ตรงนี้อยู่หน้าวัดฮินดู มนูกำลังบรรยายให้เราฟังถึงความเชื่อถือศรัทธาของคนที่นี่ ส่วนภาพเขียนตัวแดงๆ ข้างหลังนี้คือภาพวาดหนุมานนะ (ถ้ามนูไม่บอกก็คงดูกันไม่ออกอ่ะ)

มุมหนึ่งในวัดของศาสนาเชน ภายใน Jaisalmer Fort แต่ปัจจุบันโดนฮินดูกลืนไปแล้ว แขกเค้าเข้าไปไหว้เหมือนเป็นพระเจ้าองค์หนึ่งของเค้า เหมือนกับที่เค้าเข้าไปไหว้พระในวัดพุทธนั่นแหละ คือเค้าสอนคนของเค้าให้เชื่อว่าพระพุทธเจ้าคือพระเจ้าองค์หนึ่งของเค้าด้วย ไม่ได้สอนว่าเป็นคนละศาสนา เป็นวิธีการกลืนที่แนบเนียบมาก

เราไปถึงโรงแรม Mahadev Palace ที่พักในจัยซัลเมียร์เย็นๆ แต่ช่วงฤดูหนาวจะมืดเร็ว ระหว่างรอกินอาหารค่ำตอน 2 ทุ่มตามเวลาห้องอาหารเปิด พวกเราก็เลยขอให้ลุงเน็คขับรถพาไปชมเมืองยามค่ำคืน แต่ในเมืองไม่มีอะไร ร้านรวงปิดเกือบหมดแล้ว บริเวณที่เห็นว่าคึกคักมีแสงสี ลุงเน็คก็ไม่อนุญาตให้ลงไปเดิน เพราะบอกว่าเป็นเหมือนงานวัด คนเยอะและอันตรายเกินไป คงเห็นว่าดูแลยาก มีปัญหาขึ้นมาจะรับผิดชอบไม่ไหว เพราะทริปนี้เราไม่ได้ใช้ไกด์ หรือผู้ช่วยชาวอินเดีย แต่ใช้พลขับคือลุงเน็คของเราทำหน้าที่แทนทั้งหมด ซึ่งแกก็ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างสมบูรณ์ จนเป็นที่พอใจของพวกเราทุกคน

สุดท้ายเราก็กลับเข้าที่พัก กินอาหารที่ห้องอาหารกันเรียบร้อย ก็ออกมานั่งจิบไวน์ริมสระน้ำ อุตส่าห์หอบหิ้วไวน์ไปจากสุวรรณภูมิ เตรียมพร้อมถึงขนาดซื้อแก้วไวน์ไปด้วยจากเมืองไทยเลย พอไวน์หมดไปสองขวด พวกเราก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน พรุ่งนี้จะได้เที่ยวจัยซัลเมียร์กัน

ภาพนี้จากกล้องบีจ้ะ

พอออกจาก Junagarh Fort Bikaner เราตีรถมุ่งหน้าสู่จัยซัลเมียร์ หนทางอีกยาวไกล แวะหาข้าวกินระหว่างทาง ซึ่งนานๆ จะมีสักร้านหนึ่ง กว่าจะได้กินก็บ่ายอีกแล้ว แต่มื้อนี้ได้กิน Non-veg. มีเนื้อสัตว์ตกถึงท้องเสียที ไก่ทอดก็อร่อย แกงแพะก็สุดยอด คุ้มค่าแก่การรอคอย

ภาพวาดนี้ได้มาจากร้านอาหาร เป็นภาพที่วาดลงไปบนผนังปูนเลย

มุมนี้ก็อลังการ

สรุปว่าการที่เราเปลี่ยนแผนไม่นั่งรถไฟจากเดลลีไปจัยซัลเมียร์ แล้วนั่งรถมาพักและเที่ยวที่บิ๊กคาเนร์ ก่อนจะต่อไปถึงจัยซัลเมียร์ไม่ทำให้ผิดหวัง สวยคุ้มจริงๆ 

มุมนี้ก็สีแจ่มดี

แล้วก็มีมุมให้ถ่ายรูปสวยๆ เยอะเลย

ลวดลายของวังนี้สวยได้ใจมากๆ

มีห้องต่างๆ หลายห้อง จัดแสดงข้าวของเครื่องใช้ของราชวงศ์ในยุคก่อนที่ยังคงค่อนข้างสมบูรณ์

