ดีใจเอ๋ยดีใจจัง ในที่สุดนายนุก็เอารูปมาโชว์แล้ว ถึงฟ้าฝนจะไม่เป็นใจ แต่รูปก็ยังออกมาได้ดีนะ ให้ความรู้สึกชุ่มฉ่ำดี แต่ก็ยังไม่ค่อยได้ดั่งใจใช่ป่ะ เพราะฉะนั้น.... ไปซ่อมกันดีกว่า รอวันฟ้าเปิดก่อนนะ แล้วเจอกันใหม่....สังขละบุรี

ถึงโดดกันก็ไม่ค่อยจะขึ้น แต่ก็พยายามกันเต็มที่

มาดูคนแก่ ลืมตัวกันดีกว่า

ขณะนั่งหลับฝนก็เห็นอะไรแวบๆ

แหนะๆ เป็นเด็กเป็นเล็ก อย่าบอกว่ามาแอบโบรคแบคกันแถวนี้นะ

ล้อเล่น!! น้องเขามีอาชีพเสริมเป็นไกด์ เล่าประวัตสะพาน พร้อมเป็นเป็นเซลล์ขายทัวร์
พอฝนตกไม่หยุด ไม่มีลูกค้า ก็เลยมานั่งแอบ

เดินข้ามสะพานไม่ทันพ้น ฝนก็ลงเม็ดอีก

ต้องวิ่งปุเรงๆ แบกกระเป๋ากล้องไปนั่งหลบฝน

พึ่งจะรู้สึกว่ากล้องเป็นภาระก็คราวนี้แหละ ไม่รู้จะเอากระเป๋ากล้องไปแอบฝนตรงไหนเลย

ขี่ช้าง + ล่องแพ ยังไม่ทันกลับถึงที่พัก ก็โดนฝนถล่มอย่างหนักอีกรอบ

ได้แต่เอากล้องซุกเสื้อกันฝน แล้วก็อุ้มกระลุกกระลุกเดินฝ่าฝนกลับแพ จบวันแรกแบบเปียกปอน

ขี่ช้างกันต่อ

เอารูปช่วงล่องแพจากกล้องพี่อ๊อดมาลงให้ดูแล้วนะจ๊ะ ตามไปดูได้แถวๆ ความคิดเห็นที่ 33 หน้า 2 จ้ะ

แล้วเรานัดแลกรูปกันนะ ได้ของพี่อ๊อดมาเรียบร้อย ว่าแต่....นายนุยุ่งอยู่หรือเปล่าเนี่ย หายไปเลย

รูป ยังไม่หมดหรอก แต่อยากให้เพื่อนๆคนอื่นๆได้ลงรูปกันบ้าง ส่วนพี่จะลง รูปที่พวกเราถ่ายกันไม่ได้เช่นช่วงถ่อแพประมาณนี้แหละ แต่ช่วงที่เจดีย์พุทธคยา นุ้ยเก็บรายละเอียดมาดีมากกกกกกกกสมกับไกด์นเที่ยวที่ต้องมีข้อมูลเตรียมพร้อมซำเหมอ 555

ดีใจได้เห็นแสงพระอาทิตย์ พวกเราเลยไปกระโดดโลดเต้นถ่ายรูปกันอยู่บนสนามหญ้าเสียจนเหนื่อย (แต่รูปอยู่ในกล้องนายนุน่ะ รีบเอามาอวดเสียดีๆ นะ ให้สาวๆ โดดกันเสียจนหอบ...ให้ไวๆ)

เอาล่ะ ได้เวลากลับบ้านกันแล้ว ปิดทริปชิวชิวของพวกเราแบบเหนื่อยอ่อนเล็กน้อย แต่ทุกอย่างก็โอเค แล้วเราก็สรุปได้แล้วว่าคำจำกัดความคำว่า "ทริปชิวชิว" ของพวกเราคืออะไร "ทริปชิวชิว มันแปลว่าทริปที่ใช้เวลาแค่ 2 วัน คือเสาร์และอาทิตย์ แต่ไม่ได้หมายความถึงการเที่ยวแบบสบายๆ ไม่เหนื่อย ไม่ลุย เพราะได้เหงื่อได้หอบกันทุกทริป" จำไว้นะพี่น้อง ทริปชิวชิว คือทริปสั้นๆ แบบวันหยุดสุดสัปดาห์ มีเวลาไปเหนื่อยไม่มาก เหนื่อยวันนี้ พรุ่งนี้กลับบ้านนอน โอเค้.....!  :)

