ผู้แสวงบุญชาวไทยที่เดินทางมาด้วยแรงศรัทธา กำลังนมัสการ ถ้ำสุกรขาตาที่พระสารีบุตรบรรลุพระอรหันต์

รัตนจงกรม แบบชัดๆ เต็มๆ

มหาเจดีย์พุทธคยาและเสาศิลาด้านหน้า

หลายคนถามว่ามันคุ้มหรือกับการพาลูกทัวร์คนแรกและคนเดียวเดินทางไปแบบนั้น

ถ้าพูดถึงเรื่องเงินก็คงไม่คุ้มกันหรอก แต่ความคุ้มค่าของมันอยู่ที่ตรงนี้ ตรงคำว่า "ศรัทธา" ที่เขามอบให้กับเรา

ขอบคุณ แบงค์ มากสำหรับการเดินทางในครั้งนี้ คำพูดคำเดียวที่พี่ตัดสินใจพาแบงค์ไป .. "ผมไม่ได้บ้า แต่ผมศรัทธา"

ปางเมื่อพระพุทธองค์ทรงหยุดพัก

ในที่สุดก็มาถึงกุสินารา หลังจากพาลูกทัวร์แถมออกนอกโปรแกรมไปนิดนึง

มหาสถูปปรินิพพาน ณ สาลวโนทยาน เมื่อครั้งพระพุทธองค์เสด็จสู่นครกุสินารา เพื่อปรินิพพานที่เมืองนี้ ชาวบ้านยังเรียกชื่อเดิมว่า กุศินาคาร์ หรือ กุสินารา บางส่วนนิยมเรียกกันในชื่อว่า “มถากุนวาร์” หรือ “มถากัวร์” ซึ่งเลือนมาจากคำว่า “มฤตกุมาร” แปลว่า “เจ้าชายสิ้นชีพ” หมายถึงพระพุทธองค์เสด็จมาเข้าปรินิพพานที่นี่นั่นเอง ในมหาปรินิพพานสูตร เรียกที่นี่ว่า สาลวัน ซึ่งแสดงว่ามีต้นสาละเป็นหลักอยู่ในคัมภีร์สารัตถัปกาสินี เรียกที่นี่ว่า  อุปวัตตนะ ซึ่งหมายถึงที่ปรินิพพาน คือ เมื่อพระพุทธองค์เสด็จมาถึงที่นี่ได้ ได้เสด็จขึ้นที่ประทับบน***ฎาคารศาลาของมัลลกษัตริย์ ซึ่งทรงสร้างไว้เป็นที่พักผ่อนในระหว่างที่เสด็จมาประพาส ***ฎาคารศาลาหลังนี้ตั้งอยู่ระหว่างไม้สาละคู่หนึ่งซึ่งมีลำต้นกลมงามประดุจต้นตาล มียอดน้อมเข้าหากัน

พระพุทธองค์ตรัสขอให้พระอานนท์จัดตั้งที่นอน ผินศีรษะไปทางเหนือระหว่างไม้สาละคู่นั้น เมื่อพระองค์ประทับสีหไสยาสน์ก็ปรากฏสิ่งอัศจรรย์ขึ้น กล่าวคือต้นสาละผลิดอกออกผลผิดฤดูกาล หล่นพรูลงมาถวายสักการะบูชาพระตถาคต พระบรมศาสดา จึงตรัสแก่พระอานนท์ว่า “อานนท์ การบูชาก็เท่านี้แหละ ตถาคตมิได้ยินดีเท่ากับภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ผู้ได้ประพฤติตาม ปฏิบัติชอบ ปฏิบัติธรรมด้วยดี เป็นการบูชาอย่างสูงต่อพระตถาคต”

เมื่อไม่นานมานี้ กรมโบราณคดีของอินเดียได้ประกาศถึงการค้นพบสถูปทางพระพุทธศาสนาในประเทศอินเดีย จากสถูปหลายๆ แห่งที่ยังไม่มีการขุดค้น ซึ่งกล่าวกันว่าสถูปที่เพิ่งพบนั้นเป็นสถูปที่สูงที่สุดในโลก และเป็นต้นแบบการสร้างสถูปบุโรพุทโธแห่งอินโดนีเซีย ปัจจุบันตั้งอยู่ในเขตรัฐพิหาร อินเดีย  ***งจากเมืองหลวงรัฐพิหารคือเมืองปัตนะ ๑๐๐ กิโลเมตร และ***งจากกุสินารา (รัฐ ยู.พี.) แดนปรินิพพานของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ๑๒๒ กิโลเมตร

