อิ่มกันแล้ว เตรียมตัวไปเที่ยวต่อดีกว่า และด้วยเหตุว่าเมื่อคืนฝนตก ทำให้ผืนดินเปียกแฉะ ไม่เหมาะแก่การขี่ม้าซึ่งต้องขี่ขึ้นเขา พวกเราเลยไม่อยากเสี่ยง องค์ประชุมเลยตกลงกันว่าจะขับรถเที่ยวรอบๆ บริเวณพาฮาลแกมแทนค่ะ

รูปนี้จากกล้องพี่หนิงค่ะ

ได้เวลาอาหารแล้วค่ะ มื้อนี้เมนูที่น่าสนใจคือขนมหวาน ที่หน้าตาเหมือนเส้นหมี่ใส่นมข้นหวาน รสชาติก็เหมือนหน้าตาค่ะ แต่พวกเราสรุปเรียกมันว่าสลิมใส่น้ำข้นค่ะ

ระหว่างรออาหาร แอบออกไปถ่ายรูปดอกไม้ดีกว่า ดอกอะไรไม่รู้เหมือนกัน แต่สวยจังค่ะ

มาถึงพาฮาลแกมแล้วก็ไปกินข้าวกลางวันกันก่อนเลย เรามาทานอาหารกันที่โรงแรมนี้ค่ะ เป็นโรงแรมทางอยู่ติดลำธาร บรรยากาศดี เห็นรูปตอนนี้มีหิมะเต็มๆ สวยเชียวแหละ แต่ถ้าให้มาพักช่วงนั้นคงไม่เอา กลัวแข็งตายอ่ะ

ทิวทัศน์ระหว่างเส้นทางค่ะ นั่งชื่นชมทุ่งมัสตาร์ทสีเหลืองอร่ามกันไปตลอดทาง อิ่มตาอิ่มใจจริงๆ เลย

ปิดท้ายด้วยภาพเบื้องหลังการถ่ายทำค่ะ

ยืนยันความน่ารักของบ้านนี้ด้วยภาพอารมณ์ดีของพี่ปูค่ะ

ต่อด้วยรูปพี่นันผู้แสนอารมณ์ดีค่ะ ทั้งคุณแม่ พี่นัน และพี่ปู ยิ้มเก่ง อารมณ์ดีกันทุกคนเลยค่ะ

เอาล่ะ มาดูรูปกันต่อดีกว่า ประเดิมด้วยรูปคู่วันแรมทางค่ะ

ขอบคุณภาพงามๆ นี้จากกล้องพี่ยิ้มนะคะ

สวัสดีครับพี่น้อง

ข้าพเจ้ามาเข้างานแล้วค่ะ เมื่อเช้าพี่หมูโทรหาแล้วจ้ะ ได้ที่อยู่มาเรียบร้อยวันนี้จะส่งแผ่นรูปไปให้พี่หมูค่ะ
รูปส่วนที่เหลือจากพี่จูก็ได้รับแล้วนะคะ จะส่งเพิ่มเติมไปให้พร้อมหนังค่ะ

พี่หนิงจ๋า ตอนตีสี่ดอกไม้บ้านนี้ยังไม่บานจ้ะ (เป็นต้นคุณนายตื่นสาย แต่นอนดึกค่ะ) รอหน่อยนะคะ พี่ปลากำลังปลูกดอกไม้อยู่ค่ะ แล้วนุ้ยจะช่วยจำไว้ว่าพี่หนิงชอบมุมนางไม้ของพี่ปลา คราวหน้าจะได้ไม่พลาด

คนข้างแรมจ๋า นึกอยู่แล้วแหละว่าน่าจะเป็นคนนี้ แต่พอมีหลายๆ นามแฝงเลยชักจะสับสนค่ะ เอาเป็นว่าตอนนี้รู้กันแล้วค่ะ แฝงได้ตามสบายนะคะ รูปที่บอกว่ายังเหลืออยู่น่ะ ส่งมาได้เลยค่ะ จะได้ส่งเพิ่มไปพร้อมแผ่นหนังค่ะ

คิดถึงพี่ๆ นะคะ ที่สำคัญคือคิดถึงอากาศเย็นๆ ที่แคชเมียร์จัง

มีรูป อีเกือบ1GB วันที่ไปโซนามาค ที่วันนั้น ตัวเสื้อใส่การ์ดมันerror

พี่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ตอน นี้เช็คว่าเป็นกับเสื้อการ์ด  แล้วก็ลืมไปเลย

ตอนหลังเปิดดู  รูปหลายคนอยู่ที่พี่ ที่พี่แอบถ่ายไว้  สวยดี

ไม่รู้ใครอยากได้บ้าง จะส่งไปให้  มีรูปปลา นุ้ย ตาล จู เก่ง ทุกคน ว่างั้นเถอะ

แต่เกือบคล้ายกัน  แต่เป็นรูปเผลอๆ ธรรมชาติดี

ไม่ต้อง งง หรอก ไอ้นามแฝงทุกข้อ มีคนเดียวแหละ  นึกออกแล้วใช่ม๊า

ไอ้คนชอบอำ น้องเล่นๆ แค่หยอดมุขชมตัวเองก็งง  ขอโทษที  นึกว่ารู้กัน

รู้กันในหมู่เฮาเน๊อ  ที่อยู่พี่หมู วันนี้พี่เค้าจะโทรหา

พี่โทรไปถามแกก็จำ รหัสไปรษณีย์ไม่ได้  คอยฟังแล้วกัน

แกบอกว่า   ศาลจังหวัดชุมพร อ.เมือง ชุมพร 86000 ก็ถึง(มีคนกระซิบข้างแกอยู่)

