วันพุธที่ 24 ตุลาคม 2550
พุทธคยา - ราชคฤห์ - นาลันทา

พอทานอาหารเช้ากันเสร็จเรียบร้อย พวกเราก็ออกเดินทางจากวัดไทยพุทธคยา สู่กรุงราชคฤห์ ระหว่างทางพระอาจารย์นำสวดมนต์ทำวัตรเช้า เพื่อเป็นสิริมงคลในการเดินทาง และบรรยายถึงความสำคัญของกรุงราชคฤห์ให้พวกเราฟังไปตลอดทาง

ก่อนเข้าถึงตัวเมืองราชคฤห์ พระอาจารย์พาลงไปชมรอยเกวียนโบราณ ที่เป็นร่องลึกลงไปบนทางหิน เพราะเมืองนี้ในครั้งโบราณมีการค้าขายที่รุ่งเรืองมาก มีเกวียนผ่านเส้นทางนี้มากมายจนทำให้เกิดร่องรอยอย่างที่เห็น

ที่เจดีย์พุทธคยา สามารถพักค้างแรมได้ โดยต้องทำเรื่องขออนุญาตตั้งแต่ตอนกลางวัน เสียค่าพักแรมคืนละ 100 รูปี ประตูจะปิดห้ามเข้าออกตั้งแต่ 3 ทุ่ม และจะเปิดอีกทีตอนตี 4

พวกเราขึ้นรถสามล้อกลับเข้าไปที่วัดไทยพุทธคยา แล้วแยกย้ายกันนอนหลับพักผ่อน พรุ่งนี้เช้าเราจะออกเดินทางจากคยา สู่เมืองราชคฤห์

พอทานอาหารเย็นเสร็จสักครู่ เราก็ออกไปสัมผัสบรรยากาศยามค่ำคืนของมหาเจดีย์พุทธคยากัน คราวนี้เรานั่งรถสามล้อ(ลิชอ) ออกไปกัน เป็นการเปลี่ยนบรรยากาศ พวกเราเข้าไปกราบนมัสการลาพระพุทธเมตตา และไปที่ต้นพระศรีมหาโพธิ์ สวดมนต์แล้วก็เจริญสมาธิภาวนา ก่อนจะเวียนปทักษิณรอบเจดีย์พุทธคยาเป็นพุทธบูชา กว่าจะเสร็จพิธีก็สามทุ่ม ยามเป่านกหวีดเป็นสัญญาณว่าได้เวลาปิดแล้วนะ เราเดินออกมาถึงทางออก ประตูใหญ่กำลังจะปิด แต่ที่ฝากรองเท้า ปิดไปแล้ว ทั้งคณะเดินเท้าเปล่าอยู่ แต่เจ้าหน้าที่เค้าก็ติดต่อเรียกพนักงานมาเปิดให้ นึกว่าต้องเดินเท้าเปล่ากลับวัดกันเสียแล้ว

เรากลับเข้าไปที่วัดไทยพุทธคยา ให้พักผ่อนกันตามอัธยาศัย พอพระทำวัตรเย็นเรียบร้อย พวกเราก็เข้าไปทำบุญทอดผ้าป่ากัน

ชอบศิลปะของวัดทิเบตจัง สีสันสดใสดีจริงๆ ทั้งภาพวาด และข้าวของบูชาทั้งหลาย

แล้วก็เข้าไปที่วัดทิเบต พระลามะกำลังทำพิธีสวดมนต์กันอยู่พอดีเลย

ก่อนที่แสงจะหมด เราไปชมวัดพุทธนานาชาติกันได้ครู่นึง เข้าไปชมพระไดบุสสึองค์ใหญ่ของญี่ปุ่น ซึ่งตอนนี้กำลังบูรณะอยู่

ออกจากบ้านนางสุชาดา เราไปริมแม่น้ำเนรัญชรากัน มีบริเวณที่เชื่อกันว่าเป็นสถานที่ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงอธิษฐานจิตลอยถาดทองคำ ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา หรือที่เรียกกันว่า “แม่น้ำแห่งการตรัสรู้”

ในบริเวณนี้มีลูกหลายนางสุชาดาอยู่เยอะมาก เดินตามขอกันพัลวัน ขาขึ้นก็แทบจากหกล้มกันไปหลายคน เพราะโดนเด็กพันขา ตอนขาลงพระอาจารย์เลยพาลงทางลัด ตัวท่านน่ะไม่มีปัญหา แต่คุณยายทั้งหลายนี่ซิ ต้องคอยประคองกันอย่างดี ทำเอาหวาดเสียวไปตามๆ กัน แต่ทุกคนก็ปลอดภัยลงมากันนะ 

ภูเขาดงคสิริ ที่มองเห็นจากยอดสถูปบริเวณบ้านนางสุชาดา

ช่วงนี้ที่มหาเจดีย์พุทธคยาคนเยอะ เพราะเริ่มเข้าสู่ฤดูกาลแสวงบุญแล้ว อากาศเริ่มเย็นสบาย เราเดินชมรอบๆ มหาเจดีย์กันได้พักใหญ่ แล้วก็ออกไปชมบริเวณบ้านนางสุชาดา กัน

จากนั้นก็เจริญสมาธิภาวนาในมุมสงบกัน  พอออกจากสมาธิแล้ว พระอาจารย์ก็นำชมสถานที่ประทับเสวยวิมุตติสุขอันเกิดจากการหลุดพ้นในสัปดาห์ต่างๆ ทั้งสถานที่จริง และสถานที่จำลองที่อยู่โดยรอบพระมหาเจดีย์พุทธคยา