พระมหาสถูปแห่งนี้คือ สถูปเกสะเรีย (Kesaria Stupa)

ขอบคุณข้อมูลจาก ท่านอาจารย์ พระมหา ดร.คมสรณ์ คุตตธัมโม พระธรรมทูตสายประเทศอินเดีย-วัดไทยกุสินาราเฉลิมราชย์

อ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่  http://www.relicsofbuddha.com/webboard/aspboard_question.asp?GID=526

ระหว่างทางจาก เวสาลี ไปสู่กุสินารา เราได้รับคำแนะนำจากครูบาอาจารย์หลายท่านว่ามีสถูปแห่งใหม่ที่เพิ่งจะค้นพบได้ไม่นานนัก คือ มหาสถูปเกสะเรีย มีขนาดใหญ่และสวยมาก ซึ่งท่านก็ให้ข้อมูลซะเราอดใจไว้ไม่ไหว ก็เลยพาลูกทัวร์แถมออกนอกโปรแกรมไปอีก ฮ่า ฮ่า ชอบนักไอ้การออกนอกโปรแกรมเนี่ย

บนเส้นทางอันแสนทุรกันดารภายใต้อุณหภูมิ 45 องศา เราก็กระเด้งกระดอนกันไปบนถนนลูกรังอันหฤโหด และแล้วในที่สุดเราก็ไปถึง อืม นึกในใจไม่เห็นมีใครบอกว่าทางจะโหดปานนั้น หลังพบปะเจอะเจอกับท่านผู้แนะนำ เลยบ่นไปนิดเรื่องเส้นทาง ท่านก็ตามมาว่า "อ้าว ก็ไม่เห็นถาม" ฮัชช้า.. ตอบแบบแขกจริงๆเล้ยยย

แต่ขอบอก ใครที่คิดถึงและต้องการเห็นสภาพบ้านเรือนแบบ real village ชนบทแท้ๆนะ ต้องทางเส้นนี้เลย หมู่บ้าน เกสะเรีย (Kasaria) สวยสุดยอดจริงๆ แล้วจะพยายามหารูปมาฝากนะ ทางมันกระเด้งกระดอนน่ะ รูปเลยไม่ค่อยชัดเท่าไร

ออกจากนาลันทา เราแวะไปที่ "เวสาลี" เส้นทางจากราชคฤห์และนาลันทาไปสู่เมืองกุสินารานั้น เราจะต้องผ่านเมือง "เวสาลี" อยู่แล้ว ก็เลยพาลูกทัวร์แถมออกนอกโปรแกรมไปซะเลย 

เวสาลี คือเมืองหลวงของอาณาจักรวัชชี หนึ่งใน ๑๖ แคว้น ของชมพูทวีป เรียกกันหลายชื่อว่า ไวสาลี ไพสาลี หรือเวสาลี ก็ได้ ในสมัยพุทธกาลเคยเป็นศูนย์กลางการเผยแผ่พระพุทธศาสนาที่สำคัญยิ่งอีกแห่งหนึ่ง พระพุทธองค์เสด็จเยี่ยมเวสาลีครั้งแรกในพรรษา ๕ เมื่อเวสาลีประสบทุพภิกภัยและฉาตกภัย (ภัยเพราะความหิวและความอดอยาก) ร้ายแรง ปัจจุบันเหลือไว้เป็นซากโบราณสถาน

ในรูปคือ โบราณสถาน วัดมหาวัน สถานที่ที่พระพุทธองค์เสด็จจำพรรษาที่ ๕ ทรงมีพุทธานุญาตให้พระนางปชาบดีโคตมีบวชเป็นภิกษุณีครั้งแรก

วันนี้ที่ "นาลันทา" กับร่องรอยแห่งความยิ่งใหญ่ที่ไม่อาจหวนคืน

ในครั้งพุทธกาล นาลันทามหาวิหารแห่งนี้เป็นสวนมะม่วงของทุสสปาวาริกเศรษฐี ได้อุทิศถวายแก่พระพุทธเจ้า ขณะเดียวกันในยุคหลังที่กษัตริย์อินเดียราชวงศ์คุปตะ ทรงเข้ารับอุปถัมภ์ ทำให้เมืองนาลันทาพัฒนาขึ้นเป็นมหาวิทยาลัยสงฆ์

จากพุทธคยา เราออกเดินทางสู่กรุงราชคฤห์และนาลันทา

ที่นาลันทา ได้มีโอกาสไปกราบหลวงพ่อดำ ที่ทั้งคนอินเดียและคณะชาวไทยทั้งหลายที่ได้ไปเยือนเชื่อกันว่ามีความศักดิ์สิทธิ์อย่างมาก เลยแอบขอพรท่านไปนิดหน่อย ระหว่างทางไม่นานพรที่ขอก็สำฤทธิ์ผล อืม..ท่านศักดิ์สิทธิ์จริงๆ แต่ อิอิ ไม่บอกหรอกนะว่าขออะไรท่าน..