ก่อนกลับมาจับหลักถ่ายรูปกัน

มาถึงแล้วค่ะ น้ำตกขนาดใหญ่ซึ่งถ้าไม่ติดมุมมองของต้นไม้ใบใหญ่ คงจะได้เห็นความใหญ่โตของน้ำตกแห่งนี้แบบเต็มๆ ตา จากข้อมูลบอกว่าน้ำตกผาตาดเป็นน้ำตกขนาดใหญ่ในเขตอุทยานแห่งชาติเขื่อนศรีนครินทร์  เกิดจากลำห้วยเล็กๆ บริเวณเทือกเขากะลา ฝั่งตะวันตกบริเวณ อ.ทองผาภูมิ ไหลรวมเป็นห้วยกุยมั่ง และไหลบ่ามาเป็นน้ำตกใหญ่แห่งนี้ ซึ่งนับว่าเป็นน้ำตกที่ได้ชื่อว่ามีความสวยงามที่สุดแห่งหนึ่งของจังหวัดกาญจนบุรี โดยเฉพาะฤดูฝน น้ำตกแห่งนี้ไหลลงสู่แม่น้ำแควน้อยใต้เขื่อนเขาแหลม

น้ำตกผาตาดนี้ก็สวยค่ะ น้ำเยอะเหมือนกัน ทีแรกก็นึกว่าน้ำตกมีแค่ตรงนี้เพราะไม่มีใครเคยมา (พี่แนนเคยมาแต่ตอนแรกยังไม่ได้บอกว่าเดินเข้าไปข้างในได้อีก) มีนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่งที่เพิ่งเล่นน้ำกลับมาเปียกๆ เห็นท่าทางว่าพวกเราจะไม่เดินขึ้นไปด้านบน เลยเดินมาบอกว่าข้างบนสวยกว่านี้อีก น้ำเยอะ ทางเดินสะดวกไม่ควรพลาด

พอท้องอิ่มกันแล้วเราก็ไปเที่ยวต่อกันที่น้ำตกผาตาดค่ะ (รูปหมู่ที่ถ่ายตรงป้ายนี้อยู่ที่กล้องใครหว่า?) เอารูปนายนุไปแล้วกันนะ

เดินชมตลาดกันสักพักฝนก็เริ่มตกอีกแล้ว สอยกำไลเงินกำไลหินติดไม้ติดมือกลับบ้านกันได้นิดหน่อยก็อำลาด่านเจดีย์สามองค์กัน

ของฝากของที่ระลึกที่นี่ส่วนใหญ่เป็นพวกหิน และพลอยสี แต่เราเองก็ดูไม่เป็นนะของจริง ของปลอม หรือว่าไม่ใช่พลอยแต่เป็นหิน ซึ่งปัจจุบันทำได้เหมือนมากค่ะ

 พี่อ๊อดบอกว่าแต่ก่อนตอนที่ด่านไทย-พม่าเปิดถึงกัน เราจะสามารถข้ามไปเที่ยวฝั่งพม่าได้ แต่ปัจจุบันด่านปิดมาเป็นปีแล้ว ไม่รู้ว่าทำไมนะ แล้วก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเปิดอีก เสียดายจัง อยากไปเที่ยวพม่าน่ะ

ความเป็นมาของพระเจดีย์สามองค์ค่ะ เค้าเขียนว่า...

"พระเจดีย์สามองค์นี้  ตั้งอยู่ในตำบลหนองลู อำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี ประเทศไทย เดิมเรียกว่า หินสามกอง เป็นสถานที่สักการะของคนไทย โดยทั่วไปก่อนที่จะเดินทางออกจากเขตแดนไทยเข้าสู่เขตแดนพม่าแต่ครั้งโบราณกาล ต่อมาในปี พ.ศ.๒๔๗๒ พระศรีสุวรรณคีรีเจ้าเมืองสังขละบุรีของไทย ได้เป็นผู้นำชาวบ้านก่อสร้างให้เป็นพระเจดีย์สมบูรณ์ ดังที่เห็นอยู่ในปัจจุบันนี้"

มาถึงด่านเจดีย์สามองค์ฝนก็หยุดแล้ว ดีเลย จะได้ลงไปถ่ายรูปและเดินชมตลาดชายแดนที่นี่กัน

