โปรแกรมของโครงการ 2 มาแล้วค่ะ เป็นเส้นทางท่องเที่ยวราชสถาน ใครสนใจอยากไปเที่ยวด้วยกันกับพี่ๆ คณะนี้ ก็เชิญได้นะคะ คลิ๊กเข้าไปดูโปรแกรมกันได้ค่ะ

โปรแกรมราชสถาน

ไปเที่ยวด้วยกันนะคะ

แหม๋..ไม่มีใครเร็วปานกามนิตสาวเท่าคุณนาย ge เลยนะจ๊ะ

ประกาศให้เจ๊หรีด She มีemail, แล้ว  

lakning@yahoo.com

ซ้อใหญ่เขียนดีจริงๆตามวัยที่ผ่านโลกมา   ชมนะคะ

(cc. ซ้อห้า หนูทำมาหากินทุกวัน ตัวหาร 4 ตัวนะคะ)

เฮ้อ...จบซะแล้ว   เสียดายจัง....ถ้าเป็นคอนเสิรต์ คนดูก็จะร้อง ว่า  เอาอีก  เอาอีก แล้วก็จะปรบมือกันไม่ยอมหยุด.....

ขอบคุณอย่างจริงใจที่ทำให้ทริปนี้สมบูรณ์สุดๆๆ ด้วยบันทึกการเดินทางครั้งนี้   น้องนุ้ยบรรยายภาพได้สุดๆ...คัดมาแต่ละภาพ ...อาซ้อทั้งหลายปลื้มกันไปเลย   ภาพสวยจริงๆๆๆๆ     กระทู้ของน้องปลาก็เด็ดทั้งภาพและคำ//

อยากบอกทุกๆท่านที่ติดตามกระทู้นี้  ของจริงสวยกว่านี้อีก เป็นที่ที่ถ่ายรูปมาแล้วสวยน้อยกว่า.....ต้องไปพิสูจน์กันเอง...และก็ต้องไปกับ  วันแรมทาง   แล้วจะได้บรรยากาศอย่างที่เห็นใกระทู้นี้

วันนี้คึกคักกันจริงนะคะพี่ๆ สงสัยจะต้องมีภาค 2 ในไม่ช้าค่ะ

ขอบคุณพี่ทุกคนมากนะคะ ที่ติดตามมาโดยตลอด พร้อมกับกำลังใจที่ส่งมาให้ไม่ขาดสาย ขอบอกว่าหนังเรื่องนี้ยาวที่สุดเท่าที่เคยผลิตงานมาเลยค่ะ และขอขอบคุณล่วงหน้าเลยนะคะสำหรับพี่ๆ ที่ตั้งใจจะไปเที่ยวกับวันแรมทางอีก ยินดีเป็นอย่างยิ่ง และสัญญาว่าจะดูแลเป็นอย่างดี ให้ดีกว่าที่ผ่านมาค่ะ

ส่วนเรื่องภาพพร้อมข้อมูลที่ลงในกระทู้ ตามที่พี่อองซานถามมา นุ้ยจะรวบรวมแล้วส่งเมลให้นะคะ จะส่งให้ทุกคนเลยแล้วกัน รอนิดนึงนะจ๊ะ

ปล. พี่อ้วนจ๋า ส่งเมลบันทึกของพี่ให้น้องด้วยนะคะ และขออนุญาตนำลงในส่วนของบันทึกแรมทางด้วยเลย จะเป็นเรื่องพร้อมรูป หรือจะเป็นเรื่องอย่างเดียวให้น้องลงภาพประกอบเองก็ได้ค่ะ ขอบพระคุณล่วงหน้าเลยนะคะ :)

คิดถึงจัง อยากเที่ยวอีกแล้ว ไปโคราชกันดีกว่า พี่หนิงจ๋า รอก่อนนะจ๊ะ น้องจะหาเวลาไปเยือนถึงถิ่น คิดถึงทุกคนค่ะ

ตุ่มที่บ้านยังว่าง ที่ก็พอมี ถ้าซ้อเก้าไม่พอใส่ เอามาไว้ที่บ้านพี่ก่อนก็ได้นะ ยินดีรับฝากแบบไม่มีดอกและไม่คิดค่าฝาก

ส่วนของตัวเองไม่มี เพราะหาเช้าไว้กินกลางวันกับเย็น ที่เหลือน้อยนิดเก็บไว้ไปเที่ยว

