หลังจากนั้นก็เป็นการโชว์ลีลาของพวกเราบ้าง ตามคำเชื้อเชิญ สะโพกพริ้วไม่แพ้สาวแขกเหมือนกัน

ลูกโชว์เสร็จ แม่ก็ออกมาโชว์ขั้นกว่าต่อ (สาวชุดแดงเป็นลูกสาว ส่วนชุดดำนี้เป็นแม่ ตามความคาดเดาของพวกเราเองนะ)

ลีลาระบำแขก

ระหว่างรอเวลาอาหาร ก็มีการแสดงมาให้พวกเราได้ชมกันด้วย ทั้งดนตรีและลีลาของนางระบำ ได้บรรยากาศอินเดียขนานแท้ อากาศเย็นๆ ในทะเลทราย นั่งจิบไวน์ ชมการแสดงพื้นบ้าน มีคนทำอาหารให้ทาน ก่อกองไฟให้ไออุ่นและแสงสว่าง ความสุขง่ายๆ ที่เราสัมผัสได้ที่นี่

แล้วพ่อครัวประจำทริปก็เริ่มบรรเลงทำอาหารกันกลางทราย ทุกคนเลยได้เห็นวิธีการทำโรตีกันสดๆ ถึงมือคนทำจะดำไปหน่อย และอาจจะไม่ได้สะอาดถูกหลักอนามัย แต่เชื้อโรคมันก็คงตายไปกับความร้อนแล้วแหละ

เชื้อเพลิงที่หาเก็บไปในบริเวณนี้ ถูกลำเลียงมากองไว้รวมกันเพื่อเตรียมปรุงอาหารมื้อค่ำให้พวกเรา

ได้ลงมาพักขากันแว็บนึง แล้วก็ขึ้นหลังอูฐออกเดินทางต่อ ไปแวะให้อูฐกินน้ำตุนไว้อีกแป๊บนึง แล้วก็ไปต่อ เป้าหมายของเราในวันนี้ คือไปดูพระอาทิตย์ตกในทะเลทรายกัน

พอทุกคนพร้อมสำหรับการเดินทาง ขบวนอูฐก็สาวเท้ายาวๆ มุ่งหน้าสู่ทะเลทราย และไปแวะที่หมู่บ้านใกล้ๆ เพื่อให้คนเลี้ยงอูฐเอาอุปกรณ์สำหรับการพักแรมของพวกเราขึ้นหลังอูฐไปด้วย แค่ไม่มีอุปกรณ์มาเสริม พวกเราก็เริ่มรู้สึกถึงอาการเมื่อยกล้ามเนื้อที่หน้าขากันแล้ว ยิ่งมีสัมภาระมาเพิ่มยิ่งแล้วใหญ่ ขี่อูฐไม่ง่ายเสียแล้วพวกเรา

และนี่คือผู้จัดทริปจ้ะ ทีมงานวันแรมทางไปกันสองคนนะ คือพี่ปลาและตัวข้าพเจ้าเอง แต่รูปตัวเองยังไม่มีอ่ะ :(  แบบว่าเป็นตากล้องก็อย่างนี้แหละ ต้องรอดูในกล้องของคนอื่นๆ อีกที

ส่วนคนนี้เป็นน้องเล็กสุดประจำทริป พี่ว่าไง น้องว่าตาม ไม่ขัดใจ ไม่มีปัญหา ไม่เจ็บไม่ป่วย ไม่ประสบปัญหาใดๆ เลยในการเดินทาง ทุกอย่างผ่านฉลุย แบบนี้มาอินเดียรอบสองได้สบายๆ จะไปสัมผัสบรรยากาศของพาราณสีเมื่อไหร่ก็ส่งข่าวมานะจ๊ะ

คนนี้ผู้ชายหนึ่งเดียวในทริป ที่แก่นเซี้ยวเปรี้ยวซ่าส์มากๆ และการเตรียมตัวเป็นเลิศ แบบว่ามีทุกอย่างพร้อมสรรพสำหรับการเดินทาง มีกระเป๋าโดเรมอนหนึ่งใบคู่กายไปทุกที่ นักเดินทางมืออาชีพตัวจริงเลย

ขออภัยที่หายไป 2 วัน แอบหนีไปเที่ยวพะเนินทุ่งกับเพื่อนพ้องมา วันนี้กลับมาทำอย่างนี้ต่อแล้วจ้า ไปขี่อูฐต่อกันเลย

คนนี้จ่าฝูงผู้ที่ทำให้เกิดทริปนี้ขึ้น เจ้าของรีสอร์ทเลือกอูฐตัวใหญ่ที่สุดให้

เส้นทางต่อจากนี้จะสนุกสนาน แปลกใหม่ และน่าตื่นเต้นขนาดไหน พรุ่งนี้จะมาต่อนะจ๊ะ

จากทะเลสาป ลุงเน็คก็ขับรถพาพวกเราไปเข้าโปรแกรมขี่อูฐในทะเลทรายกัน เราไปถึงรีสอร์ทชายแดนทะเลทราย เพื่อพูดคุยทำความเข้าใจกับเจ้าของรีสอร์ท ซึ่งเป็นคนจัดโปรแกรมขี่อูฐให้พวกเราในครั้งนี้ หลังจากเตรียมสัมภาระสำหรับการเดินทางสู่ทะเลทราย และต้องนอนดูดาวกลางทรายกันหนึ่งคืนเรียบร้อย เราก็พร้อมออกเดินทางโดยพาหนะตัวโตกัน

