เริ่มเดินตีคู่กันมาแล้วค่ะ สงสัยตัวของพี่แนนกับนายนุเตรียมจะแซงคืน

ตอนก่อนขึ้นช้างพี่อ๊อดถามว่ามีใครอยากจะนั่งคอช้างบ้าง เจ้ามิกส่งเสียงมาคนเดียวเลย แต่สุดท้ายภาพที่พี่ปลาเอามาฝากในความคิดเห็นที่ 6 คนที่อยู่บนคอช้างคือพี่เพ็ญค่ะ เพราะมิกกี้ขึ้นก่อนเลยขึ้นไปนั่งข้างบน แต่ก็คุยกันว่าเดี๋ยวเปลี่ยนที่ได้ พอนั่งอยู่บนหลังช้างจริงๆ แล้วเจ้ามิกดันกลัว (เหมือนจะกลัวความสูงน่ะ) สุดท้ายก็ไม่ได้เปลี่ยนที่กับพี่เพ็ญ ส่วนพี่เพ็ญเองก็คงไม่กล้าขยับจากคอช้างเท่าไหร่ เพราะกลัวตายน่ะ ก็นั่งท่านั้นกันไปตลอดเส้นทาง

พวกเรา 7 คน (รวมพี่อ๊อด) ใช้บริการช้าง 3 เชือก เชือกแรกเป็นพี่อ๊อดกับนุ้ย, เชือกที่ 2 เป็นพี่แนนกับนุ และสุดท้ายคือพี่ปลา พี่เพ็ญและมิกกี้ ซึ่งเดินรั้งท้ายทิ้งช่วงจากเพื่อนๆ จนโดนแซวว่าเพราะแบกน้ำหนักมากกว่าตัวอื่นน่ะ (อันนี้ก็ไม่รู้ว่าใครจะให้คำตอบได้นะ)

ตามโปรแกรมเดิมเรือจะไปส่งเราถึงที่ขี่ช้าง แต่ด้วยเหตุที่ช่วงนี้น้ำในเขื่อนน้อย เรือแล่นเข้าไปไม่ถึงที่ขึ้นช้าง เลยต้องขึ้นจากเรือไปต่อรถอีกทอดหนึ่ง นั่งรถนานกว่าครึ่งชั่วโมงบนเส้นทางคดโค้งที่เราผ่านตอนขามา พลขับก็เหยียบกระจายกลางสายฝน ทีแรกรถสตาร์ทไม่ติด พอติดได้ก็เหยียบไม่ยั้ง สงสัยถ้าผ่อนคันเร่งรถมันจะดับมั้ง

จากถนนราดยางเส้นหลัก รถเลี้ยวเข้าเส้นทางปูน และต่อด้วยทางลูกรัง บางช่วงดินลูกรังชุ่มน้ำและผสมกับดินจนเลอะ ทำให้รถปัดจนใจหาย (นี่มันทริปชิวๆ ของพวกเราจริงๆ เหรอเนี่ย...หลายคนเริ่มสงสัย)

ในที่สุดพวกเราก็มาถึงจุดหมายโดยสวัสดิภาพ ก่อนสิ่งอื่นใด พวกเราขอกินข้าวก่อนเลย แม้จะเป็นแค่ข้าวผัดธรรมดาๆ แต่ขอบอกว่ามันอร่อยจริงๆ (หรือเพราะว่าหิวหว่า)

คุณช้างพร้อมควาญมารอรับพวกเราอยู่แล้วค่ะ

ภายในโบสถ์ค่ะ แสดงให้เห็นว่ามีคนมากราบไหว้บูชาสักการะพระพุทธรูปในโบสถ์แห่งนี้อยู่เนืองๆ ค่ะ มีพระพุทธรูปสีทององค์ไม่ใหญ่นักประดิษฐานอยู่บนฐานพระประธานเดิม มีร่มกางไว้ให้เพื่อกันแดดกันฝนด้วย มีแท่นไม้ปูเสื่อไว้ให้ผู้คนมากราบสักการะตรงบริเวณนี้ เห็นแล้วให้ความรู้สึกมีมนต์ขลังค่ะ