เจ๊หรีดขา  (cc.  ถึงซ้อสี่)  ที่บ้านหนูเขาเอาตังฝังไว้ในตุ่มคะ

เพราะว่าธนาคารเขารับรองเงินฝากคนละ 1 ล้าน เราต้องฝังไว้ 555    (แหม เห็นนะแอบขุดหลุมทำบ้างแล้วซิ)

น้องนุ้ยถ้าพี่อยากได้ข้อมูลพร้อมรูปในกระทู้ทั้งหมดทำรูปเล่มสี พี่จะต้องทำอย่างไรบ้างคะ อยากเก็บไว้อ่านอีกนะเพราะรูปสวยและรายละเอียดครบทุกเวลาและทุกระยะเลย

จบแล้วหรือภาพทุกองศาและทุกคนยังค้างอยู่ในใจอยู่เลย ทำไมหนังเรื่องนี้จบเร็วจัง หรือว่าจะมีเรื่องที่สองต่อจากเรื่องนี้และเร็วๆนี้ด้วยหรือเปล่า  น้องนุ้ยและน้องปลาสรุปได้ดีมากเลยคะและพี่จะเป็นลูกค้า(ลูกทัวร์)ของน้องต่อไปถึงแม้ว่าหลายๆที่จะพยายามส่งเอกสารต่างๆมาให้ก็ตาม 

ดอกเบี้ยพี่ก็สนใจอยู่แล้วน้องมิกิโกะ แต่ไม่รู้จะเอาเงินต้นมาจากที่ไหนล่ะซิ อันนี้ต้องน้องดาคุยกับคุณนายเก ชัวร์ไม่ผิดหวังแน่นอน  เพราะทุกสิ้นเดือนคุณนายเก เธอจะต้องแบกกระสอบไปเก็บเงินค่าเช่าอพาทเม้นต์ 555

ต้องขอชมพี่ฮุ้งด้วยอีกคนค่ะ สำหรับรูปคู่น้องปลากับน้องนุ้ย สวยมากๆ 

และขอขอบคุณทีมงานวันแรมทางที่น่ารักทุกคนพร้อมกับพี่ๆน้องๆทุกคนที่ได้ร่วมเดินทางด้วยกันในทริปนี้ ขอบอกจากใจว่าทุกคนน่ารักมากๆ และหวังว่าจะเจอกันในภาค 2 อีกสักครั้งนะคะ

อีกนิดค่ะผัดหมี่โคราชยังรอทุกคนเสมอนะคะ ไม่ว่าจะนานเท่าไร  ก็รอได้ รอได้ และรอได้ค่ะ

เอาล่ะ ได้เวลาที่นุ้ยจะลงภาพสุดท้ายแล้วค่ะ หลังจากที่พี่ๆ และเพื่อนๆ ติดตามชมกันมาพักใหญ่ ในที่สุดก็จบเสียทีนะ

พวกเราเดินทางกลับสู่อ้อมกอดของมาตุภูมิ โดยสวัสดิภาพ ในเช้าวันจันทร์ที่ 21 กรกฎาคม 2551 พี่หลายคนต้องไปทำงานต่อ เพื่อประหยัดวันลางาน บางคนก็ลางานเผื่อไว้อีกวันเพื่อพักผ่อน และมีบางคนที่กลับบ้านอย่างสบายใจ ไม่ต้องรีบร้อน ไม่ต้องห่วงงาน ต่างคนต่างมา ต่างคนต่างความคิด ต่างความตั้งใจ แต่ในความต่างนั้นแต่งเติมสีสันให้กับการเดินทางครั้งนี้

ขอบคุณพี่ๆ ทุกคนที่ให้โอกาสทีมงานเล็กๆ ของวันแรมทาง
ขอบคุณที่เชื่อใจ และไว้ใจให้เราดูแล แม้ว่าจะมีบางอย่างขาดตกบกพร่องไปบ้าง (โดยเฉพาะในช่วงวันแรกๆ ของการเดินทาง)
ขอบคุณที่พี่ๆ สนุกสนาน ยิ้ม และหัวเราะกันอย่างมีความสุข เพราะมันทำให้เรามีกำลังใจ และรับรู้ได้ว่าทุกคนไม่ผิดหวัง
และขอบคุณที่ได้ร่วมเดินทางกับพี่ๆ ในครั้งนี้ ถ้ามันเป็นเพียงเรื่องบังเอิญที่คนกลุ่มเล็กๆ เพียงไม่กี่คนจากคน 60 กว่าล้านจะมาเจอกัน มาร่วมทุกข์ ร่วมสุข และร่วมสนุกสนานกับการท่องเที่ยวในดินแดนที่ห่างไกลด้วยกัน มันก็เป็นเรื่องบังเอิญที่มหัศจรรย์มากๆ
ขอบคุณทุกคนจากใจค่ะ