บริเวณพระแท่นวัชรอาสน์ ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ ที่ประทับตรัสรู้ คือ การนั่งของมหาบุรุษใจเพชร

การเดินทางในฤดูนี้อาจจะร้อนมากจนร่างกายแทบทนไม่ได้ แต่ก็มีข้อดีคือความสงบที่จะได้รับจากบริเวณโดยรอบองค์พระมหาเจดีย์และบริเวณใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ ผู้คนไม่พลุกพล่าน มีแต่ความสงบร่มเย็นในจิตใจ ที่สำคัญคือเป็นฤดูที่ใบโพธิ์จะร่วงหล่นลงจากต้นอย่างมากมาย ใครใคร่เก็บก็เก็บได้ตามใจ แม้จะร้อนกายแต่ก็เย็นช่ำชื่นอยู่ในใจด้วยแรงศรัทธา

มาแล้วจ้า ได้เวลาเอาภาพมาฝากกันแล้ว ดูกันพลางๆไปก่อนนะ ภาพยังไม่ค่อยสวยถูกใจเท่าไรนัก  เพราะมัวแต่ปาดเหงื่ออยู่ เนื่องจากอากาศที่ร้อนจัดถึง 45 องศา (จริงๆ) ทริปนี้เลยไม่ค่อยได้ยกกล้องขึ้นมาเก็บภาพมากนัก

ระหว่างที่อดใจไว้รอดูภาพงามๆจาก "คนแรมทาง" ก็ดูภาพพวกนี้แก้ขัดไปก่อนแล้วกันนะคะ

ขอบคุณทุกคนนะคะ ที่ส่งทั้งกำลังใจและกำลังศรัทธามาถึงกัน หวังว่าจากทีมเล็กๆ จะขยายเป็นทีมใหญ่ๆ ได้ในไม่ช้านี้ หากมีเพื่อนร่วมอุดมการณ์หลายๆ คนมาร่วมในเส้นทางเดียวกัน อินเดียมีดีกว่าที่คิดจริงๆ ค่ะ :) 

    ดีใจด้วยนะ ที่กลุ่มฝันวันแรมทางประสบความสำเร็จงดงามตามทางธรรมะ พากันไปท่องเที่ยว ท่องธรรม ท่องทางเป็นทีมเล็กๆๆ...ตามประสาพี่น้อง***งสะดือกัน หวังว่า คงได้ประสบการณ์งานเขียนเพิ่มเติม..มีเรื่องอะไรดีๆ มีสะเก็ดอะไรเด็ดๆ...เป็นเพชรความคิดที่เก็บระหว่างทางมาบอกพี่ๆ น้องๆ ทางเมืองไทย...จักได้ติดสินใจไปเมืองพุทธภูมิกัน...ขอบอกว่า "อินเดียมีดีกว่าที่ท่านคิด ความวิจิตรแห่งสิ่งก่อสร้าง เสน่ห์แห่งธรรมชาติ ความงดงามแห่งธรรมะ ความสนุกสนานแห่งการเดินทาง...รอท่านอยู่...ช้าอยู่ใย?

ผม แบงค์ ลูกทัวร์ คนแรกของพี่หนุ้ยกับพี่ปลาครับ

เรีนตามตรงนะครับ มันคือการเดินทางที่สุดยอดที่สุดในชีวิตของผม เป็นการเดินทางที่สบายๆ เอื้อเพื้อ แบบพี่น้อง ผลัดกันเป็นลูกพี่กับลูกน้อง ถึงแม้อากาศจะร้อน สัก45-50 องศา ก็ไม่มีเกินใจของพวกเราที่ศรัทธา ยึดมั่นในพระพุทธศาสนา เข้าถึงอินเดียแบบอินไซด์ มีที่พักอย่างดี อาหารไทยฝีมือแม่ชีไทย หรือบ้างวัดก็เป็นรสพระ(ทำ) มีพระอาจารย์ ผู้ทรงคุณวุฒิค่อยให้ความรู้ในแต่ละสถานที่ นำสวดมนต์ (พระระดับ Ph. d) วิ่งหนีแขกตื้อซื้อของ สนุกมากจริงๆครับ ขอขอบพระคุณ พี่มากครับ