ลงมาจากวัดพวกเราก็กลับเข้าเมืองพาดัมกัน แต่ยังไม่ทันถึงตลาดรถก็จอดที่อู่ซ่อมรถแห่งหนึ่ง เพื่อจัดการกับยางที่แตกแล้วแตกอีก ตินเลย์เลยพาพวกเราเดินเรื่อยๆ ไปตามถนนเพื่อไปเดินเที่ยวในตลาดกัน ตลาดในเมืองพาดัมเล็กมากค่ะ ไม่ได้มีร้านรวงอะไรมากนัก ดูเป็นตลาดบ้านๆ ที่ไม่ได้เน้นขายของให้นักท่องเที่ยว แต่ขายให้คนพื้นเมืองเป็นหลักค่ะ

เดินมาเจอแม่ชีกลุ่มนี้กำลังนั่งรอรถประจำทางอยู่ค่ะ เลยเข้าไปขอถ่ายรูปด้วยเสียหน่อย พวกเราสื่อสารกับแม่ชีไม่รู้เรื่องนัก แต่ทุกคนก็ยิ้มแย้มให้เราอย่างเป็นมิตรค่ะ รู้สึกเหมือนว่าจะพยายามบอกให้พวกเราส่งรูปมาให้ด้วย แต่ก็จนปัญญาที่จะเข้าใจกัน (ไม่รู้ตอนนี้ตินเลย์ไปไหนเหมือนกัน เลยไม่มีล่ามน่ะ)

สวัสดีทุกท่านที่(ยัง)ติดตามชมความคืบหน้าของกระทู้นี้ค่ะ หายไปเสียนาน(แสนนาน) กลับมาอีกทีกว่าจะปะติดปะต่อเรื่องราวในความทรงจำได้ก็เสียเวลาไปเป็นชั่วโมง 

ขอบคุณและขอโทษจากใจจริงที่ทำให้หลายคนท้อใจกับการติดตามกระทู้นี้ เพราะมันไม่จบเสียที และไม่รู้จะจบเมื่อไหร่ ทั้งที่ตั้งใจอยากให้เสร็จสมบูรณ์อย่างสวยงามเสียที (แต่ก็มีเรื่องให้ผิดแผนอยู่ตลอด) เอาเป็นว่าจะทุ่มเทสุดหัวใจให้กระทู้นี้คืนหน้าที่สุดก่อนจะต้องออกทริปต่อไปแล้วกันนะ

มาเริ่มกันเลย วันแรกในพาดัม พอเที่ยววัดคาร์ซ่าเสร็จ ก่อนกลับเข้าตัวเมือง พวกเราก็มาแวะเที่ยวที่วัด Piting Gonpa กัน เป็นวัดเล็กๆ อยู่บนเนินเขาไม่สูงนัก ห่างจากตัวเมืองไม่มาก ติดกับแม่น้ำลิงติ (Lingti) วิวโค้งน้ำมองจากด้านบนวัดงามทีเดียว

น้องนุ้ยให้มาบอกว่า "ขอลาหยุดชั่วคราวค่ะ" วันนี้ไปเดินซื้อเสบียงกันร่วมๆ 5 ชั่วโมง กลับมาก็เตรียมเก็บของลงกระเป๋า คืนนี้คงงานเข้าอย่างแรง เก็บของเสร็จแล้วจะรีบมาลงกระทู้ต่อให้ได้อีกซักหน่อยก่อนที่จะเดินทาง

อดทน..ตามอ่านกันหน่อยนะคะ..

ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม รอ..ออออ.. ชมนะคะ

อิอิ to be continue...  Zz sure..