แต่ยังไม่ทันได้เข้าไปกราบ และเก็บภาพรอบๆ ฝนก็ตกลงมาอีกค่ะ เก็บกล้องกันแทบไม่ทัน

บรรยากาศหมู่บ้านมอญริมน้ำค่ะ จากมุมมองบนเรือค่ะ

รถตู้เรามาจอดที่ ซองกาเลีย รีสอร์ท เพื่อจะกินข้าวกลางวัน และจะลงเรือจากที่นี่ไปที่แพซองกาเลียน้อย หรือแพลุงบุญ ที่พักในคืนนี้ของพวกเรา แต่ดูทีท่าว่าจะต้องรออาหารนานมากเพราะแม่ครัวทั้งร้านเหลืออยู่คนเดียว และมีแขกที่เข้ามาก่อนพวกเราโต๊ะหนึ่ง ซึ่งดูท่าทางจะสั่งอาหารไว้แล้วด้วย พี่อ๊อดเลยเปลี่ยนแผนให้พวกเราไปสั่งข้าวที่แพแล้วก็รอเรือมารับไปเที่ยวเลย พวกเราก็เลยขนสัมภาระลงเรือไปลอดใต้สะพานมอญท่ามกลางสายฝนปรอยๆ 

พอมาถึงแพเก็บของเข้าห้องและเตรียมเปลี่ยนชุดสำหรับเปียกกันแล้ว แผนที่จะกินข้าวกลางวันก่อนเที่ยวก็ต้องเปลี่ยนอีก เพราะได้เวลานัดหมายกับเรือที่จะพาไปล่องชมวัดเก่าใต้น้ำแล้ว (การออกเดินทางช้าไปหนึ่งชั่วโมง ทำให้โปรแกรมทุกอย่างลวนไปหมดจริงๆ ยิ่งเจอฝนตกด้วยยิ่งทำเวลาไม่ได้ เพราะฉะนั้นจำไว้เลยว่าต้องรักษาเวลาค่ะ) ยังดีที่พวกเรากินขนมกันมาบนรถบ้างแล้ว เลยไม่ได้หิวมาก เดี๋ยวไปกินตอนก่อนขี่ช้างก็ได้ (ตอนแรกคิดอย่างนี้ เพราะคิดว่าล่องเรือไม่นานเท่าไหร่ แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ยังมีเรื่องผิดแผนอีกจนได้)

ราชเรือที่จะพาพวกเราไปล่องเขื่อนเขาแหลม ชมวัดเก่าใต้น้ำกัน

ก่อนจะเข้าเรื่องกัน ขอแถลงแจ้งให้ทราบถึงสมาชิกร่วมทริปนี้กันก่อน

ทริปนี้มีสมาชิกรวม 6 คนค่ะ หลังจากที่ติดตามทวงถามเพื่อนๆ ชาวแก๊งค์อยู่หลายคน สุดท้ายได้สมาชิกมาเท่านี้ เพราะเป็นทริปที่อยากไปกระทันหัน (แบบว่าหลังจากอาทิตย์ที่ 6-7 มิ.ย. แล้ว จะไม่มีคิวว่างน่ะ) ทั้งพี่ทั้งน้องและเพื่อนๆ หลายคนเลยไม่สามารถเคลียร์คิวได้ทันน่ะ แต่ก็ไม่เป็นไรนะ เท่านี้ก็โอเค (ยังนึกดีใจอยู่ว่าถ้าคุณพี่สาวมาคงบ่นไม่เลิก ถ้าน้องมาไข้คงกลับ เพราะยังไม่หายดี ยิ่งถ้าชวนแม่มาด้วยคงได้ป่วยต้องซ่อมกันอีกรอบ)

สรุปว่าทริปนี้มีนุ้ย พี่ปลา พี่เพ็ญ+น้องมิก(หลานสาวของพี่เพ็ญ และเป็นน้องฝึกงานของวันแรมทางค่ะ) พี่แนน และนายนุ หนุ่มคนเดียวของทีมเรา ยังดีที่พี่อ๊อด (พี่เขยของนุ้ยที่ทำทัวร์นี้ไปด้วย เพราะเป็นทริปทดลองรับลูกค้าทริปแรกหลังจากไปสำรวจและวางโปรแกรมขาย) และพี่เชษพลขับ เป็นอีกสองหนุ่มที่ไปด้วยกัน ไม่งั้นนายนุจะกลายเป็นดาวล้อมเดือนเลยทีเดียว

วันแรก วันเสาร์ที่ 6 มิ.ย. 52  กรุงเทพฯ – กาญจนบุรี (ขี่ช้าง, ล่องแพ)
6 โมงเช้าเป็นเวลานัดหมายรวมพลจุดแรกของพวกเรา คือที่สำนักวันแรมทาง จุดนี้มีนุ้ย พี่ปลา และนายนุ ออกจากจุดแรกรถจะไปผ่านรับพี่เพ็ญกับน้องมิกกี้ และสุดท้ายคือรับพี่แนน ซึ่งทุกคนอยู่ในเส้นทางผ่าน ทุกอย่างนัดกันอย่างดี พี่อ๊อดก็ย้ำแล้วว่าต้องออกแต่เช้า เพราะกว่าจะถึงสังขละต้องใช้เวลาหลายชั่วโมง แต่....

