เพิ่มขึ้น  ได้สัมผัสวิถีชีวิต

และวัฒนธรรมที่แตกต่างและงดงาม  หลายคนน่าจะคิดเช่นกัน       

  ขอบคุณน้องๆ วันแรมทาง (รวมตาล)

ที่ทำให้เราได้เติมเต็มความฝันของเรา    แล้วเจอกัน

อรุณสวัสดิ์...ทุกๆคนจ้า

เข้ามาเห็นหน้าบ้านเปลี่ยนจากดอกไม้เป็นธง ก็รู้แล้วว่าคงเป็นหน้าสุดท้ายของทริปแคชเมียร์

ต่อไปก็เป็นทริปส่งน้องตาลได้เปลี่ยนบรรยากาศกันไปอีกแบบแล้ว จะคอยติดตามเรื่อยไปจ้า

คุณพี่ยิ้มจ๊ะ...จบทริปแล้วนะคะ อย่าลืมที่นัดกันไว้นะคะ

แล้วอย่าลืมไปติดตามชมกระทู้ใหม่ "ทริปไปส่งน้องตาล" กันนะคะ

เอาล่ะค่ะ ได้เวลากลับบ้านกันแล้ว พาไปกินข้าวมื้อค่ำส่งท้ายอินเดียกัน แล้วก็พาทุกท่านไปส่งที่สนามบิน อธิบายขั้นตอนต่างๆ ในการเช็คอินและตรวจคนออกจากเมืองกันให้ทุกคนเข้าใจ เพราะไม่ได้บินกลับด้วย(มีภารกิจต้องพาน้องตาลไปส่งที่ธรรมศาลา และสำรวจพื้นที่แถวนั้นไปด้วยในตัวค่ะ) และไม่สามารถเข้าไปส่งในสนามบินได้ รออยู่ด้านนอกจนแน่ใจว่าทุกอย่างเรียบร้อยค่อยโล่งอก ดีนะที่พอจะมองผ่านประตูเข้าไปเห็นความเคลื่อนไหวภายใน และชโงกหน้า ตะโกนคุยกันได้บ้าง คุณทหารที่เฝ้าประตูก็ใจดีนะ ไม่ดุไม่ว่า บางทีก็เรียกให้เข้ามาคุยกันใกล้ๆ ผ่านการเช็คอินเรียบร้อย ก็ได้เวลาต้องแยกกันจริงๆ แล้วค่ะ เสียดายเหมือนกันที่ไม่ได้ไปส่งทุกคนถึงเมืองไทยด้วยตัวเอง แต่ก็คอยติดตามข่าวอย่างใกล้ชิด และได้รู้ว่าทุกคนกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ

ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่ให้ความไว้วางใจในวันแรมทาง
ขอบคุณที่ทำให้ทริปพาแม่เที่ยวในครั้งนี้จบลงด้วยความสุข และความประทับใจ
ขอบคุณที่ยังคิดถึงและแวะเวียนมาเยี่ยมเยือนกัน(ในกระทู้) อยู่เสมอ
ขอบคุณ ขอบคุณ และขอบคุณ ทุกๆ กำลังใจ ทุกๆ แรงสนับสนุน และทุกๆ ประสบการณ์ที่ได้จากการเดินทาง

ขอบคุณแม่ ที่ทำให้ลูกมีวันดีๆ วันนี้ มีวันที่ได้เห็นแม่ยิ้ม แม่มีความสุข และแม่ยังมีแรงไปเที่ยวกับลูกๆ
ขอบคุณพ่อ ที่สร้างลูกให้เข้มแข็ง และกล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าเสมอ (ถึงแม้จะต้องเสี่ยงบ้าง)

ขอบคุณนะคะ ที่ติดตามชมมาโดยตลอด
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพราะพรุ่งนี้อาจจะไม่มีวันมาถึง และอนาคตก็ยังอีกไกลเกินไป จะคิดอะไรมากมาย อีกไม่กี่ชั่วโมงก็เช้าแล้ว พรุ่งนี้พระอาทิตย์ก็ยังขึ้นทางทิศตะวันออกเหมือนเดิมค่ะ
สวัสดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ :)

ปล. ขอบคุณสำหรับรูปคู่วันแรมทางจากพี่ยิ้มด้วยค่ะ

จำได้จ้ะ เพราะรูปก่อนหน้านี้พี่ถ่ายให้นุ้ยกับพี่ปลา แต่รูปนี้ข้าพเจ้าหายไปค่ะ 

เอาล่ะ พวกเรากินข้าวอิ่มกันแล้ว ออกเดินทางมุ่งหน้าสู่เดลลีกัน และพวกเราก็มาถึงเดลลีแบบยังมีเวลาให้ช็อปปิ้งกัน นัดสถานที่และเวลากันเรียบร้อย ก็แยกย้ายกันไปชมตลาดค่ะ ใครสนใจจะซื้อหาอะไรก็ตามสบายเลย อากาศอาจจะไม่เป็นใจเท่าไหร่ เพราะที่เดลลีร้อนเอาการอยู่ แต่รู้สึกจะไม่เป็นปัญหากับการช็อปปิ้งนะ