พี่หมู นะ พี่ หมู ที่อยู่ตัวเอง ยังต้องเปิดโฉนด เฮ้อ ล้อเล่น  แต่ก็จริง ววววะ

เข้ามารายงานตัวจ้า ที่จริงตอนตีสี่ที่ผ่านมาแอบเข้ามาดูว่าเปลี่ยนดอกไม้หน้าบ้านหรือยัง

นี่รอบสองจ๊ะ ชอบวิวที่นางไม้ ป.ปลา นั่งจังเลย เดี๋ยวคราวหน้าเอามั่งเรา 555

อีกคู่หนึ่ง พี่หมูกับพี่ยิ้มค่ะ

ปล.นึกขึ้นได้ ยังไม่ได้ส่งแผ่นรูปให้พี่หมูเลยค่ะ เพราะโทรไปพี่หมูไม่รับอ่ะ เลยไม่รู้ว่าจะต้องส่งที่อยู่ไหน ถ้าพี่หมูแวะเข้ามาดู หรือว่าใครติดต่อพี่หมูได้ ฝากบอกพี่หมูด้วยนะคะว่านุ้ยรอที่อยู่จากพี่หมูอยู่จ้ะ

พาฮาลแกม หรือหุบเขาแกะ อยู่ห่างจากศรีนาการ์ประมาณ 95 กิโลเมตร ระหว่างเส้นทางเราผ่านทุ่งหญ้ากว้างๆ แห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นแหล่งปลูกหญ้าฝรั้น หรือ Saffron ซึ่งจัดว่าเป็นเครื่องเทศและเป็นยาที่สำคัญ ราคาก็แพงมากทีเดียว แต่ฤดูนี้ไม่มีทุ่งหญ้าฝรั้นดอกสีม่วงให้เห็นค่ะ มันกลายเป็นทุ่งดอกหญ้าสีชมพูสลับกับทุ่งมัสตาร์ทสีเหลืองกว้างสุดลูกหูลูกตา เห็นแล้วอดไม่ได้ค่ะ ขอลงไปบันทึกภาพกันซะหน่อย

ออกจากสวนทิวลิปแล้ว พวกเราไปแวะดูพรมดูผ้าที่โรงงานกันต่อพักหนึ่ง แล้วก็กลับเข้าที่พัก กิจกรรมหลังอาหารค่ำก็ช็อปปิ้งกันตามระเบียบ และก็อีกเช่นเคย คนที่ได้ของกลายเป็นนุ้ยอีกแล้วอ่ะ งานนี้ได้เครื่องประดับกลับมานิดหน่อยค่ะ จริงๆ ซื้อเพราะเกรงใจพ่อค้าที่มารอตั้งนานแต่ไม่มีใครสนใจดูเครื่องประดับน่ะ (ถึงตอนซื้อจะเฉยๆ ไม่ได้ถึงกับโดนใจนัก แต่พอเอากลับมาบ้านแล้ว อยู่เดี่ยวๆ แบบไม่ได้ปนกับใครก็สวยดีเหมือนกันนะ)

เสียเงินก่อนนอนอีกแล้วค่ะ สบายใจ นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์คืนที่สองในบ้านเรือ (ปิดท้ายวันนี้ด้วยภาพของดอกไม้สีขาวเต็มต้นนี้แล้วกันนะ)

ทิ้งท้ายไว้ว่าจะคั่นรายการสักรูปสองรูป แต่พอดีมีปัญหากับคอมนิดหน่อย ตอนนี้ใช้การได้เรียบร้อยแล้วค่ะ มาต่อเลยนะ แล้วก็เอาดอกไม้ไปอีกสักรูป

อืม!....เอาเข้าไป พี่ท่านทั้งหลายจ้ะ ทำไมต้องใช้นามแฝงให้เดากันด้วยล่ะเนี่ย เริ่มงง?
ส่วนเรื่องรูปที่ส่งให้ทุกคน เลือกอัดได้ตามสบายค่ะ ไม่หวงห้าม (แต่มุขถามแล้วตอบเองเนี่ย ชอบมากเลยค่ะ...อิอิ) ไว้จะจำไปใช้บ้างนะคะ

ขอบคุณตาลมากนะที่ถ่ายรูปพี่ไว้พอสมควรไม่งั้นไม่มีอวดเหมือนคนอื่นเท่าไร

นู๋นุ้ยถ่ายรูปได้สวยมากค่ะ  ขออนุญาตเอารูปไปอัดได้ป่ะ

ได้สิ นุ้ยอนุญาติจ้ะ

ขอบคุณมากนะคะ

เมื่อวานลืมเขียนถึงน้องจูลี ที่จริงในใจไม่ลืมหรอกนะ พิมพ์กระโดดไปหน่อย

น้องจูเธอก็มันส์ของเธอแหละ เออ  ก็ชอบอีกแหละ  ที่จริงแล้วพี่ประทับใจ น้องตาลมากนะ 

ไม่ค่อยพูดมาก เหมือนพี่  ไม่มีใครแย่งพืดดดด  พูด     ขนาดถือไมค์แล้ว  ยังไม่ยอมพูด

เชื่อเลย    คิดถึงคนไกล  ทุกคนจ้ะ

ขอคั่นรายการอีกสักรูปสองรูปนะ