วันอังคารที่ 23 ตุลาคม 2550 

กรุงเทพมหานคร – “พุทธคยา” แดนตรัสรู้

ครั้งที่มีคณะร่วมเดินทาง 15 คน รวมนุ้ยด้วยเป็น 16 ที่บินไปจากกรุงเทพฯ ส่วนพี่ปลาส่งคณะที่ไปเที่ยวเลห์ ลาดัคห์ แคชเมียร์ขึ้นเครื่องกลับที่เดลลี แล้วจะนั่งรถไฟไปเจอกันที่วัดไทยพุทธคยาเลย

ได้ฤกษ์มาเล่าเรื่องและเอาภาพผู้ร่วมเดินทางของทริปแสวงบุญ ทริปนี้มาฝากกันเสียที หลังจากที่กลับมาได้หลายวันแล้ว แต่ยุ่งๆ เคลียร์งานหลายอย่างและหลายทริปที่ติดๆ กันมา

ทริปนี้ทำลายสถิติของทริปที่แล้วในเรื่องของอายุผู้ร่วมเดินทาง จากสถิติสูงสุดในทริปก่อนคือ 72 ปี(คุณพ่อปรีชา) ทริปนี้กินขาด อายุสูงสุดคือ 85 (คุณแม่ศินี แม่คุณอาอุดม) แถมยังมีคุณยายอายุ 78 และ 82 อีกด้วย รวมสิริอายุของคณะ 15 คนก็ 771 ปี นี่ขนาดไม่รวมอายุของทีมงานอีก 2 คนนะ แต่สถิติของผู้ร่วมเดินทางที่อายุน้อยที่สุดยังคงเป็นน้องกระต่ายวัย 8 ขวบ กับน้องน้อยวัย 4 เดือนในท้องของพี่อ้อเมื่อทริปก่อนอยู่ค่ะ

ทริปนี้ถึงจะมีผู้สูงอายุหลายคน และอายุค่อนข้างมาก แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี เพราะทุกคนในคณะมีน้ำใจช่วยเหลือดูแลกัน ก็ทริปนี้มีทั้งคุณหมอ ทั้งคุณพยาบาล ก็เลยต้องมีคนไข้ให้ครบสูตรเป็นธรรมดา การเดินทางยาวไกล ก็มีเหนื่อยมีป่วยกันบ้าง ทั้งผู้ใหญ่ทั้งวัยรุ่น แต่ก็ไม่ถึงกับเป็นอุปสรรคในการแสวงบุญ แค่เป็นเครื่องทดสอบความอดทนเท่านั้น เป็นการเดินทางอีกครั้งที่ประทับใจ และดีใจที่ได้มีโอกาสพาคุณย่าคุณยายในวัยขนาดนี้ไปไหว้พระแสวงบุญถึงแดนพุทธภูมิ ให้สมดังที่ท่านตั้งใจไว้ ถึงคุณยายจะต้องเหนื่อยกันสักหน่อย แต่เชื่อว่าทุกท่านมีความสุขนะ

ขอบคุณนะคะคุณหมอกว้าง เอาลิงค์ของหมอมาลงให้ด้วย จะได้คลิ๊กเข้าไปดูได้เลย

http://ksongrit.multiply.com/

ส่วนของนุ้ย กำลังคัดเลือกอยู่ค่ะ เพราะมีหลายทริปติดๆ กัน เลือกรูปไม่ทันอ่ะ :( แต่จะเร่งมือให้เสร็จโดยไว แล้วจะเอามาลงให้ดูกันนะคะ ส่วนเรื่องอายุของผู้นำคณะ ที่ไม่ได้ลงก็ไม่ใช่อะไร แค่เราเก็บอายุลูกทัวร์เป็นหลักน่ะ เลยไม่ได้ลงอายุตัวเอง ของพี่ปลาก็อ่อนกว่าพี่แมวปีนึง ส่วนนุ้ยก็กำลังจะวิ่งเข้าเลขสามอยู่จ้ะ

ได้เข้าไปดูรูปของทั้งสองทริปแล้วหล่ะคับ

รู้สึกสนุก มันส์ ฮา คล้อยตามไปด้วยกับคำบรรยายใต้ภาพ ...

ถึงแม้จะมีอุปสรรคบ้างเล็กน้อย แต่ทุกคนก็กลับมาเล่าเรื่องราวให้คนรู้จักฟังกันอย่างสนุกสนาน

นับว่าวันแรมทางสุดยอดมากๆ หุหุหุ

ยังงัยก็ขอให้ททริปต่อๆไป สนุกสนานและอิ่มบุญไม่น้อยไปกว่าทริปก่อนหน้านี้นะคับ

ทำงาน ๆ ๆ ๆ - เก็บตังค์ ๆ ๆ ๆ - รีบเรียน  ๆ ๆ ๆ

แล้วเด๋วเจอกันคับ

ทริปนี้ ก่อนออกเดินทางเราไม่มีเวลาเอาตัวเครื่องบินและวีซ่ามาลงให้ดูกันก่อนในเว็บ ก็เลยสร้างความตุ๊มๆต่อมๆในใจหลายต่อหลายคน ว่าตกลงจะไปได้หรือเปล่า ขอโทษนะคะที่ทำให้ใจหายใจคว่ำไปหน่อย

แต่ในที่สุดแล้วเราก็ได้ไปทำบุญไหว้พระร่วมกันทุกคน ...

รูปจะทยอยนำมาลงให้ชมกันนะคะ อดใจรอไม่นานค่ะ