ยิ่งใกล้ถึงที่หมาย สองข้างทางยิ่งเต็มไปด้วยหิมะ รถเราแล่นผ่านหิมะที่สูงท่วมหลังคา เจาะช่องไว้เฉพาะให้รถแล่นผ่านได้คันเดียว ห้ามสวนทางกัน และมารู้จากดีลทีหลังว่าเส้นทางนี้เพิ่งเปิดใช้งานเมื่อวานนี้เอง ถ้ามาก่อนหน้านี้สักวันสองวันอดเที่ยวโซนามาร์คแน่ๆ แต่ถึงมาหลังจากนี้ถ้าเจอหิมะตกหนักลงมาอีก ก็อาจจะอดเที่ยวอยู่ดีนะ สรุปว่าคณะเราโชคดีที่ทุกอย่างโอเค ไม่มีอะไรผิดแผนมากนัก

รูปนี้จากกล้องคุณเก่งค่ะ ถ่ายได้ชัดเจนเพราะนั่งอยู่เบาะหน้าพอดี เห็นภาพแล้วต้องขอขอบคุณคนเบิกทางให้จริงๆ เลย

พี่หนิงกับน้องตาลจ้ะ (วันแรกๆ ถ่ายรูปคู่กัน วันหลังๆ เจ้าตาลกลายเป็นช่างภาพส่วนตัวของพี่หนิงไปเสียแล้ว)

ปล. ถ้าพี่หนิงคิดถึงน้องตาลก็ดูรูปไปพล่างๆ ก่อนนะ ตาลกลับมาเมื่อไหร่จะพาไปถล่มพี่หนิงถึงบ้านเลยจ้ะ

ออกจากจุดที่แวะเข้าห้องน้ำ ก็มาแวะถ่ายรูปกันที่ทะเลสาปเล็กๆ แห่งนี้ (ชื่ออะไรก็จำไม่ได้แล้วอ่ะ) ที่จำได้คือทะเลาะกับสายไฟอ่ะ ถ่ายมุมกว้างแล้วติดมาด้วยตลอดเลย

รูปครอบครัวค่ะ (เสียดายเจ้าน้องชายไม่ยอมมาด้วยกัน เลยขาดสมาชิกในครอบครัวไปหนึ่งคน พี่ปลาบอกว่าไม่เป็นไร เว้นที่ไว้นะ จะเอารูปคุณน้องชายมาแปะให้ทีหลัง...อิอิ ขอบคุณมาก แต่ไม่ต้องลำบากก็ได้จ้ะ)

ขอหมู่อีกรูปนะ (กลัวไม่มีรูปตัวเองอ่ะ)

รูปนี้จากกล้องพี่ปูค่ะ

แม่กับพี่นิตย์ (แม่กับพี่สาวของนุ้ยเองจ้ะ)

ได้เวลาออกเดินทางมุ่งหน้าสู่โซนามาร์คกันแล้ว เมืองนี้ได้ชื่อว่าเป็นประตูสู่ลาดัคห์ (Gateway to Ladakh) ระยะทางห่างจากศรีนาการ์ประมาณ 84 กิโลเมตร แต่เราใช้เวลาเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมง เพราะฝนตกเกือบตลอดทาง อากาศก็เย็นทีเดียว เราเลยแวะจอดเข้าห้องน้ำกันอยู่หลายรอบ (ห้องน้ำที่นี่สะอาดนะคะ)

ภาพนี้เป็นบรรยากาศข้างทางค่ะ มีทุ่งมัสตาร์ดสีเหลืองอร่ามเต็มไปหมด

วันที่ 2 พฤหัสบดีที่ 2 เมษายน 2552  :  โซนามาร์ค (Sonamarg)
เวลาอาหารเช้าของพวกเราคือ 7:30 น. หลังมื้อเช้าก็จะให้เวลาทำธุระส่วนตัวกันพักหนึ่ง ประมาณ 8:30 น. ก็จะออกเดินทางไปเที่ยวในสถานที่ต่างๆ ของแคชเมียร์ และวันนี้เราจะไปเที่ยวโซนามาร์คกันค่ะ เมื่อคืนฝนตก ถึงตอนเช้านี้ก็ยังลงเม็ดเล็กน้อย แต่ก็ไม่ถึงกับเป็นอุปสรรคในการเที่ยวนะ