จากวัดหนู เราไปต่อกันที่ Junagarh Fort Bikaner เป็นป้อมปราการและวังเก่าของเมืองบิ๊กคาเนร์ และเป็นอีกสถานที่หนึ่งที่พลาดไม่ได้ เพราะสวยมากๆ สวยกว่าหลายๆ วังในเส้นทางนี้ที่เราได้ไปเยือน ลวดลายละเอียดอ่อนช้อย สีสันสดใส สีทองอร่าม

เราจะไปเที่ยวที่ไหนกันต่อ พรุ่งนี้คอยติดตามกันนะ วันนี้ง่วงมากๆ แล้วจ้ะ

สิงโตหินอ่อนนอนเฝ้าประตู

แต่สิ่งที่ชอบของวัดนี้คือประตูหน้าต่างที่ทำจากเงินแท้ แกะสลักลวดลายอย่างสวยงาม สลับกับงานหินอ่อน

แต่เข้าไปข้างในก็เริ่มมีหนูวิ่งกันสนุกสนาน กินนม กินขนมต่างๆ ที่ผู้คนเอามาเลี้ยง มาบูชากันเอร็ดอร่อย ภาพหนูเยอะแยะนั้นไม่ได้แย่เท่าไหร่สำหรับเรา ที่แย่คือกลิ่นที่ค่อนข้างจะแรงมากกว่า ได้เห็นกับตากันแล้ว ทุกคนก็รีบออกจากพื้นที่กัน เพราะไม่ค่อยชอบบรรยากาศ และพื้นที่ค่อนข้างแคบ มีชาวฮินดูเข้ามาบูชากันเยอะ โดยเฉพาะคู่แต่งงานใหม่ ที่เพิ่งแต่งกันไปเมื่อวานหลายคู่ เท่าที่พวกเรานั่งรถมาระหว่างทางและเห็นรถที่ประดับประดาดอกไม้เป็นรถแต่งงานก็เป็นสิบคันได้

เราไปเที่ยวที่ Karni Mata Temple หรือวัดหนู (The Temple of Rats) กัน เป็นวัดที่มีชื่อเสียงมากของที่นี่ตามความเชื่อของชาวฮินดู มีผู้คนเอาน้ำนมมาเลี้ยงหนูตลอด มีหนูวิ่งกันไปมามากมาย โดยไม่มีใครทำร้าย แถมยังมากราบไหว้ขอพรด้วย แต่สำหรับพวกเราหลายคนกล้าๆ กลัวๆ แต่ไหนๆ ก็มาถึงเมืองนี้แล้ว จะไม่ได้ไปชมสถานที่ที่โด่งดังของเมืองได้ยังไง ไปถึงหน้าวัดก็สวยงามดีนะ

เราไปถึงโรงแรมซาการ์ (Hotel Sagar) กันตอนค่ำแล้ว เก็บของเรียบร้อยแล้วก็ลงมากินอาหารค่ำกัน โรงแรมนี้เป็น Veg. ต้องกินแต่ผักกันอีกแล้ว แต่รสชาติอาหารโอเค หลังมื้ออาหารพวกเราพากันออกไปเดินเล่น แบบว่าอยากชมเมืองซะหน่อย แต่สุดท้ายเดินไปถึงแค่หน้าโรงแรม สายตาดันไปสะดุดกับร้านขายสารพัดผ้าของแขกตรงข้ามโรงแรมเข้า แล้วเพื่อนร่วมทางของเราก็เริ่มประเดิมการช็อปปิ้งกันตั้งแต่เมืองนี้เลย

แล้วอาหารแขกมื้อแรกก็ผ่านฉลุย ถึงจะมันไม่หน่อย(จริงๆ ก็ไม่หน่อยนะ ค่อนข้างมากเลยแหละ) แถมเป็น Vegetarian ทั้งร้านมีแต่ผักล้วนๆ แต่พอมีน้ำพริกจากเมืองไทยมาแกล้มทุกอย่างก็โอเค