นุ้ยพาแม่เดินดูของอยู่พักหนึ่ง แต่สรุปสุดท้ายแล้วแม่ไม่ได้อะไร นอกจากกระโปรงฝากหลานสาวสองตัวคะ (ส่วนเสื้อผ้าที่เล็งแล้วเล็งอีกก็ไม่โดนใจ เลยไม่ได้อะไรเพิ่ม ของฝากญาติพี่น้องเลยมาจากแคชเมียร์เกือบทั้งหมดค่ะ) พี่นิตย์ได้ขนมไปฝากเพื่อนนิดหน่อย ส่วนพี่ปลา นุ้ยและตาล ไม่ได้อะไรเลย เพราะยังต้องไปอีกไกล ไม่ควรต้องแบกอะไรเพิ่มเติมตอนนี้ค่ะ

พอได้เวลาทุกคนก็กลับมารวมตัวกันตามนัดหมายในร้านแม็คโดนัลล์ แทบทุกคนหิ้วถุงมาคนละใบสองใบ ได้ของติดไม้ติดมือกลับบ้านกันถ้วนหน้าค่ะ

หนังยังไม่จบ ยังอยู่เป็นเพื่อนนะจ้ะ

อาหารร้านนี้อร่อยเต็มรูปแบบอินเดีย รสชาดดีมาก ชอบจ้ะ

บอกลาป้อมปราการอัครากันเถอะ จะได้มีเวลาไปช็อปปิ้งที่เดลลีกัน

ภาพนี้จากกล้องพี่ยิ้มค่ะ

แบบว่าต้องเร่งมือหน่อยค่ะ เพราะกระทู้นี้ยังไม่ทันเสร็จก็มีคนรอดูกระทู้ไปส่งน้องตาลแล้ว แต่ง่วงแล้วแหละ อีกสักพักคงต้องไปชาร์ทแบตแล้วค่ะ แต่มีคนนอนดึกเป็นเพื่อนกันด้วย ดีจัง ไม่เหงา คิดถึงนะคะ

เอาภาพเจ้ากระรอกตัวน้อยมาฝากพี่หมูค่ะ ได้ช็อคโกแล็ตจากพี่หมูไปคงติดใจน่าดู กินโชว์พวกเราเสียด้วย

ยังไม่นอนอีกเหรอดึกแล้ว  น่าประทับใจจริง

คิดถึงทุกคน

อ่ะอ่ะ ดึกขนาดนี้ก็ยังมีคนมาเยี่ยมนะ ไม่ต้องห่วงค่ะพี่ เพราะอาการนี้คงไม่ได้เป็นแค่คนเดียว (จริงมั้ยจ๊ะพี่หนิง)

ลงบันไดจากด้านบนมาก็จะมาโผล่ที่ท้องพระโรงด้านนอกนี้ค่ะ รวมพลังกันอีกสักรูป

ไปชมส่วนอื่นๆ ของพระราชวังกันบ้างค่ะ

บ่าย30พี่ส่งfileรูปที่เหลือไปแล้ว วันเดียวก็ถึง

นึกถึงพวกเราทีไรอดยิ้มคนเดียวไม่ได้ทุกที

ส่งสัยจะต้องติงต๊องไปอีกนาน 

จากบริเวณที่คุมขังจะมองเห็นทัชมาฮาลด้วย ซึ่งพระเจ้าชาร์จาฮานทรงเฝ้ามองอนุสรณ์แห่งความรักที่พระองค์ทรงสร้างขึ้นอยู่ถึง 8 ปี ก่อนจะสิ้นพระชนม์

ที่นี่คือบริเวณพระโอรสนำงเจ้าชายชาร์จาฮานมาคุมขังไว้จนลมหายใจสุดท้าย เพราะพระองค์มีความคิดที่จะสร้างทัชมาฮาลสีดำขึ้นเป็นที่ฝังพระศพของตัวเองเมื่อสิ้นพระชนม์ ซึ่งต้องใช้งบประมาณแผ่นดินอีกมหาศาล ทำให้พระโอรสต้องทำการจับพระองค์มาคุมขังไว้ไม่ให้มีอำนาจสั่งการค่ะ