และภาพทีมวันแรมทางภาพนี้ ต้องขอขอบคุณพี่ฮุ้งนะคะ ที่ถ่ายให้อย่างสวยงาม ปกติไม่ค่อยมีภาพที่พี่ปลากับนุ้ยถ่ายคู่กันค่ะ เพราะต้องผลัดกันถ่ายเสมอ ทริปนี้มีรูปคู่สวยๆ ด้วยฝีมือพี่ฮุ้งค่ะ

เกือบสรุปจบอยู่แล้วเชียว พอดีต้องออกไปทำธุระข้างนอกมาค่ะ เลยขาดช่วงไปหน่อย ซ้อหนิงเลยโดนไปอีกดอก (อิอิ พี่เกเค้ารักดอกจึงหยอกเล่นน่ะ) 

ซ้อหนิง Shop อีก ตามเคย   (ดูจากหลักฐาน ในรูป)  Shopเก่งจริงๆ   

ออกจากเอ็มโพเรียม ไปหาอาหารเย็นมื้อส่งท้ายอินเดียกินกัน แต่ไม่ได้กินอาหารแขกนะ มื้อนี้พาไปกินอาหารจีนที่ร้าน Lotus Garden แล้วกัน สั่งซุปให้คนละถ้วย แล้วก็ตามด้วยข้าวผัด และกับข้าวอีก 2-3 อย่าง แต่ที่พลาดอย่างแรงคือลืมไปว่าซุปที่นี่ถ้วยใหญ่มากๆ เจอซุปไปคนละถ้วย ก็อิ่มจนเกือบกินอะไรเพิ่มไม่ได้แล้ว สรุปว่า 2 มื้อส่งท้ายอินเดียรอบนี้ อิ่มมากๆ แต่ก็อร่อยได้ใจทุกคนนะ อันนี้ต้องยกความดีความชอบให้พี่ปลาผู้มีหน้าที่สั่งอาหารให้พวกเรา เพราะพี่ท่านอยู่อินเดียมาหลายปี อาหารสไตล์แขกอะไรที่คนไทยกินได้หรือไม่ได้ พี่ท่านจะรู้ดี เลยสั่งอาหารที่พวกเราส่วนใหญ่จะกินได้กันทุกมื้อ

สุดท้ายพวกเราก็ไปกองรวมกันอยู่ที่ห้างเอ็มโพเรียม (Central Cottage Industries Emporium) แหล่งรวมสินค้าของฝากของที่ระลึกประเภทต่างๆ จากทั่วประเทศอินเดีย ซื้อของที่นี่ก็ดีนะ เย็นสบายดี มีของให้เลือกเยอะ ติดราคาขายแน่นอนไม่ต้องเสียเวลาต่อรอง ราคาก็อาจจะสูงกว่าข้างนอกหน่อย แต่ก็มั่นใจได้ในคุณภาพ สรุปว่าพวกเรามาเสียตังค์ที่นี่กันเป็นส่วนใหญ่ แล้วไหนๆ ก็รวมอยู่ที่นี่กันแล้ว เลยเปลี่ยนจุดนัดพบกันเป็นที่ร้านกาแฟในเอ็มโพเรียมเสียเลย

วันนี้พวกเราได้เจอพระอาจารย์อ้าย (พระมหาอ้าย) ด้วย ท่านเพิ่งกลับมาจากเมืองไทย หลังจากหนีร้อนที่อินเดียกลับบ้านเสียหลายเดือน พระมหาอ้ายกำลังต่อปริญญาเอก อยู่ที่มหาวิทยาลัยเดลลี ท่านอยู่อินเดียมาหลายปี และเป็นที่ปรึกษาให้เด็กไทยที่มาเรียนต่อที่นี่หลายรุ่น คณะของวันแรมทางเอง ถ้ามาลงเดลลี ก็จะได้เจอพระอาจารย์อ้ายทุกคณะเลย ทั้งโดยตั้งใจและโดยบังเอิญ ถึงจะไม่ใช่คณะที่มาแสวงบุญก็ตาม แต่ได้เจอทุกคณะจริงๆ และสถิตินี้ก็ยังคงอยู่ เพราะคณะนี้ท่านก็ได้เจออีกเช่นกัน

