ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันหน่อย

ป.ปลาเป็นคนเดียวที่ปีนขึ้นไปอีกช่วงเพื่อให้ถึงองค์หนุมานด้านบนค่ะ

ในที่สุดก็มาถึงแล้วค่ะ ได้เหงื่อเล็กน้อยจ้ะ

ซ้าย-ขวาของบันไดทางขึ้นสู่องค์หนุมาน มีที่บูชาเทพด้วยค่ะ ด้านหนึ่งเป็นพระพิฆเนศ อีกข้างหนึ่งเป็นพระราม พระแม่สีดา พระลักษณ์ และหนุมานค่ะ

คู่นี้ทีแรกทำท่าว่าจะไม่ขึ้นมาด้วยนะ แต่สุดท้ายก็ตามมาด้วยจ้ะ (ถ้าจะเดินไปพักไปก็ไม่เป็นไรค่ะ ช้าๆ ได้พล้าเล่มงามค่ะ)

ออกจาก Deolo Hill เราก็ไปต่อกันที่ Lord Buddha Statue พระพุทธรูปที่นั่งอยู่ในดอกบัว ซึ่งเป็นที่เคารพบูชาของชาวกาลิมปง

ด้านหลังก้อนหินที่ประดิษฐานพระพุทธรูปนี้มีถ้ำเล็กๆ ที่สามารถเดินลอดผ่านได้ด้วยค่ะ คิดว่าน่าจะมีความเชื่อคล้ายคนไทยที่ว่าจะทำให้โชคดี เป็นสิริมงคลแก่ตัวค่ะ บางคนก็เลยไปเดินลอดถ้ำกัน

พอจุดชมวิวไม่มียอดเขาให้ชม พวกเราก็มาใส่ใจกับการถ่ายรูปกับดอกไฮเดรนเยียร์ช่อใหญ่ๆ นี้แทนค่ะ

ตอนนี้ดอกไฮเดรนเยียร์ยังไม่บานเต็มที่นะคะ ถ้าบานเต็มที่หรือดอกแก่แล้ว ดอกจะใหญ่และสีจะเป็นฟ้าๆ ม่วงๆ เข้มกว่านี้ค่ะ

คนนี้ก็ขาสั่นนะ แต่ก็สู้ค่ะ

เติมพลังกันเสร็จก็เตรียมตัวออกเดินทางกันเลย ระหว่างรอสมาชิกทุกคนพร้อม เราก็ถ่ายรูปเล่นไปเรื่อยๆ เพราะเก็บของไว้เรียบร้อยแล้วตั้งแต่ก่อนออกมากินข้าว

เช้านี้น้องตาลขอทำหน้าที่ช่างภาพค่ะ พี่นุ้ยเลยต้องเป็นนางแบบให้

สักพักก็เริ่มมีพี่ๆ ที่เก็บกระเป๋าเสร็จแล้วทยอยกันออกมา เลยได้นางแบบเพิ่มค่ะ แต่น้องตาลก็ยังอยากเป็นช่างภาพอยู่

สวัสดีค่ะอู๊ดดี้ แล้วที่เคยโทรมาว่ามีแผนจะไปลาดักห์ วางแผนกันไปถึงไหนแล้วจ๊ะ ยังคิดถึงแก๊งค์ อ. อยู่เสมอนะคะ ไปดาร์จิลิ่ง-สิกขิมคราวนี้ก็สนุกสนานดีค่ะ ยิ่งมีคุณช่าไปด้วยยิ่งหนุกหนานใหญ่ ใช่มั้ยคะพี่ช่า ว่าแต่ทอง 3 โลน่ะ หมายถึงทองม้วนหรือเปล่าเนี่ย...อิอิ :)

พาไปเที่ยวต่อกันเลยนะ
วันที่ 4 ของการเดินทาง วันพุธที่ 12 พฤษภาคม 2553  :  กาลิมปง (Kalimpong) - กังต็อก (Gangtok)

