ตุ้ยจ๊ะ

พี่อยากจะเอารูป คห.1 ออกจัง เหมือนเจ้าแม่แชร์ชม้อย  close เสียใกล้น่าเกลียดจัง

ขออธิบายคำว่า จั๊กกะไรติส หน่อยนะ มันมาจากคำว่าจั๊กกะแร้ + itis (ซึ่งแปลว่าการอักเสบของอวัยวะใดอวัยวะหนึ่ง) = การอักเสบของจั๊กกะแร้ หมายถึงจั๊กกะแร้มีกลิ่นนั่นเอง เป็นแสลงของพวกพยาบาล (แก่ๆ) เฉพาะรุ่นนะค่ะ

 สวัสดีจ้ะตุ้ย

 ขอบคุณที่เอารูปขี่อูฐมาลงให้ บรรยายได้ตลกดี ไม่รู้หมอต่วนจะมีโอกาสได้เข้ามาดูหรือเปล่า นี่ดีนะที่ตุ้ยกับตุ๊กไปด้วย ร่วมด้วยช่วยจำดีจัง  พี่แทรกรูปไม่เป็น รอปลามาก็แล้วกันนะจะได้ดูรูปตุ้ยขี่อูฐมั่ง

ปิดท้ายด้วยภาพนี้แล้วกันเนาะ

ความฝันของชายคนหนึ่ง

ที่อยากมาสัมผัสเส้นทางสายนี้

เป็นจริงแล้วในวันนี้

แล้วปฏิบัติการขี่อูฐตามหาดอกไม้บานเต็มทุ่ง ก็จบลง

เป็นที่มาแห่ง  วันแรมทาง  ทริปเอ็นดูเปิ้น

ไว้เรามาพิสูจน์ ดอกไม้บานเต็มทุ่งกันใหม่เนาะ  ป้านุช

ป้านุช  มาตั้งไกลยังไม่เห็นเจอเลย

หมอต่วน  น่านน่ะสิ  สงสัยมาผิดวันเนาะ

ป้านุช  อูฐนี่ดีเนาะหมอ  ไม่เป็น  จั๊ก กะ รา ปีส

หมอต่วน  ใช่ ใช่

ป้านุช  หมอ หมอ  เราขี่อูฐไปตามหาทุ่งดอกไม้กันเถอะ

หมอต่วน  เอาสิ แต่ว่ามันอยู่แถวไหนล่ะ

ป้านุช   บ่ ฮู้ เหมือนกันน่าจะแถวๆ นี้แหละเนาะ

หมอต่วน  น่าจะเป็นยังงั้นนะ

เก้าโมงจึงเห็นอูฐเริ่มเดินออกมาจากแนวพุ่มไม้ไกลๆ

ทั้งคณะตกลงว่าจะขี่อูฐกันทุกคน

จากนั้นก้อเริ่มปฏิบัติการเลือกอูฐกัน

วันนี้เราจะเริ่มด้วยการไปขี่อูฐสองหนอกกัน

อูฐสองหนอกนี้เป็นอูฐที่หลงเหลือมาจากการค้าขายในอดีต

เนื่องจากบริเวณนี้เป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางค้าขายสำคัญในอดีต