พ่อหนุ่มแขกคนนี้มาดักลูกค้าอยู่บริเวณทางเข้าทะเลสาป เค้าขายปี่แขกน่ะ

หลังจากหมดเวลาช็อปปิ้ง ก็ได้เวลาเติมพลัง ลุงเน็คพาพวกเราไปกินข้าวที่ร้านอาหารในเมือง เป็น Non-veg. มีเนื้อสัตว์ให้กิน และอร่อยด้วย เสร็จจากร้านอาหารก่อนจะมุ่งหน้าสู่รีสอร์ทบรรยากาศทะเลทราย เราไปแวะที่ Gadsisar Lake ทะเลสาปของเมืองที่ชาวบ้านเค้ามาพักผ่อนหย่อนใจกัน

เดินดูของช็อปปิ้งกันได้พักหนึ่ง แต่สุดท้ายไม่มีใครได้อะไรเท่าไหร่ เพราะของในตลาด 300 ปีแห่งนี้ไม่โดนใจนัก และมนูก็พาเข้าไปในร้านที่บอกว่าเป็นของรัฐบาล ของราคาสูง และต่อไม่ได้ แต่การันตีว่าของดี ซึ่งพวกเราไม่โอเค เพราะอยากเดินดูไปเรื่อยๆ ปิ้งอะไรก็เข้าไปดูอันนั้นมากกว่า สุดท้ายเราก็เลยไม่ได้ของในร้านนั้น และออกไปเดินดูร้านอื่นๆ ในตลาดแทน ซึ่งก็ไม่มีของน่าสนใจเท่าในฟอร์ทนะ หลายคนผิดหวังเล็กๆ ที่ไม่ได้ของเก๋ๆ จากที่นี่ และเสียดายที่ไม่ได้ซื้อของจากในฟอร์ท เพราะเชื่อคำแนะนำของนายมนู

รายยิ้มจากจัยซัลเมียร์

จาก Jaisalmer Fort เราไปเที่ยวต่อกันที่ Haveli ปราสาทหินทรายที่เป็นบ้านของพวกเศรษฐีสมัยก่อน ปัจจุบันก็เปรียบได้กับแมนชั่นของพวกคนรวยมากๆ น่ะ เค้าเปิดให้เข้าชมและเก็บเงิน ข้างในก็จัดแสดงของใช้ต่างๆ ของเศรษฐีสมัยก่อนน่ะ

จากหน้าต่างห้องพักของโรงแรมนี้ก็จะมองเห็นวิวเมืองข้างนอกทุกห้องด้วย มีสมาชิกบางคนตั้งใจว่าจะกลับมาที่จัยซัลเมียร์ และมาพักที่นี่กับคนรู้ใจด้วย :)

และมองเห็นวิวเมืองสีทองในมุมสูงและสวยอย่างนี้ด้วย เป็นโรงแรมที่น่าพักมากๆ

จากมุมจิบน้ำชานี้ จะมองเห็นประตูทางเข้าฟอร์ท

ก่อนจะอำลาฟอร์ทนี้ เราขึ้นไปนั่งจิบชาอร่อยๆ ชมบรรยากาศสวยๆ ของฟอร์ทกันที่ Moti Hotel เป็นโรงแรมเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ในมุมที่สุดยอดมากๆ

ในฟอร์ทนี้ หน้าต่างสวยๆ ทั้งนั้นเลย และที่เห็นเป็นลายฉลุเหมือนรังผึ้ง ก็เพราะได้อิทธิพลมาจากการปกครองของราชวงศ์โมกุลในสมัยก่อนซึ่งเป็นมุสลิม ที่ห้ามไม่ให้ผู้หญิงออกมาให้ใครเห็น และป้องกันไม่ให้ใครมองเข้าไปเห็น ลายรังผึ้งทำให้ผู้หญิงที่อยู่ข้างในมองเห็นอะไรๆ ข้างนอก แต่คนข้างนอกมองกลับเข้าไปไม่เห็นคนข้างใน

ก่อนเข้าประตูเมืองจะต้องผ่านมุมนี้ ที่ยื่นๆ ออกมานั้นเป็นรางหินเอาไว้สำหรับปล่อยน้ำร้อนและน้ำมันลงมาข้างล่าง เวลาที่มีข้าศึกบุกเมืองในสมัยก่อนน่ะ

นครสีทอง มุมมองจากบนฟอร์ท

Jaisalmer Fort เป็นป้อมที่มีสีสันและมีชีวิตชีวามากๆ เพราะภายในป้อมยังมีชาวบ้านใช้ชีวิตอยู่กันอย่างปกติสุข ขายข้าวขายของกันไปตามประสา บ้านเรือนก็มีทั้งบ้านเก่าและบ้านใหม่ปะปนกันไป แต่ยังคลุมโทนเดียวกันอยู่ ทั้งแบบและสี ซึ่งเมืองนี้ได้ชื่อว่าเป็นนครสีทอง