อรุณสวัสดิ์เช้าวันใหม่ พร้อมหน้าพร้อมตากันที่ห้องอาหารของรีสอร์ต อาหารของที่นี่ไม่มีให้เลือกสั่งนะคะ คือถ้าต้องการทานอาหารมื้อไหน เช้า กลางวัน หรือเย็น ให้แจ้งจำนวนและนัดเวลากันไว้ เค้าจะเสิร์ฟอาหารเหมือนกันทุกคน ซึ่งเป็นอาหารที่เค้าทำในแต่ละมื้อ ราคาคิดต่อหัวค่ะ แต่ของพวกเรานอกจากอาหารตามสไตล์ของรีสอร์ทแล้ว เรายังมีปีกไก่บนของพี่น้อยจากสัต***บเหลืออยู่อีก 1 แพ็ค กินมื้อค่ำเมื่อวานไปครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งหนึ่งให้เค้าเก็บไว้ตอนมื้อเช้านี้ แถมมีผลไม้ล้างปากเป็นมะม่วงที่ซื้อมาเมื่อวานเย็นด้วย รสชาติของมะม่วงอาจจะไม่หอมหวานเท่ามะม่วงบ้านเรา แต่ก็พอใช้ได้ ชิมให้ได้รู้ค่ะ ส่วนผลไม้ของทางรีสอร์ทเป็นกล้วยหอมค่ะ

สวัสดีคะที่รัก สบายดีหรือป๊าวคะ วันนี้ขายทองไปกี่โลแล้ว

ถ้าช่าสั่ง3 โล จะมาส่งไหมคะ คิดถึงจังคะ

                                     ช่าเองคะ

เดินไปเดินมาพี่ปลากับน้องตาลก็มาหยุดที่ร้านนี้ ด้วยความที่อยากกินมาตั้งแต่อยู่ดาร์จีลิ่ง อาหารนี้มีชื่อว่า "ปูจก้า" เป็นแป้งทอดลูกกลมๆ กลวงๆ เวลาจะกิน คนขายจะเอานิ้วโป้งกดลงไปบนแป้งกลมๆ ให้แตกเป็นรู แล้วก็เอามือจ้วงลงไปในถังน้ำปรุงรสที่ต้องกินคู่กันให้น้ำเข้าไปอยู่กลางลูก แล้วคนขายก็จะส่งให้เรา เราก็อ้าปากกว้างๆ ใส่เข้าไปทั้งลูก

อ้า....อ้ำ.....อย่างนั้น

พี่ปลา พี่ม่านและน้องตาลลองไปคนละ 2 ลูก แค่พอให้หายอยาก ส่วนคนอื่นๆ ยืนให้กำลังใจค่ะ

เที่ยวตลาดกันจนเกือบค่ำ พวกเราก็กลับเข้าที่พักกัน อาบน้ำแต่งตัวกินข้าว แล้วก็เข้านอน พรุ่งนี้ต้องตื่นกันแต่เช้าตรู่ เพราะวันนี้ยังเที่ยวกาลิมปงไม่หมด พรุ่งนี้ก่อนไปกังต๊อกจะเที่ยวกันสักครึ่งวันก่อน ต้องรีบเข้านอนกันหน่อย

ร้านขายเครื่องเทศสารพัดชนิดค่ะ

แสงอาทิตย์ยังไม่อัสดง เราก็ยังคงเที่ยวกันต่อไปค่ะ มีเวลาเหลือพอประมาณก่อนเวลาอาหารค่ำที่นัดกับทางรีสอร์ทไว้ตอนทุ่มครึ่ง เราก็เลยให้ไกด์พาไปเดินเที่ยวตลาดพื้นเมืองค่ะ เลยได้มะม่วงเมืองแขกจากร้านนี้มาลองชิมกัน

วิหารของวัดนี้มีกงล้อมนต์อยู่โดยรอบค่ะ ไม่ได้นับว่ามีกี่อัน แต่ถ้าให้เดาน่าจะ 108 อันค่ะ เพราะไกด์เล่าว่าหมุนกงล้อมนต์ 108 รอบ จะลบล้างบาปได้ 1 อย่างค่ะ (อยากลบล้างความผิดกี่เรื่องในชีวิตนี้ ก็นับกันเอาเองนะว่าต้องหมุนกี่รอบ)