สนทนาธรรมกันพอสมควรแก่เวลา รับพรกันเรียบร้อย พวกเราก็นมัสการลาพระอาจารย์อ้าย ได้เวลาหกโมงครึ่งที่นัดรถมารับพอดี

เดินไปเดินมาวนดูผ้ากันอยู่หลายตลบ สุดท้ายหลายคนก็ได้ผ้าปักกลับบ้านกันสมใจ หลังจากนั้นก็ไม่ได้อะไรอีก เพราะไม่มีอะไรโดนใจให้ซื้อ

และด้วยเหตุที่เป็นวันอาทิตย์อีกเช่นกัน ร้านรวงย่านจันปาร์ทจึงปิดเสียเป็นส่วนใหญ่ เรียกว่า 90% เลยแหละ พวกเราแยกย้ายกันเดิน ตามแต่ความพอใจ นัดเวลาและสถานที่กันไว้ว่า 6 โมงเย็น เราจะไปเจอกันที่ร้านแม็คโดนัลด์ตรงมุมถนน แล้วรถจะมารับ พากันไปกินข้าวเย็นให้เรียบร้อยก่อนไปสนามบิน

วันนี้เดินดูของแบบเงียบเหงาจัง ไม่คึกคักเหมือนเวลาร้านเปิดเต็มๆ คนเยอะๆ เห็นที่มีของขายอยู่เยอะหน่อยก็คือซอยที่ขายผ้าเนี่ยแหละ

India Gate คือประตูชัยที่สร้างขึ้นเลียนแบบประตูชัยของปารีส เพื่อเป็นอนุสรณ์ระลึกถึงทหารที่เสียชีวิตในสงครามโลกครั้งที่ 1

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ เป็นวันหยุดพักผ่อนของคนทั้งเมือง บริเวณโดยรอบอินเดียเกทคนเยอะมากๆ ผู้คนพากันออกมานั่งเล่น เดินเล่น จับคู่ จับกลุ่มกันในสวน ทั้งที่อากาศก็ไม่เป็นใจนัก ครื้มฟ้าครื้มฝน และร้อนพอประมาณ แต่สำหรับคนที่นี่อาจจะเรียกว่าธรรมดามั้ง

เติมพลังเรียบร้อย มีแรงช็อปปิ้งกันแล้ว ก่อนถึงจันปาร์ท พวกเราแวะถ่ายรูปแถวอินเดียเกทกันแว็บนึง

ได้เวลาออกเดินทางกันแล้ว ลงเรือชิคารา ไปขึ้นรถจี๊ปที่มารอรับที่ท่าน้ำ แล้วก็ไปต่อเครื่องบินภายในสู่เดลลี วันนี้ได้ครบทุกรสชาติ ทั้งทางน้ำ ทางบก ทางอากาศเลยพวกเรา

รถไปส่งพวกเราถึงสนามบินประมาณ 8 โมง ผ่านขั้นตอนการตรวจกระเป๋าและตรวจคนอยู่หลายด่าน แต่ก็ผ่านได้ด้วยดี เพราะทุกคนปฏิบัติตามคำเตือนที่ให้แพ็คของลงกระเป๋าใหญ่ให้หมด แล้วโหลดไปเลย พยายามอย่าถือของที่ไม่จำเป็นขึ้นเครื่อง จะได้ไม่ยุ่งยากเสียเวลาในการตรวจค้น แต่ก็ยังมีบางคนโดนบังคับทิ้งถ่านที่ใส่อยู่ในกล้องไปบ้างเหมือนกัน แล้วแต่อารมณ์ของเจ้าหน้าที่ด้วยน่ะ บางคนก็ปล่อย บางคนก็ยึด เดาอารมณ์ยาก

หลังจาก check in และโหลดกระเป๋าเรียบร้อย ก็รอเวลาเครื่องออกตอน 10 โมง แต่ว่าฝนตก เครื่องเลยออกช้าไปประมาณ 1 ชั่วโมง

ใช้เวลาบินชั่วโมงกว่าๆ เราก็มาถึงเดลลีโดยสวัสดิภาพ รับกระเป๋าเรียบร้อย ก้าวออกจากสนามบิน พลขับพร้อมราชรถมารอรับอยู่แล้ว