ดีนะที่หลายคนเตือนแล้วว่าอยากคาดหวังว่าจะได้เห็นเจดีย์องค์ใหญ่อลังการ จึงเข้าใจมาตั้งแต่ต้นว่าเจดีย์ที่นี่องค์เล็ก (แต่ก็ไม่คิดว่าเล็กขนาดนี้นะ) แต่พอได้รู้ประวัติว่าเดิมเจดีย์นี้เป็นเพียงหินสามกองเท่านั้น ต่อมาในปี 2472 พระศรีสุวรรณคีรี เจ้าเมืองสังขละบุรีจึงได้นำชาวบ้านร่วมกันก่อสร้างเจดีย์ขนาดเล็กสามองค์ขึ้นแทน จนเป็นอย่างที่เห็น...อืม จากกองหินจนเป็นองค์เจดีย์ด้วยแรงเลื่อมใสศรัทธาก็ไม่ธรรมดาแล้วนะ

ถ่ายรูปบนเจดีย์ได้แว็บเดียว ฝนก็เทลงมาอีก ทีแรกตั้งใจว่าจะเดินกางร่มออกมาถ่ายสิงห์ตัวใหญ่คู่ที่ยืนเฝ้าทางขึ้นเจดีย์พุทธคยาเสียหน่อย แต่ฝนตกแรงเลยถอดใจ ถ่ายระยะใกล้ในร่มก็แล้วกัน แล้วคราวหน้าจะมาถ่ายซ่อมตอนฟ้าใสนะ

บริเวณรอบนอกเจดีย์พุทธคยามีร้านค้าเรียงรายอยู่พอสมควรนะ เท่าที่สังเกตุเห็นจะเป็นพวกเฟอร์นิเจอร์ไม้ แต่พวกเราไม่ได้เดินชมตลาดเพราะฝนตกหนัก รถเลยเข้ามารับถึงชานศาลา แล้วก็มุ่งหน้าสู่ด่านเจดีย์สามองค์กันเลย

นอกจากจะมากราบสักการะและบูชาพระบรมสารีริกธาตุแล้ว เรายังสามารถนำพระพุทธรูปประวันเกิดของตัวเองมาประดิษฐานไว้ที่เจดีย์พุทธคยาแห่งนี้ได้ด้วย โดยจะจ้างให้เจ้าหน้าที่นำขึ้นไปประดิษฐานในอยู่ในมุมต่างๆ ด้านบนเจดีย์ หรือจะนำมาวางที่ฐานเจดีย์ด้วยตัวเองก็ได้ค่ะ เรากับพี่ปลายังคุยกันกว่าถ้าคราวหน้ามีโอกาสได้มาอีกจะนำพระประจำวันเกิดมาประดิษฐานไว้ที่นี่สักคนละองค์ เพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ตัวเองค่ะ

และด้วยความที่เจดีย์พุทธคยานี้เป็นสีทอง การจะนำแผ่นทองคำเปลวมาปิดเพื่อบูชาก็จะมองไม่เห็นค่ะ เลยใช้เป็นแผ่นเงินแทน ซึ่งเราไม่ค่อยเคยเห็นนักนะคะที่จะนำแผ่นเงินมาปิดอย่างนี้ หรือจะเป็นความเชื่อเฉพาะชาวมอญก็ไม่รู้นะ เล่ามาตั้งแต่ต้นจนจะจบแล้ว ยังไม่ได้บอกเลยว่าจริงๆ แล้วตัวเองก็เป็นลูกหลานมอญเหมือนกัน แต่เป็นแบบปลายแถวแล้วนะ พูดและฟังภาษามอญไม่รู้เรื่องเลย ยกเว้นตอนเรียกกินข้าว (อันนี้พ่อสอนไว้ จะได้ไม่อด) แต่ถึงยังไงก็ภูมิใจในความเป็นมอญของตัวเองนะ อยากพูดอยากฟังภาษามอญได้เวลาที่อยู่ในหมู่ญาติๆ ทางพ่อจะได้ฟังพี่ป้าน้าอาคุยกันรู้เรื่อง แต่ก็แก่เกินแกงแล้วมั้ง ลิ้นก็แข็ง หูก็ไม่กระดิก ยิ่งไม่ได้อยู่ในหมู่มอญยิ่งยากใหญ่ เอาเป็นว่าเรายังมีเลือดมอญอยู่ในตัว และยังเคารพรักบรรพบุรุษมอญของเราก็พอแล้ว ชีวิตนี้อยากไปนมัสการเจดีย์ชเวดากองที่พม่าสักครั้ง เพราะเป็นพระธาตุประจำปีเกิดของปีม้า (แต่ก็หวั่นใจนะ กลัวไปแล้วเค้าไม่ได้กลับ หน้ายิ่งเหมือนคนพื้นที่อยู่ด้วย)