ระหว่างรอเวลา หลายคนก็ออกมาสูดอากาศบริสุทธ์ ชมบรรยากาศยามเช้าและถ่ายรูปกัน

ห้องอาหารค่ะ มื้อค่ำพวกเราทั้งหมดจะมาทานข้าวรวมกันที่บ้านเรือ New Crystal Palace แต่มื้อเช้าจะแยกกันทาน พักบ้านไหนก็ทานอาหารเช้าบ้านนั้น

มิสเตอร์ดีลจัดโต๊ะอาหารไว้แล้ว รอพวกเราเข้าประจำที่แล้วจึงจะเสิร์ฟค่ะ (แต่ขอไม่เอาภาพตอนกินลงแล้วกันนะ)

หลังมื้ออาหารค่ำแล้ว พวกเราก็ยังมีแรงช็อปปิ้งกันต่อค่ะ มีพ่อค้าผ้า (เจ้าเดิมที่เราเจอทุกครั้ง) เอาสินค้ามานำเสนอถึงบ้าน เลือกกันอยู่เป็นนานสองนาน สรุปว่าคนที่ได้ของส่วนใหญ่คือหัวหน้าทัวร์นี่แหละ เพราะมีลูกค้าสั่งซื้อผ้ามาหลายผืน ปิดการขายวันนี้นุ้ยเสียตังค์ไปหลายเลยค่ะ เดินตัวเบาเข้าห้องนอนได้ ราตรีสวัสดิ์ทุกคนค่ะ พรุ่งนี้เช้าเจอกันนะ

เอ....ใครหว่า นุ้ยกับพี่ปลากำลังนั่งถกกันว่าใครคนนี้เนี่ย...ใครหว่า แต่คิดว่าพอจะสรุปได้นะว่าใคร

ดีใจมากที่พี่ๆ รู้สึกดีๆ ต่อกัน และหวังว่าการเดินทางในครั้งนี้จะได้สร้างความสุขและสนุกสนานให้กับทุกคนสมดังที่ทีมงานตั้งใจ (ไม่มากก็น้อย) นี่เป็นข้อดีส่วนหนึ่งของการเดินทางกลุ่มเล็กๆ อย่างที่วันแรมทางได้ทำอยู่ เพราะแทบทุกคณะจะมีความเป็นกันเอง และสนิทสนมกันได้เร็ว ที่สำคัญคือทุกคนได้เพื่อนใหม่ และกลายเป็นเพื่อนที่รู้ใจในการเที่ยวด้วยกันต่อไป ปลื้มอกปลื้มใจจริงๆ เลย... :)

เอาล่ะ ปฏิบัติหน้าที่ต่อดีกว่า (เมื่อวานลงได้ไม่กี่ภาพ ข้อมือซ้ายดันเจ็บเสียก่อน เลยต้องหยุด วันนี้อาการดีขึ้นแล้ว พอจะพิมพ์ได้ แต่อาจจะช้าหน่อย แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ สู้ๆ ค่ะ)

พวกเราเลือกของกันจนเกือบค่ำ ออกมาจากร้านเปเปอร์มาเช่ย์เลยไม่ได้ล่องเรือเที่ยวต่อ แต่กลับมาที่บ้านพักเลย ก่อนได้เวลาอาหารค่ำเลยเก็บภาพบรรยากาศบ้านเรือสักหน่อย หลังนี้ New Crystal Palace ค่ะ เดินถัดไปลำสุดท้ายคือ H.B Shahnaz Deluxe (มีบ้านเรืออีกหลังคั่นกลางระหว่างบ้านเรือสองลำที่เราพักค่ะ) ถัดจาก New Crystal Palace ไปก็มีอีกสองลำ รวมแล้วคือมีทางเชื่อมเดินถึงกันทั้งหมด 5 ลำค่ะ