ได้เวลาท้องหิวพอดี ไปหาข้าวกลางวันกินกันก่อน แล้วค่อยไปหาที่ช็อปปิ้งต่อ มื้อนี้พี่ปลาพาไปกินที่ร้าน Lotus Pond เลือกสั่งอาหารไทยมากินให้หายคิดถึงได้ 3-4 มีผัดกระเพราไก่ แกงเขียวหวานไก่ ผัดผัดรวมมิตร แล้วก็ปลาทอดผัดกับซอสอะไรเนี่ยแหละ สองเมนูหลังออกแนวอาหารจีนหน่อย โดยรวมรสชาติใช้ได้ เผ็ดได้ใจทีเดียว อิ่มอร่อยกันไปอีกมื้อ

ทานอาหารเช้าพร้อมกันเสร็จ ก็เตรียมตัวอำลาทะเลสาปนากินอย่างเป็นทางการ คุณพ่อบ้าน และแม่ครัวทุกคนออกมาส่งพวกเราอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา

ต้องถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกซะหน่อย

วันที่ 13 อาทิตย์ที่ 20 กรกฎาคม 2551 ศรีนาการ์ (Srinagar) - เดลลี (Delhi)

เช้าวันสุดท้ายในศรีนาการ์ บรรยากาศเงียบสงบเหมือนเดิม วันนี้พวกเราต้องออกจากบ้านเรือกันแต่เช้า เพื่อไป Check in ที่สนามบินศรีนาการ์ ต่อเครื่องภายในกลับเดลลี เวลาบินของพวกเราคือ 10 โมง แต่ระบบรักษาความปลอดภัยของสนามบินนี้ตรวจเข้มมากๆ ตรวจแล้วตรวจอีกหลายขั้นตอน เราเลยต้องเผื่อเวลากันเยอะหน่อย

ขอบคุณนะคะเจ๊อองซาน ที่กรุณาหาชื่อหมอให้

และขอบคุณซ้อใหญ่ที่ให้ข้อมูล Thank you very muck จ้า

คุณหรีดว่างแล้วหรือ  She แต่งบ้านหรือท่องเน็ตคะ  555

ได้เลยค่ะอองซาน ก่อนออกเดินทางสัก 2-3 อาทิตย์จะส่งข่าวไปนะคะ(ทริปแรกของเส้นทางแสวงบุญ วันที่ 1-8 ตุลาคมนี้ค่ะ)

และขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำชมของพี่ทั้งสองคน ถ่ายรูปและเขียนบันทึกเรื่องราว เป็นทั้งหน้าที่และงานที่รักค่ะ ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก เรามักจะทำได้ดี จริงมั้ยคะ

ส่วนที่พี่หนิงสงสัยว่าพี่ตั๊ก กับพี่ดาหายไปไหน เท่าที่ทราบสำหรับพี่ดา ที่ธนาคารไม่อนุญาติให้ใช้อินเตอร์เน็ตค่ะ กลับบ้านก็คงเหนื่อยแล้ว ท่าทางจะยังไม่ได้เข้ามาเยี่ยมชมกระทู้เลย ส่วนพี่ตั๊ก บอกว่าเข้ามาดูตั้งแต่วันแรกๆ ที่เพิ่งลงรูป แล้วหลังจากนั้นก็หายไป ดูท่างานจะยุ่งค่ะ เลยยังไม่ได้รายงานตัว คิดถึงกันล่ะซิท่า คิดถึงทุกคนเหมือนกันค่ะ :)

น้องเก หมอที่รักษาหูคอจมูกชื่อนพ.วิชิต ชีวเรืองโรจน์ เบอร์โทร.02-2011138,02-2011125  เบอร์มือถือไม่มีคะ อย่างไรน้องเก ลองติดต่อดูนะคะเพื่อจะเป็นประโยชน์ พี่ปิติจะได้รู้สึกดีขึ้น วันนี้ซ้อเอารูปไปอัดคะแค่1,000 กว่ารูปเอง รูปที่น้องนุ้ยถ่ายนั้นสวยทุกรูปเลย ขอชมจากใจจริงคะ อ้อถ้าน้องปลาและน้องนุ้ยไปอินเดียอย่าลืมโทรมาหาซ้อนะซ้อจะฝากยาไปทำบุญที่อินเดียด้วยคะ