หลังจากถ่ายรูปกันเสร็จ ฝนก็เริ่มตก เป็นอันปิดโปรแกรมเที่ยวในวันนี้ ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดีที่ฝนท่านตกเหมือนรู้งาน ตกเมื่อเที่ยวเสร็จ ถ่ายรูปเสร็จเสมอๆ แต่จะดีกว่ามั้ยถ้าไม่ตกอ่ะ

สรุปว่าทริปนี้มี 3 ฤดูเลย ร้อน ฝน หนาว แต่ก็โชคดีที่ไม่มีใครป่วยไข้ไม่สบาย เที่ยวกันได้อย่างสนุกสนาน และเข้ากันได้ดีจนมีเสียงหัวเราะและรอยยิ้มตลอดๆ ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่ร่วมเดินทางกับวันแรมทาง เป็นอีกทริปที่ทำให้มีความสุขและประทับใจค่ะ หวังว่าวันแรมทางจะมีโอกาสได้ต้อนรับทุกท่านอีกในโอกาสต่อๆ ไปนะคะ ขอบคุณจากใจค่ะ

ปลา & นุ้ย

หมู่สุดท้ายของทริปนี้ แถมมีเจ้าถิ่นมาขอแจมด้วย

หมู่กันหน่อย

แล้วเดี่ยวกันต่อ

ได้เวลาเข้าสวนทิวลิปกันแล้ว ถึงอากาศจะไม่เป็นใจนัก เพราะแสงน้อย ฝนใกล้ตก แต่ในความโชคร้ายก็มีโชคดีซ่อนอยู่เสมอๆ

เพิ่งมีพิธีเปิดสวนทิวลิปอย่างเป็นทางการไปหมาดๆ นักข่าวทุกสำนักยังรอเก็บภาพบรรยากาศและนักท่องเที่ยวที่เข้ามาชมสวนกันอยู่ งานนี้พวกเราเลยกลายเป็นซุปเปอร์สตาร์ไปเลย มีนักข่าวตามถ่ายรูปกันใหญ่ เพื่อจะเอาภาพไปลงโปรโมทสวน ชาวคณะเลยได้มีภาพลงหนังสือพิมพ์อินเดียในวันถัดมาค่ะ ธรรมดาซะที่ไหน

เที่ยวสวนนิชชากันไปก่อนนะ พรุ่งนี้จะพาชมสวนทิวลิปค่ะ

นางแบบมืออาชีพจริงๆ พี่เรา

งานนี้ช่างภาพทำงานหนักมากๆ

กินข้าวกลางวันเสร็จเตรียมตัวออกไปเที่ยวต่อ แต่เหมือนโดนฟ้าแกล้งเลย ตอนอยู่ในบ้านแดดแจ่มใส แต่พอจะออกนอกบ้าน ฟ้าครื้ม เมฆมา อะไรกันนี่ ฟ้าจ๋าฟ้า เป็นใจให้เที่ยวอย่างราบรื่นมาได้ตั้งหลายวัน ขออีกสักวันไม่ได้หรือไงนี่ และด้วยมีความหวังว่าฟ้าจะเปิดอีกครั้ง เราก็เลยไปเที่ยวสวนนิชชากันก่อน

ซุปเปอร์โมเดลจัดโลด

นี่แหละไฮไลน์ของสวนนิชชาในฤดูกาลนี้ที่ได้ใจทุกคน ดอกหญ้าเล็กๆ บนพื้นที่บานอยู่เต็มลานค่ะ

นี่ก็ไฮไลน์เหมือนกัน พ่อหนุ่มผิวเข้มที่มาคนเดียวคนนี้ เป็นที่กรี๊ดกร๊าดของพี่ๆ เราอย่างแรง

ระหว่างรอเวลาอาหารพร้อม แสงมาฟ้าสวย เลยอดไม่ได้ ไปเดินเก็บดอกไม้รอบๆ บ้านเรือซะหน่อย ตอนนี้มีทั้งดอกพีท ดอกแอลมอนด์ ดอกบ๊วย สวยๆ ทั้งนั้นเลย

เก็บดอกไม้มาฝากจากบ้านเรือค่ะ

ได้เวลาอาหารกลางวันกันแล้ว กลับเข้าไปกินข้าวกลางวันที่บ้านเรือกัน หลังฝนตกแล้วฟ้าเปิดค่ะ มองเห็นเทือกเขาหิมะเป็นฉากหลังเลย

ไม่เคยได้กลับเข้าบ้านเรือตอนฟ้าแจ่มแดดจ้าอย่างนี้เลย วันนี้เลยได้สัมผัสอีกบรรยากาศหนึ่งของทะเลสาบดาล ทุกอย่างดูสดใสดีจัง