แค่เห็นรูปบันไดวัดก็เหนื่อยแล้ว นึกถึงตอนเดินขึ้นคงแทบขาดใจเชียวแหละ

พี่ยังจำได้ถึงอาการวันแรกที่ไปถึงแล้วเดินขึ้น Leh Palace  

รูปคห.319 เดาว่าเจ้าตาลน่ะนำลิ่วไปก่อนใครเลย

ไปเยี่ยมชมห้องไหว้พระ และห้องสวดมนต์กันเรียบร้อยแล้วก็กราบลาวัดคาร์ซ่ากัน

ก่อนกลับพี่ปลาพูดขึ้นมาว่ากำแพงนี้เหมือนกำแพงในปกอัลบั้มของพี่เบิร์ด-ธงไชย พี่น้อยเลยไปโพสท่าเป็นนางแบบแทนพี่เบิร์ดให้ค่ะ (แต่ขอสารภาพว่านุ้ยนึกไม่ออก จำอะไรไม่ได้เกี่ยวกับภาพปกเทปของพี่เบิร์ดเลย ภาพออกมาเหมือนหรือต่างอย่างไรก็ไม่รู้นะ)

ถึงเสียที ได้เวลาเข้าไปไหว้พระสวดมนต์กันแล้ว พี่น้อยจะสวดมนต์ค่อนข้างนานกว่าใคร พวกเราชอบแซวว่าพี่น้อยขอพรอะไรเยอะแยะหรือเปล่า หรือบนอะไรไว้มั้ย พี่น้อยจะตอบว่าไม่ได้บน ขอเฉยๆ อยู่ไกลน่ะ ถ้าบนเดี๋ยวต้องกลับมาแก้บนอีก ขอท่านอย่างเดียวเลย...อิอิ ไม่รู้ว่ามีข้อไหนที่ขอแล้วสำเร็จบ้างหรือยังนะ

อีกนิดหน่อย

พวกเราเดินๆ หยุดๆ เป็นระยะๆ (หยุดหอบให้หายเหนื่อยแล้วค่อยเดินต่อ แล้วก็หยุดถ่ายรูปไปด้วยในตัวค่ะ) แล้วก็ขึ้นมาเจอพระลามะกลุ่มนี้ ซึ่งหนึ่งในสามท่านนี้เป็นผู้ถือกุญแจของวัดค่ะ พอเห็นนักท่องเที่ยวมาเยือน ท่านก็เดินนำขึ้นไปเพื่อเตรียมเปิดห้องพระให้พวกเรา

ตินเลย์บอกว่าท่านอายุ 70 กว่าแล้วค่ะ แต่เดินนำขึ้นไปแบบพวกเราตามไม่ทันเลยแหละ มัวแต่หยุดพักหอบอยู่น่ะ ผู้สูงวัยของที่นี่แข็งแรงจริงๆ ค่ะ ยอมรับเลย คงเป็นเพราะอากาศที่บริสุทธิ์ อาหารที่ไร้สารพิษ เพราะเป็นข้าวเป็นผักที่ปลูกเอง และได้ออกกำลังกายด้วยการเดินๆๆๆ และทำงานทุกวันนี่แหละ ขนาดย่าของริกซินอายุ 80 กว่าแล้ว ตาก็มองไม่ค่อยเห็น แต่ยังช่วยเหลือตัวเองทุกอย่าง แถมยังเดินต้อนแกะต้อนแพะออกไปเลี้ยงทุกวันอีกด้วย ในสายตาของคนเมืองอาจจะคิดว่าชีวิตติดดินแบบนี้ลำบาก แต่สำหรับคนที่นี่คำว่าลำบากเค้าคงไม่รู้จัก ถ้ายังมีแรง มีลมหายใจ ก็แปลว่ายังทำประโยชน์ได้ และนั่นคงเป็นความสุขค่ะ

อ้าวพี่อ๋อย เดี๋ยวพี่น้อยก็น้อยใจแย่หรอก พี่น้อยเค้าก็สวยในสไตล์ของตัวเองค่ะ จริงๆ พวกเรา 4 สาวก็เป็นชาวต่างชาติที่สวยที่สุดในหมู่บ้านนี้เลยแหละ (เพราะไม่มีคนอื่นนอกจากพวกเราค่ะ...อิอิ)