บ่ายแก่ๆ ก่อนถึงเมืองบิ๊กคาเนร์ ได้เวลาแขกจิบน้ำชา พลขับถามพวกเราว่าจะดื่มชากาแฟมั้ย ถึงพวกเราจะไม่ได้อยากดื่ม แต่เพื่อให้คนขับได้พักหน่อย และได้ดื่มชากินขนมยามบ่ายตามสไตล์แขก พวกเราก็เลยแวะร้านอาหารระหว่างทาง ลงมายืดเส้นยืดสายหลังจากนั่งมาหลายชั่วโมง แล้วก็ได้เห็นวิถีชีวิตของชาวบ้านแถวนี้ว่าเค้าใช้อูฐเป็นพาหนะกัน และมันเป็นพาหนะที่สูงใหญ่และเดินเร็วมากๆ

วันที่ 2 ธันวาคม 2550 นิวเดลี(New Delhi) - บิ๊กคาเนร์ (Bikaner)
กินอาหารเช้าสไตล์แขกลูกผสมมื้อแรกที่โรงแรมกันเรียบร้อย พวกเราก็ออกเดินทางสู่เมือง Bikaner ซึ่งเป็นเมืองระหว่างทางที่เราจะแวะพักและแวะเที่ยว ก่อนจะมุ่งหน้าสู่ปลายทางคือเมืองจัยซัลเมียร์ (Jaisalmer)

ระหว่างทางก่อนจะออกนอกเมืองเดลลี มีสมาชิกขอแวะร้านแม็คโดนัลด์ เพื่อตุนเสบียงเล็กน้อย แบบว่ายังระแวงอาหารแขกอยู่น่ะ แต่เอาเข้าจริงๆ ทุกคนก็กินอาหารแขกกันได้อย่างเอร็ดอร่อย พวกเราแวะกินอาหารกลางวันกันระหว่างทาง (จริงๆ ต้องเรียกว่าอาหารบ่ายมากกว่า เพราะได้กินกันตอนประมาณบ่าย 2 โมง) และนี่ก็คืออาหารแขกเต็มรูปแบบมื้อแรกของทริป

ทีแรกเกือบไม่ได้ไปทริปสำรวจทริปนี้เสียแล้ว เพราะมีเหตุผิดแผนหลายอย่าง เตรียมเจรจากับลูกทัวร์เรียบร้อยว่าจะติดต่อประสานงานทุกอย่างทางอินเดียให้ แล้วให้ลูกทัวร์เดินทางกันเอง ซึ่งทุกคนโอเคไม่มีปัญหา แต่สุดท้ายพวกเรา(นุ้ยกับพี่ปลา) ก็ตัดสินใจไปด้วย เพราะอยากสำรวจเส้นทางนี้ (จริงๆ ก็อยากเที่ยวนั่นแหละ) แล้วการเดินทางครั้งใหม่ในเส้นทางใหม่นี้ก็เริ่มขึ้น :)

ตามรายชื่อผู้ร่วมทาง พวกเราเดินทางจากกรุงเทพฯ กัน 6 คน ส่วนคนที่ 7 เป็นพลขับตลอดทริปนี้ของพวกเรา

วันที่ 1 ธันวาคม 2550 กรุงเทพฯ - นิวเดลี
วันแรกเราเดินทางจากกรุงเทพฯ สู่กรุงนิวเดลี โดยสายการบินไทย เที่ยวบินที่ TG 315 ออกจากสุวรรณภูมิ เกือบ 2 ทุ่ม ไปถึงกรุงนิวเดลี ตามเวลาประเทศอินเดียก็เกือบ 5 ทุ่มแล้ว ผ่านขั้นตอนต่างๆ เรียบร้อย ออกมาก็เจอเจ้าของบริษัททัวร์ของอินเดียที่เราใช้บริการมารอรับ พร้อมราชรถในทริปนี้ของพวกเรา คืนแรกนี้พวกเราค้างที่เดลลี 1 คืน แล้วพรุ่งนี้เช้าเราจะออกเดินทางสู่เมืองบิ๊กคาเนร์ (Bikaner) กันแต่เช้า

กลับมารายงานตัวแล้วค่ะ :)

ขอลอกคำพูดเจ้านุ้ยมาเลยนะ .. "ทริปนี้โหด มันส์ ฮา จริงๆ ค่ะ ทั้งสนุกสนาน ทั้งสงสารตัวเองและเพื่อนร่วมทาง แล้วจะทยอยมาเล่าเรื่องและเอารูปลงให้ดูกันนะคะ"

โปรดติดตามด้วยใจระทึก... ha Ha"