ไปเที่ยวต่อกันที่มัสยิดจามี ซึ่งเป็นมัสยิดกลางค่ะ

แล้วก็ออกไปชมตลาดรอบๆ มัสยิดกันต่อ

หน้าตาบ่งบอกว่าอร่อยล้ำเลยนะจ๊ะพี่ม่าน

พืชผักต่างๆ ก็เหมือนๆ กับบ้านเราค่ะ แต่ขนาดอาจจะใหญ่เล็กต่างกัน รสชาติก็ต่างกันเล็กน้อยค่ะ รสอ่อนกว่าบ้าง จัดกว่าบ้าง แล้วแต่ชนิดค่ะ

ระหว่างฝนตก พวกเราก็ฆ่าเวลาด้วยการช็อปปิ้ง หลังจากฝนหยุด เราก็ออกเที่ยวในเมืองกัน เริ่มกันที่มัสยิดชาห์ฮาดาม หรือมัสยิดเขียวค่ะ 

 555++++ คิดแล้วยังเสียดายไม่หายเลยนะคะ เรือที่ดอกไม้สวยดันมาตอนฝนตก

เสียดายจังที่เรือดอกไม้ลำที่พี่หนิงเจอตอนเช้ามีดอกไม้ไม่ค่อยหลากหลาย ไม่สวยเท่าลำที่มาตอนสาย แต่ดันมาตอนที่ฝนตกน่ะ นางแบบเลยไม่ได้ทำงานเลย

แต่มีสาวไม่กลัวฝนอีกคนหนึ่ง ออกไปซื้อดอกไม้มาช่อใหญ่ค่ะ

สวยสดใสมากๆ มีดอกไม้สารพัดพันธุ์ และมีกลิ่นหอมด้วย แต่อย่าถามนะว่าดอกไหนชื่ออะไรน่ะ

1 เมษายน 2554  :  เที่ยวเมือง ชมตลาด ชมสวนทิวลิป

เช้านี้อากาศไม่ค่อยเป็นใจในการเที่ยวนัก เพราะฝนเริ่มตกแต่เช้าเลย แต่สาวสวยบางคนก็ไม่กลัวฝนค่ะ แต่งตัวสวยออกไปดักรอเรือขายดอกไม้แต่เช้าตรู่

งานนี้ขออนุญาตจัดเต็มให้พี่หนิงหน่อยนะคะ ในฐานะที่ตั้งใจตื่นเช้าแต่งสวยออกมาเป็นนางแบบให้วันแรมทาง

GiGi มาแย้ววววว...มาช้าดีกว่าไม่มาเนอะ

บ่ายนี้ได้รับ CD จากWanramtang แล้วจ้า..ขอบใจน้องปลา (ตัวขาว) และน้องนุ้ย(we-za)มากจ้ะ

Trip นี้ GiGi ประทับใจหลายอยู่ เริ่มจากยิ้มหวานของพี่หนิง และพี่ช่าในเช้าแรกที่เจอกัน

พี่ Susie (สมทรัพย์) และพี่เล็กที่ร่วมสนุกและให้ใจกับน้องๆ คุณหมอไก่และน้องฝนที่ชิวล์ล์ล์..ชิวล์ล์ล์

สมาชิกในTrip จึงไม่(บางจะ)เกร็ง พี่เม้งผู้มากน้ำใจ กลัวเสื้อผ้าในกระเป๋าเดินทางของเพื่อนๆจะเปียก ก็เลยฝ่าสายฝนกับหลานมุก (น่ารัก วัยใส ที่เข้าได้กับทุกวัย) ช่วยกันลากกระเป๋าจากท่าเรือเข้า Boathouse ให้

หมอนุช กับเสียงหัวเราะที่สดใส (กังวานกระทุ้งขี้หูแบบไม่ต้องดูด)และความคิดบวก รวมถึงแนน (สาวมหาชัย)

ผู้มีความคิดหักมุม ผู้(ยุ)แหย่หมอไก่ เรียกเสียงฮาได้เป็นระยะๆ และน้องอบ อะไรก็ได้พี่ ว่ามาเลยยยย อบได้อยู่แล้นนนน

สำหรับ Gigi นั้น เพื่อนๆจะไม่ค่อยเจอตัวใน Social (network) น่ะคะ..ไม่ใชทางของ Gigi อ่ะ

น้องช่าช่างพูดนะคะ ดูๆ นางแบบเหมือนนางแมวป่าเลย คริ คริ

อ๋อ  มุงดูนางแบบคนนี้เองคะ

หมู่กันๆๆ

บอกลาทุ่งมัสตาร์ดกันด้วยรอยยิ้ม ได้เวลากลับเข้าบ้านเรือกันแล้ว พรุ่งนี้เราจะไปตะลอนทัวร์ในเมืองศรีนากากัน