นั่นคือเส้นทางสายไหมนั่นเอง

เราไปถึงประมาณแปดโมงกว่า  ไม่เห็นอูฐสักตัว

หันไปดูที่ป้ายจึงพบว่า เวลาทำงานคือ เก้าโมง

ตรงเวลากันจริง จิ้ง ประเทศนี้

ตื่นตอนเช้ารับแสงแดดอุ่นและวิตะมินดี

ที่อินเดียช่วงนี้พระอาทิตย์ช่างขยันจริงๆ

ตีห้าก้อออกมาทำงานแล้ว  จนเกือบสองทุ่มถึงจะยอมกลับบ้าน

ภาพประกอบคือวัดดิสกิตยามต้องแสงอรุณ

ออกจากวัด  มุ่งหน้าไปตลาดกะจะซื้อให้กระจาย

อนิจจา ไม่มีอะไรให้ต้องเสียตังค์ ฮ่า ฮ่า

วันนี้เชฟแบงค์  จะสำแดงฝีมืออาหารเย็น

ดังนั้น ป.ปลา จึงจัดการซื้อผักมา 2 อย่าง

กะหล่ำปลีกับแครอท

เมนูอาหารเย็นวันนี้

แกงจืดกะหล่ำปลีฝีมือป้านุช

มาม่าผัดและไข่เจียวคุณชายแบงค์

ทั้งเชฟทั้งผู้ช่วยเต็มครัวไปหมด  หลายๆ คนเลยต้องออกมาช่วยให้กำลังใจนอกครัว

อาหารเย็นวันนี้แม้ว่าจะเป็นเมนูง่ายๆ ไม่วิริศมาหรา

แต่ก้ออร่อยล้ำเหนือคำบรรยายจริงๆ

หลังอาหารเย็นก้อนั่งผึ่งพุง ดูพระจันทร์

สวีทซะไม่มีเนาะ

มีคณะนักเรียนจาก เลห์ มาเที่ยวที่วัด 2 รถบัส

เด็กๆ น่ารักมาก อัธยาศัยดีและชอบให้ถ่ายรูป

อย่ากระนั้นเลย  นางงามรักเด็กเลยต้องปฏิบัติภารกิจ

ประมาณบ่ายสองคณะก้อถึง นูบราวัลเลย์

ป.ปลา พาเข้าที่พัก

พักผ่อนพอประมาณ  ออกมารวมตัวกันเพื่อจิบชายามบ่าย

ทำตัวแบบผู้ดีอังกฤษ

จากนั้นไปเที่ยววัดดิสกิตกัน

วัดธิเบตไม่รู้ทำไมต้องตั้งอยู่บนยอดเขาสูงเรื่อยเลย

แต่วัดนี้ดีหน่อยที่ถนนขึ้นไปจนถึงตัววัดเลย

ถ้าต้องเดินขึ้นเองสงสัยงานนี้มีคนขอบายอีกแน่ๆ เลย

เมื่อลงมาถึงหุบเขาซึ่งมีความกว้างกว่า 2 กิโลเมตร

แม่น้ำอะไรก้อไม่รู้ จำชื่อไม่ได้ไหลลัดเลาะไปมาในหุบเขา

สีของน้ำเป็นสีเทาขุ่นคงเนื่องมาจากสีของตะกอน

บางช่วงของหุบเขาก้อจะเป็นเนินทรายกว้างสุดลูกหูลูกตา

จากนั้นเราก้อเริ่มไต่เขากันอีกครั้งนึงเพื่อจะเข้าสู่  นูบราวัลเลย์

จากนั้นทั้งคณะก้อมุ่งหน้าสู่ นูบราวัลเลย์

เพื่อตามฝันให้กับสาวงามจากเชียงใหม่

ถนนหนทางก้อลดเลี้ยวคดเคี้ยวเลียบเขาไปมา

ผ่านทั้งแนวหิมะหนา  ถนนหินทั้งขนาดเล็กขนาดใหญ่

ข้ามธารน้ำขนาดเล็กที่ละลายมาจากหิมะยอดเขา

แต่เราทั้งคณะก้อ บ่ยั่น  ด้วยตั้งใจจะไปยลทุ่งดอกไม้ให้เห็นกับตา

สวรรค์อยู่ไม่ไกลแล้วนะ

ป.ล.  PARADISE นะ  บ่ใจ่ HEAVEN

ครู่ใหญ่ๆ สมาชิกอีกสองคนก้อตามมาถึง หมอต่วน กะ น้อย

เลยจัดแจงถ่ายรูปหมู่ผู้พิชิต Khardung La Top กันเป็นที่ระทึก ฮ่า ฮ่า

วันนี้ที่ Khardung La   อากาศกำลังดีเลยไม่หนาวมากเท่าวันที่ไป Chang La  ก้อวันนั้นตั้ง - 10 องศานี่นา

ค่อยๆ ปีนขึ้นมาพิสูจน์ความหนาวเย็นของหิมะบนยอด  พร้อมด้วยอุปกรณ์เสริมเพื่อความปลอดภัย

ออกซิเจนกระป๋องจากเมืองไทย  ที่ ป.ปลา หอบมาเพื่อความไม่ประมาทสำหรับสมาชิกทุกคน

นู๋ตาล โทร.รายงานตัวกะใครก้อม่ายรู้ เดาว่าน่าจะเป็นนุ้ย

นี่เป็นกลุ่มแรกของคณะที่ขึ้นไปถึงยอด Khardung La

ก่อนจะถึงนูบราวัลเลย์  เราก้อต้องนั่งรถจากเลห์ผ่านเส้นทางคดโค้ง สูงชันแต่สวยงามบาดใจ

จนกระทั่งมาถึง ณ จุดสุดยอดของเส้นทางสายนี้

Khardung La Pass

ความสูง 18380 ฟุตจากระดับน้ำทะเลเชียวนะ

สำหรับข้าเจ้าแล้ว  แค่นี้จิ๊บ จิ๊บ

แอ่วม่วน กิ๋นลำ  คือคำขวัญของข้าเจ้า  สาวเจียงใหม่  อิ  อิ..

 นูบราวัลเลย์ แปลว่าหุบเขาดอกไม้  หรืออีกนัยหนึ่งหุบเขาที่ยากแก่การค้นหา

ช่วงนี้เค้าว่ากันว่าดอกไม้บานเต็มทุ่งเลยนะจะบอกให้

โปรยหัวที่บอกมาทำให้พยาบาลสาวใสวัยละอ่อนจากเจียงใหม่ตัดสินใจมาร่วมทริปนี้ด้วยอยากจะเห็นกับตาว่า

ดอกไม้เต็มทุ่งที่อินเดียนั้น  จะงามแต้งามว่าขนาดไหนน้อ

จะงามสู้ข้าเจ้าได้ก่อ