ออกจากสวนนี้แล้ว ไกด์พาไปแวะอีกสวนหนึ่งซึ่งไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจ แล้วก็ไปแวะที่สนามกอล์ฟอาร์มี กอล์ฟ คอร์ส ซึ่งเป็นจุดชมวิวด้วย แต่วันนี้มีหมอก มองไม่เห็นวิวเทือกเขาเลยแวะแค่แว็บเดียว จากนั้นก็ตรงไปที่วัดเดอร์พิน (Durpin Monastery) หรือ Zang Dog Palri Monastery ซึ่งเป็นวัดใหญ่ที่สร้างขึ้นโดยองค์ดาไล ลามะ

ที่นี่ไม่ห้ามถ่ายรูปค่ะ ภายในวัดมีภาพวาดฝาผนังและภาพวาดบนเพดาน รวมถึงศิลปะของศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธที่สวยงามและหาชมได้ยากค่ะ

หลังจากจิบ Welcome drink เป็นน้ำมะนาวอร่อยชื่นใจ และพักผ่อนกันพอหายเหนื่อย เราก็ออกไปเที่ยวกาลิมปงกัน เริ่มกันที่สวนเพาะเลี้ยงกระบอกเพชรค่ะ

แต่รูปดอกไม้ของทริปนี้ลงไว้ในกระทู้ "เก็บดอกไม้สวยๆ มาฝากจากสิกขิมจ้า" ตามไปดูที่ลิ้งนะคะ  http://www.wanramtang.com/index.php?lay=boardshow&ac=webboard_show&No=1244844&WBntype=5

พวกเราเดินวนไปวนมา เข้าเต็นท์นี้ออกเต็นท์นั้น ถ่ายรูปต้นและดอกกระบองเพชรอย่างระมัดระวัง เพราะมีหนามอยู่รอบต้นทุกต้นเลย

จากร้านอาหารกลางวัน อีกประมาณ 1 ชั่วโมงพวกเราก็มาถึงเมืองกาลิมปงกัน คืนนี้เราพักกันที่ Holumba Haven รีสอร์ทที่บรรยากาศดี มีต้นไม้เยอะแยะ มีสนามหญ้ากว้างๆ ด้วย

บ้านพักที่นี่น่าอยู่ค่ะ เป็นบ้านหลังๆ ดูอบอุ่น มีทั้งหลังเล็กๆ และหลังใหญ่แบบ 2-3 ห้องนอน เราจัดให้ผู้หลักผู้ใหญ่ของคณะทั้ง 6 ท่าน อยู่บ้านหลังใหญ่ที่มี 3 ห้องนอน ในบ้านมีห้องรับแขก และโต๊ะอาหารด้วย

ส่วนรุ่นเด็กหน่อย แยกมาอีกบ้านที่ต้องขึ้นบันไดไปอีกระยะหนึ่งค่ะ ที่นี่ทุกอย่างดีเกือบหมด ยกเว้นก็แต่ต้องเดินขึ้นบันไดพอให้ได้เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ

บรรยากาศรอบๆ ก็น่าพักผ่อนอย่างยิ่ง สรุปว่าที่นี่โอเคมากๆ พอชดเชยความรู้สึกเสียๆ จากโรงแรมที่ดาร์จีลิ่งได้บ้าง

มาต่อตามสัญญาค่ะ (ถึงจะมามืดไปหน่อย)

จากจุดชมวิวแม่น้ำสองสายมาบรรจบกัน เราก็มาแวะกินข้าวกลางวันกันที่ร้านเล็กๆ ระหว่างทางแห่งนี้ค่ะ