ระหว่างเส้นทางที่มุ่งหน้ากลับศรีนากา เราก็มาแวะถ่ายรูปที่ทุ่งมัสตาร์ดแห่งนี้ ตามคำเรียกร้องของพี่สาวที่น่ารักทั้งสองคน และคุณพลขับก็แสนรู้ใจ เลือกทุ่งได้แจ่มใจมากๆ

หมดเวลาสนุกกันแล้ว ฝนก็เริ่มมา ได้เวลากลับกันเสียที

สุดท้ายเราก็สนุกสนานกันอยู่กับสไลเดอร์นี่แหละ 

พี่ม่านเล่นเป็นรอบที่สาม แต่ก็ยังคงติดอยู่ที่เดิมทุกรอบ...อิอิ หนักอะไรหนอ

คุณหมอไก่มาปิดท้ายค่ะ

รุ่นเล็กผ่านไป เราก็ผลักดันให้รุ่นใหญ่ไม่เล่นสนุกบ้าง

ถึงจะหวั่นๆ ใจ แต่สุดท้ายก็....ลุยยยยยย สีหน้ามีความสุขและสนุกสนานมากๆ แต่สีหน้ากองเชียร์ลุ้นสุดๆ เราไปด้วยกัน รุ่นราวคราวเดียวกันทั้งนั้นคะ...555

จากนั้นพวกเราก็ไม่สนใจเล่นเลื่อนอีกเลย เนื่องจากหันมานอนถ่ายรูปบนหิมะแล้วก็เปลี่ยนมาเล่นสไลเดอร์หิมะด้วยตัวเองแทนค่ะ ไม่จำเป็นต้องใช้อุปกรณ์เสริมใดๆ ช่วย แค่เทคนิคและน้ำหนักตัวเท่านั้น

ลุยยยยยย

ได้เวลาหน่วยกล้าตายของเราก็ออกปฏิบัติการค่ะ ตอนเลื่อนลงมาน่ะไม่เท่าไหร่ แต่มันเหนื่อยไอ้ตอนต้องเดินไต่ระดับขึ้นไปนี่แหละ

พี่ม่านสู้ๆ กองเชียร์รอชมและให้กำลังใจอยู่ด้านล่างเพียบ

มาแล้วววววว

ตอนแรกพวกเราก็โดนคนลากเลื่อนตามกันเป็นขบวน เชิญชวนให้ไปเล่นเลื่อน แต่สรุปสุดท้ายปิดการขายได้แค่พี่ม่านคนเดียว แล้วพวกเราก็ไม่ใส่ใจคนลากเลื่อนกันอีก หันมาสนุกสนานกับการถ่ายรูปและเล่นหิมะด้วยตัวเองกันค่ะ

ใครที่เข้าใจว่าหิมะนั้นเย็นยะเยือก และจะเปียกแฉะละลาย มาดูรูปพวกเราแล้วเค้าคงเข้าใจว่ามันไม่เย็นไม่เปียกเป็นแน่แท้ เพราะนางแบบเราแต่ละคน ไม่กลัวหนาว ไม่กลัวเปียก นอนเป็นนอน นั่งเป็นนั่ง ก็ไม่ได้เล่นกันบ่อยๆ นี่นาหิมะน่ะ บ้านเราไม่มีนิ เต็มที่ครับพี่น้อง

เส้นทางเปิดให้เข้ามาได้ไกลสุดแค่บริเวณสะพานข้ามลำธารน้ำแข็ง ลงจากม้าแล้วข้ามสะพานมาก็เล่นหิมะได้เลย

ที่โซนามาร์ควันนี้ดูวุ่นวายกว่าที่เคย เนื่องจากปีนี้หิมะละลายช้า เส้นทางยังเปิดเข้าไปไม่ถึงจุดหลักของโซนามาร์คที่นักท่องเที่ยวนิยมเข้าไปเที่ยวกัน ต้องจอดรถในจุดที่เจ้าหน้าบังคับจอด แล้วขี่ม้า หรือเดินเข้าไปเที่ยวแทน ดูจากเส้นทางแล้วก็ไม่เชิงว่าทางยังไม่เปิดนะ แต่ดูเหมือนจะต้องการกระจายรายได้ให้คนในพื้นที่มากกว่า แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นะ นอกจากทำใจ คิดเสียว่าช่วยเหลือกัน ให้เค้ามีรายได้เลี้ยงครอบครัวน่ะ

ถึงที่จอดรถเรียบร้อย ก็ราวเที่ยวกว่า พวกเราเติมพลังกันก่อน แล้วก็ขี่ม้าไต่ระดับขึ้นไปเรื่อยๆ ตามเส้นทาง   

กำแพงหิมะสองข้างทางที่เราขี่ม้าผ่าน เป็นบรรยากาศที่ดูแปลกตานะ