แปลกแต่จริงเพิ่งรู้จักกันวันแรกเหมือนเคยรู้จักกันมานานแล้ว

ดีที่ทุกคนเป็นกันเองเลยทำให้ มีความรู้สึกดีๆ กับทุกคน

เจอเก่งครั้งแรก พี่ว่าอีตานี่ใจดีจัง อารมณ์ดีด้วย  น่าคบๆ

คุณพี่ไลก็อารมณ์ดี,หนูนิดแกง่วงนอนหน่อยไม่ยอมพูดกับเรา

เรายิ้มเก้อ ก็เลย ยิ้มเลยเตลิดไปข้างหลังแทน  แฮ่ๆ

แต่พอหายง่วงแกก็พูดเก่งเหมือนกันนิ คนจัดทัวร์น่ารักทุกคนก็น่ารัก

สามสาวบ้านปูยิ้มเก่งจริง น่ารักมากหนูหนิงยิ่งน่ารัก

พี่หมูชอบมาก,พี่ยิ้มก็น่ารัก

ใช้เวลาดูดอกไม้กันครู่เดียว ก็ขอให้ไปต่อ ล่องมาได้อีกครู่เดียว ก็ถึงจุดหมายถัดไป โรงงานเปเปอร์มาเชย์ M. Ali & Sons ก่อนจะเลือกซื้อของทุกคนจะต้องตั้งใจฟังคุณลุงอลีอธิบายถึงกระบวนการผลิตชิ้นงานเสียก่อนค่ะ

และสิ่งที่น่าสนใจอันดับแรก คือเจ้าดอกลิลลี่น้ำ (Water lily) ดอกนี้ ทีแรกเราก็คิดว่าเป็นดอกบัวธรรมดานะ แต่มิสเตอร์ดีลบอกว่าไม่ใช่บัวเป็นดอกลิลลี่น้ำ ซึ่งจะมีเฉพาะฤดูนี้เท่านั้นค่ะ (จริงๆ แล้วพวกเราไม่ตื่นเต้นกับดอกไม้ดอกนี้หรอกนะ แต่ถึงขนาดต้องพาพายเรือมาดู ก็น่าจะพิเศษอยู่แหละ)

มาถึงบ้านเรือแล้ว ก็จัดแบ่งห้องกันให้สมาชิกห้องคู่ 3 ห้อง คือพี่หนิงกับพี่จู, พี่ยิ้มกับพี่หมู และแม่นุ้ยกับพี่นิตย์ ไปนอนที่บ้านเรือ H.B Shahnaz Deluxe ส่วนที่นอนห้องสามคน คือบ้านพี่ปู, พี่ปลา นุ้ย และตาล กับคุณเก่งที่นอนเดี่ยว พักบ้านเรือ New Crystal Palace ค่ะ

เก็บของเข้าห้องกันเรียบร้อยแล้ว ก็มาดื่มชา และทานขนมกัน ก่อนจะออกไปล่องเรือชมทะเลสาปดาลค่ะ