มีแครอทสดๆ แวะซื้อจากข้างทางมาแก้มกับน้ำพริกที่พกมาเอง สั่งข้าวสวยร้อนๆ และโมโม่มาเพิ่มด้วย(หน้าตาเหมือนเกี้ยวซ่าของบ้านเราค่ะ มีทั้งแบบนึ่งและแบบทอด แต่ส่วนใหญ่จะเจอแบบนึ่งค่ะ มีใส่ผัก ใส่ไก่ ใส่หมู ใส่เนื้อ แล้วแต่ร้านน่ะ) 

มีกิจกรรมล่องเรือยางในแม่น้ำนี้ด้วยนะ

พักล่องแก่งอยู่แถวนี้กันก่อนแล้วกันนะ พรุ่งนี้ค่อยไปเที่ยวต่อ คนพาเที่ยวเหนื่อยแล้วจ้ะ คืนนี้ขอพอแค่นี้ก่อนนะจ๊ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ระหว่างเส้นทางสู่กาลิมปงค่ะ มีหมู่บ้านเล็กๆ ไปตามรายทาง ของขายข้างทางก็เป็นพวกพืชผักผลไม้ที่ปลูกเอง ขายเองนี่แหละ

คำว่า "Gorkhaland" หรือ "We want Gorkhaland" ที่เขียนอยู่นี้ เราเห็นอยู่ทั่วไปตามบ้านและร้านค้าตลอดเส้นทาง รวมถึงในเมืองดาร์จีลิ่ง ไกด์บอกว่าการเมืองที่นี่กำลังมีปัญหาเพราะเหตุว่าต้องการแบ่งแยกดินแดน (ฟังดูคุ้นๆ หูมั้ยค่ะ) แต่ไม่ได้แยกไปเป็นอีกประเทศนะ แค่ต้องการให้มีการแบ่งแยกเขตการปกครองใหม่ ปัจจุบันดาร์จีลิ่งขึ้นอยู่กับรัฐเบงกอลตะวันตก (West Bengal) ไม่ใช่รัฐสิกขิม และด้วยระบบการปกครองหลายๆ อย่าง ทำให้คนในพื้นที่นี้ไม่พอใจและต้องการแยกตัวออกมาเป็น Gorkhaland ค่ะ สัญญลักษณ์ธงสีเขียว-เหลือง-ขาว และคำว่า Gorkhaland ที่เห็นตามบ้าน ร้านค้า หรือโรงแรมต่างๆ นี้เป็นการประกาศตัวว่าสนับสนุนนโยบายการแยกตัวนี้

และเหตุนี้แหละที่ทำให้เราต้องเปลี่ยนโรงแรมในดาร์จีลิ่งแบบกระทันหัน เพราะโรงแรมที่แลนจองไว้ให้ไม่ยอมประกาศตัวว่าสนับสนุนนโยบายนี้ เลยโดนเล่นงาน ตัดน้ำ ตัดไฟค่ะ มีข่าวการดักตีรถนักท่องเที่ยวที่ใช้รถของรัฐสิกขิมเข้าไปแล่นในรัฐเบงกอลตะวันตกด้วย ด้วยเหตุผลทั้งปวงเหล่านี้ เราก็เลยต้องเปลี่ยนโรงแรมที่พัก และต้องเปลี่ยนรถที่ใช้ในแต่ละพื้นที่ เพราะมีกฎกติกาที่ต่างกันในแต่ละรัฐค่ะ

ที่วัดกูมนี้ถ่ายรูปได้นะคะ ไม่ได้ห้าม มีข้อแม้ว่าต้องทำบุญภาพละ 10 รูปีค่ะ ถ่ายไปกี่รูป ก็เขียนชื่อลงในสมุดแล้วเอาเงินทำบุญใส่ตู้ ไม่มีใครมาคอยนับ อันนี้ขึ้นอยู่กับความซื่อสัตย์ของตัวเองค่ะ นุ้ยถ้าไป 4 ครั้ง แต่ชัดใช้ได้แค่ 2 ค่ะ เพราะว่าแสงน้อย แต่ไม่อยากใช้แฟลตน่ะ