ขึ้นไปชมเจดีย์พุทธคยาในระยะใกล้กันบ้างดีกว่า แต่บันไดสูงและชันพอสมควร ยิ่งฝนตกเปียกแฉะยิ่งต้องระวังเป็นพิเศษนะคะ

เจดีย์องค์นี้หลวงพ่ออุตตมะเป็นผู้สร้างขึ้นตั้งแต่ปี 2525 โดยจำลองแบบมาจากเจดีย์พุทธคยาสถานที่ตรัสรู้ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในประเทศอินเดีย และสร้างสำเร็จได้ด้วยแรงงานชาวมอญทั้งชายหญิงประมาณ 400 คนที่ช่วยกันเผาอิฐมอญกว่า 260,000 ก้อนเพื่อก่อสร้างขึ้นเป็นเจดีย์ บนยอดเจดีย์ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุส่วนที่เป็นกระดูกนิ้วหัวแม่มือขวา 2 องค์ ขนาดเท่าเมล็ดข้าวสาร ซึ่งหลวงพ่ออัญเชิญมาจากประเทศศรีลังกา รวมทั้งบนยอดยังมีฉัตรทองคำน้ำหนัก 400 บาทประดิษฐานไว้ด้วย

อะไรกันพี่แนน ทำไมรูปหมดแล้วอ่ะ กล้องพี่น่าจะมีรูปเยอะกว่ากล้องอื่นนี่นา เพราะถ่ายได้ทั้งตอนฝนตกและฝนหยุด แล้วทำไมหมดเร็วจัง

ส่วนรูปสะพานมอญตอนฟ้าแจ่มในฤดูหนาวน่ะ สวยดีนะ สงสัยต้องไปอีกรอบครับพี่น้อง...อิอิ

พาไปเที่ยวต่อกันเลยดีกว่า ลงไว้ถึงเจดีย์พุทธคยาแล้วนะ กราบสักการะและกล่าวคำบูชาพระบรมสารีริกธาตุกันแล้วก็ไปเดินชมบริเวณรอบๆ ฐานเจดีย์ซึ่งประดิษฐานพระประจำวันเกิดกัน เราชอบดอกไม้ที่ชาวบ้านนำมาบูชาที่นี่จัง ดูเป็นดอกไม้บ้านๆ ที่ปลูกอยู่ในทุกครัวเรือน แล้วก็เก็บมาร้อยรวมเพื่อบูชาพระด้วยความศรัทธา ไม่จำเป็นต้องไปซื้อหาจากที่ไหน ผู้คนที่นี่ก็ใส่ใจในรายละเอียดค่อนข้างมาก อย่างที่เห็นว่าพระประจำวันเกิดของวันอังคาร ก็จะบูชาด้วยดอกไม้สีชมพู ถ้าเป็นวันจันทร์ก็จะเน้นดอกไม้สีเหลือง เป็นความน่ารักที่สัมผัสได้ของผู้คนสังขละค่ะ

เหลือใครที่ยังไม่ได้มาโพสรูปลง ก้อรีบๆหน่อยจะรอดู ส่วยของเราหมดละ

พยายามจะหารูปที่ถ่ายแล้วมีรีสอร์ท สามประสบเป็นแบ็คกราว ในช่วงเช้าที่หมอกลง วิวตรงนั้นจะสวยมาก แต่หารูปที่เป็นรูปวิวอย่างเดียวม่ได้เลย มันจึงต้องเป็นรูปนี้แทน 

วิวด้านหลังเรา ช่วงหน้าหนาวจะเป็นแบบนี้แหละ...   เราถึงได้ชอบมากกกกกกกกกกกกกก

จากที่เมื่อวาน (ตอนกลางคืน)บอกไว้ว่าจะโพสรูป วิวของสังขละบุรีที่เคยไปช่วงหน้าหนาวมาให้ดูกัน เผื่อจะไปซ่อม จะได้ถูกวัน ถูกเวลากะเค้าซักกะหน่อย