ขอบคุณป้าอุ๊ด้วยนะคะที่ติดตามมาตลอด คิดว่าคงมีพี่ป้าน้าอาอีกหลายคนที่ติดตามกระทู้นี้อยู่เงียบๆ ขอบคุณทุกคนด้วยค่ะ

พี่ตุ๊กจ๋า ปีหน้าไปด้วยกันมั้ย (เอ...แต่ปีหน้าพี่ตุ้ยคงไม่สะดวก เอาเป็นปีถัดไปก็ได้ค่ะ ซันสการ์น่าจะยังคงความสมบูรณ์แบบดิบๆ บ้านๆ ไปได้อีกนาน) 

เอาล่ะ พาไปทัวร์ไหว้พระ 9 วัดกันต่อดีกว่า (ทริปนี้นับรวมแล้วได้ 9 วัดพอดีจริงๆ นะ)

เรามาเริ่มกันที่วัดคาร์ซ่า (Karsha  Gonpa) วัดที่ใหญ่ที่สุดในหุบเขาซันสการ์ สร้างไล่จากเชิงเขาสูงขึ้นไปเรื่อยๆ แบบว่าเดินกันอย่างเหนื่อยค่ะ (เหนื่อยมากกกก)

พิมพ์ผิด นุ้ยสวยสุด (แก้ข่าวจ้ะ)

สรุป น้อยสวยสุด ใส่ชุดอะไรก็สวย อยากไปเห็นซันสการ์ด้วยตาตัวเองจัง

ป้าก็ติดตามอ่านมาตลอดนะ ภาพที่ถ่ายออกมาได้สวยมากๆ วิวดี นางแบบเยี่ยมเลยโดยเฉพาะหนูตาล บรรยายได้เร้าใจดีมากๆเลยนุ้ย

ป้าอุ๊

น่าสนุกจังเลยค่ะ เห็นภาพที่อยู่ในบ้านแล้วอบอุ่นดีจัง

พี่ว่ามติเอกฉันทร์ที่ทุกคนลงนั้นถูกต้องแล้ว อิอิ

คราวนี้น้อยเที่ยวคุ้มคาจริงๆนะเนี่ย

คงประทับใจไปอีกนานเลย  

พอท้องอิ่มแล้วก็ได้เวลาเที่ยวกัน วัดที่ตั้งอยู่บนภูเขานี่แหละ เป้าหมายแรกของพวกเรา

วันนี้ชมวัดระยะไกลไปก่อนนะ พรุ่งนี้จะพาเข้าไปถึงในวัดกัน คืนนี้ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

พักผ่อนดื่มชา นั่งอ่านหนังสือ นอนเอียงหลังกันสักหน่อย ช่วงบ่ายจะเริ่มออกเที่ยววัดในพาดัมกันค่ะ พอได้เวลานัดหมายเราก็ออกจากที่พักเข้ามาในเมือง ซึ่งอยู่ห่างกันแค่ไม่กี่ร้อยเมตรค่ะ มาแวะกินอาหารกลางวันเพื่อเติมพลังกันก่อนเที่ยวที่ร้าน Gakyi Cafe โมโม่ที่นี่อร่อยค่ะ ก๋วยเตี๋ยวก็ใช้ได้ และเป็นหนึ่งในไม่กี่ร้านของเมืองพาดัมค่ะ

มาถึงเมืองพาดัม ตินเลย์พาพวกเราเอาของเข้าไปเก็บที่โรงแรมที่พักก่อน คืนนี้เราจะพักกันที่นี่ค่ะ (อุตส่าห์ตั้งใจว่าจะอาบน้ำล้างตัวกันเสียหน่อย เพราะเมื่อวานนั่งรถมาทั้งวัน เมื่อคืนก็ไม่ได้อาบ แต่ตอนนี้น้ำไม่ไหลเพราะปั๊มมีปัญหา แต่เจ้าของเค้าบอกว่าช่วงบ่ายจะใช้ได้)