พวกเรามีทั้งหมด 13 คนค่ะ ใช้รถ 3 คัน, เรือชิคารา 3 ลำ และบ้านเรือ 2 ลำค่ะ

วันแรกของการเดินทาง วันที่ 1 เมษายน 2552  :  กรุงเทพฯ - เดลลี - ศรีนาการ์
เรานัดรวมพลกันที่สนามบินสุวรรณภูมิ เวลาตีห้าตรง พอมาองค์ประชุม ก็เช็คอิน โหลดกระเป๋าแล้วก็เข้าไปเดินเล่นดูขอ รอเวลาขึ้นเครื่อง ทุกอย่างเรียบร้อยดี เครื่องออกช้ากว่าตารางบินนิดหน่อย แต่ไปถึงตรงเวลา 10.25 น. (ตามเวลาประเทศอินเดีย ซึ่งช้ากว่าประเทศไทย 1.30 ชั่วโมงพอดี) ถึงสนามบินอินทิราคานธี เมืองนิวเดลี ผ่านพิธีการตรวจคนเข้าเมืองและศุลกากรเรียบร้อย ออกมาก็เจอพี่ปลากับน้องตาลมารอรับอยู่แล้ว (พี่ปลามมาอินเดียตั้งแต่วันที่ 21 มี.ค. เพื่อนำคณะผู้แสวงบุญไปสังเวชนียสถานทั้ง 4 และไปเที่ยวต่อที่ทัชมาฮาลเมืองอัครา และเมืองชัยปุระ ก่อนจะมาส่งคณะขึ้นเครื่องกลับที่เดลลี คืนวันที่ 29 มี.ค. และรอรับน้องตาลซึ่งบินมาถึงคืน 29 พอดี เพื่อมาทำธุระเรื่องเรียนต่อก่อนจะไปเที่ยวแคชเมียร์กับพวกเรา)

รวมตัวกันเรียบร้อย รถก็มารับพวกเรา แล้วพาไปสนามบินภายในประเทศ เพื่อต่อเครื่องบินภายในไปเมืองศรีนาการ์ แคว้นจามมู-แคชเมียร์ (Jammu & Kashmir) แต่ก็เสียเวลากับการขนกระเป๋าขึ้นรถ-ลงรถ เพราะพลขับมาส่งผิดที่อยู่พักใหญ่กว่าจะจัดการเช็คอินได้เรียบร้อย และที่สนามบินภายในนี้เราก็นัดหมายกับคุณเก่งสมาชิกหนุ่มหนึ่งเดียวในคณะไว้ด้วย (คุณเก่งมาทำธุระที่เดลลีก่อนเช่นกัน และจะไปเที่ยวด้วยเฉพาะที่แคชเมียร์เท่านั้น ไม่ไปถึงทัชมาฮาล เพราะติดภารกิจต้องกลับก่อน) ทีแรกนึกว่าเรามาช้า คุณเก่งคงเช็คอินและเข้าไปรอด้านในเรียบร้อยแล้ว แต่ก็เจอคนขับรถส่งผิดที่เหมือนกัน เพราะสนามบินภายในแบ่งเป็น 2 โซน คุณเก่งเลยมาถึงพร้อมๆ กับคณะพอดี

เราใช้บริการของสายการบิน Kingfisher ตามเวลาในตารางบินเครื่องจะออกบ่ายโมงตรง แต่สำหรับเวลาในประเทศไทยก็ปาเข้าไปบ่ายสองครึ่งแล้ว ทุกคนเริ่มหิว เลยต้องหาอะไรรองท้องกันก่อน อาหารมื้อแรกในอินเดียเลยกลายเป็นแม็คโดนัลล์ กินกันยังไม่ทันเสร็จ พนักงานก็มาเรียกขึ้นเครื่อง ดีนะที่เบอร์เกอร์ไม่ได้ติดคอใคร แต่ก็พอให้อภัยได้ที่บนเครื่องมีอาหารกลางวันเสิร์ฟด้วย ถึงจะดูเป็นอาหารแขกแท้ๆ แต่ก็โอเคสำหรับทุกคน (หรือเพราะหิวก็ไม่รู้นะ)

เครื่องมาถึงสนามบินเมืองศรีนาการ์ด้วยความเรียบร้อย ได้รับกระเป๋ากันครบถ้วนแล้วก็ออกจากสนามบินมาพบมิสเตอร์ดิล ผู้ดูแลคณะเราในครั้งนี้ ทักทายดีลกันเรียบร้อย ก็ขึ้นรถมุ่งหน้าสู่ทะเลสาปดาล (Dal lake) กัน ถึงท่าเรือก็ต่อเรือชิคารา (Shikara) เพื่อเข้าสู่บ้านเรือ (House boat) ที่พักของพวกเราในทะเลสาปดาลกัน