มันก็ผิดแผนตั้งแต่เริ่มต้นเลยทีเดียว คือพี่เชษพลขับสื่อสารกับเราผิดพลาดไปหน่อย หลงไปเลยมากว่าจะเจอกัน สรุปว่าช้ากว่าเวลานัดไปเกือบชั่วโมง พอจุดแรกช้า จุดที่ 2 และ 3 ก็ช้าตามไปด้วย พอรับทุกคนขึ้นรถเรียบร้อย พวกเราก็ลงมติกันว่าวันนี้ผิดแผนแต่วัน เพราะพี่เพ็ญไม่สายเหมือนทุกครั้งที่นัดกันน่ะ...อิอิ (อันนี้แค่แซวกันเล่นนะ ไม่ต้องมาช้าให้เพื่อนๆ รอแหละดีแล้ว) 

จุดสุดท้ายเราแวะรับพี่อ๊อดที่ปั๊มระหว่างทาง จากนั้นก็ตีรถยาวไปอ.สังขละบุรี จ.กาญจนบุรีกันเลย เราซื้อข้าวเหนียวหมูและเนื้อมาฝากสมาชิกทุกคนเป็นอาหารเช้า พอกินเสร็จก็ไปเข้าเฝ้าพระอินทร์กัน เข้าเขตเมืองกาญฯ ฝนก็เริ่มโปรยปรายลงมาต้อนรับพวกเรา (จริงๆ อาจจะตกตั้งแต่ก่อนนั้นแล้วแหละ แต่เราไม่รู้เพราะหลับอ่ะ)

นับญาติกับช้างกันเสียแล้วพี่เรา :)

พี่หนิงกับพี่ยิ้มติดตามทุกความเคลื่อนไหวจริงๆ เลยนะคะ ขอบคุณอย่างแรงค่ะ

คัดรูป (เท่าที่มีอยู่ในกล้องนุ้ย) เสร็จแล้วค่ะ จะทยอยเอามาลงให้ดูกัน แต่ทริปนี้รูปน้อยและไม่ค่อยแจ่มนะคะ เพราะมีฝนเป็นอุปสรรคต่อการบันทึกภาพ แบบว่าตกทั้งวันทั้งคืน อยู่ร่วมกิจกรรมกับเราตลอดทริป พอฝนหยุดก็คว้ากล้องขึ้นมาเก็บบรรยากาศ ถ่ายได้ไม่กี่รูปก็ตกอีก ยังดีที่มีกล้องของบ้างคนไม่กลัวน้ำ เลยพอมีภาพกิจกรรมช่วงที่เปียกปอนบ้าง แต่รูปนั้นอยู่ที่เพื่อนๆ ร่วมคณะค่ะ ยังมาไม่ถึงมือนุ้ย (เพราะว่ายังไม่ได้นัดกินข้าว เมาท์แตก และแลกรูปกันตามธรรมเนียมเลย) ถ้าได้มาแล้วจะเอามาลงเก็บตกให้ดูนะ ช่วงนี้ก็ชมภาพในกล้องนุ้ยไปก่อนแล้วกันนะจ๊ะ

ต๊าย..ตาย อายุตั้ง 45 ปี เป็นน้องเราไม่กี่ปีแต่ยังดูเด็กๆอยู่เลย จริงเปล่าคะพี่ยิ้ม55

ลอสาตัวนี้มีพันธุกรรมทางพ่อสูงยาวเข่าดี,แม่เตี้ยมั้ง ก็ได้แม่มาไง ฮ่าๆ

ดูช้างให้ดูที่หาง ดูนางให้ดูที่แม่  ก็ยังไม่รู้เลยว่าดูที่หางแล้วไงล่ะ

ใครรู้ตอบด้วย ร่วมด้วยช่วยกัน

พี่ก็ว่า ช้าง น่าสงสารจริงๆนะ ป.ปลา  แบกน้ำหนักได้ตั้ง 4 คน ช้างเก่ง ช้างน่ารัก (คนรักช้าง)

ดูๆเหมือนกับช้างยังเด็กอยู่น๊อ เห็นขาหลังยังสั้นๆอยู่เลย

  อยากดูรูปจ๊ะ