ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก ณ สถานที่เสด็จดับขันธ์ปรินิพพาน สาลวโนทยาน

พี่ต๊อด.. ปิดทองที่พระพุทธบาท และอธิษฐานจิตขอพร

ผ้าผืนนี้ พี่จิ๋มและพี่สุนทร นำมาถวาย ทุกคนขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

เรากราบนมัสการมหาปรินิพพานสถูป และ เข้าไปสักการะพระพุทธรูปปางอนุฏฐิตสีหไสยาสน์ คือ ปางเสด็จบรรทมครั้งสุดท้ายภายในวิหารปรินิพพาน พระอาจารย์นำพาพวกเราสวดมนต์บูชาองค์พระพุทธปรินิพพาน ระลึกถึงคุณของพระพุทธองค์

ที่กุสินาราอากาศหนาวมาก พวกเราตื่นมาทำวัตรเช้า ตอน 6 โมงเช้า อุณหภูมิราวๆ 4 องศา หนาวววววววว..

หลังทำวัตร พอทานอาหารเช้ากันเรียบร้อยแล้ว เราออกเดินทางไปสักการะปรินิพพานสถาน อันเป็นสังเวชนียสถาน สถานที่เสด็จดับขันธ์ปรินิพพาน ณ สาลวโนทยาน ที่มีต้นสาละปลูกไว้เป็นอนุสรณ์

กลับมาเล่าเรื่องการเดินทางต่อดีก่า

จากสารีริกธาตุพระสถูปเจดีย์ เราไปที่ กูฏาคารศาลา ป่ามหาวัน

กูฏาคารศาลา ป่ามหาวัน แห่งนี้ยังคงมีเสาพระเจ้าอโศกทีสมบูรณ์ตั้งอยู่

ในครั้งพุทธกาล ครั้นเมื่อพระพุทธองค์ทรงแสดงวิธีให้โรคร้ายระงับได้แล้ว ชาวเมืองเวสาลีประสงค์สร้างอารามถวาย พระพุทธองค์ก็โปรดให้สร้างพระอารามนอกเมืองเวสาลีในป่ามหาวัน ทางเหนือของอาณาจักรวัชชี อารามที่ชาวลิจฉวีสร้างถวายพระพุทธองค์ในป่ามหาวัน เรียกว่ากูฏาคาร มีภิกษุเข้าอยู่จำพรรษาในอารามนี้เป็นประจำ สำหรับพระพุทธองค์นั้นประทับอยู่ในพรรษาที่ 5 และทรงแวะคราวเมื่อเสด็จไปกุสินารา

พระพุทธองค์เสด็จกรุงเวสาลีรวมหลายครั้ง ส่วนใหญ่จะเสด็จประทับที่กูฏาคารศาลา ในป่ามหาวัน ใกล้กรุงเวสาลี ได้ตรัสแสดงธรรมตอบปัญหาแก่ชาวเวสาลี ที่มาเข้าเฝ้าพระพุทธองค์ ในโอกาสและวาระต่างกัน ที่ป่ามหาวันนี้ เช่น สีหเสนาบดี เจ้าลิจฉวี เจ้าสุนักขัตตะ เป็นต้น

ขอบคุณพี่ปุ้มด้วยค่ะ แหม คนนี้แฟนพันธ์แท้ วันแรมทาง นะเนี่ย ขอบคุณที่คอยติดตามนะคะ  JJJ

ขอบคุณท่านพราหมณ์ เอ้ย! ขอบคุณพี่โอมค่ะ.. แหมชมซะเขินเลย อิอิ อายจัง JJJ

ขออนุโมทนาบุญทุกท่านเช่นกันค่ะ เวลาที่พาคณะที่มีจิตศรัทธาต่อพระพุทธศาสนา อย่างมีความรู้จริง และตั้งใจจริงๆไปนั้น คนพาไปก็อิ่มใจและมีความสุขค่ะ

จากประสบการณ์การเดินทางเราจะพบว่า คนที่ศรัทธาจริงๆ เมื่อสะสมบุญบารมีมากพอจนได้เดินทางในจังหวะและช่วงเวลาที่เหมาะสมแล้วนั้น ปัญหาและอุปสรรคใดๆก็มักจะไม่เกิดขึ้น ทุกอย่างก็จะดูราบรื่นและง่ายดายไปหมด

คณะของพวกพี่ๆคณะนี้ก็เช่นกันค่ะ พี่สุนทร พี่จิ๋ม พี่โอม และพี่ต๊อด เดินทางแสวงบุญกันได้อย่างราบรื่น ได้ความรู้ ได้กำลังใจ และได้บุญกลับมาเต็มอิ่ม ขออนุโทนาบุญอีกครั้งค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

ขออนุโมทนาในกุศลเจตนาของน้องปลาและน้องนุ้ย ขอประกาศให้ชาวพุทธบริษัท4ทราบว่า วันแรมทางจัดทัวร์สังเวชนียสถานด้วยความบริสุทธิ์ใจจริงๆโดยไม่เห็นแก่ผลกำไรและไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อยเป็นผู้ที่มีน้ำใจและจริงใจต่อลูกทัวร์ทุกคนโดยเฉพาะปลาเป็นคนดีมากเอาใจและเทคแคร์ลูกทัวร์ทุกคนไม่ว่าจะอะไรได้ทั้งนั้นขอให้บอก ขอบอกว่าประทับใจจริงๆและประทับใจมากที่สุดในชีวิตของการเดินทางในทริบนี้ อยากชักชวนพี่น้องทุกคนไปสร้างบารมีกันครับ

กราบคารวะชาวพุทธบริษัท4ทั้งหลาย หากท่านมีจิตศรัทธามีความปรารถนาที่จะไปกราบสังเวชนียสถานจารึกตามรอยบาทพระศาสดาเอกของโลก ขอท่านอย่าได้ลังเลใจอีกเลยรีบตัดสินใจไปเสียเถิดแล้วสิ่งที่ท่านจะได้รับทั้งความเต็มเปี่ยมไปด้วยศรัทธา ปสาทะ ความปีติอิ่มใจ อิ่มบุญ ได้กระทำอามิสบูชา และปฎิบัติบูชา เสมือนว่าได้นั่งอยู่ต่อหน้าพระพักต์แห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างแท้จริง

สวย และได้ความรู้ อีกเช่นเคยค่ะ

เริ่มวันใหม่ในนครไวสาลีนี้ เราตื่นกันแต่เช้า ทานอาหารเช้าที่วัดแล้วลาพระอาจารย์ เพื่อออกเดินทางต่อไปยังกุสินารา ก่อนออกจากเมืองไวสาลี เราแวะเที่ยวชมเมืองไวสาลีกันก่อน

นครไวสาลี คือเมืองหลวงของอาณาจักรวัชชีหนึ่งใน 16 แคว้น ของชมพูทวีป เรียกกันหลายชื่อว่า ไวสาลี ไพสาลี หรือ เวสาลี ก็ได้ ในสมัยพุทธกาลเคยเป็นศูนย์กลางการเผยแผ่พระพุทธศาสนาที่สำคัญยิ่งอีกแห่งหนึ่ง

ที่แรกของวันนี้ที่เราแวะไปคือ สารีริกธาตุพระสถูปเจดีย์ สถูปโบราณขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 3 เมตรมีสังกะสีมุงเป็นทรงกลมเหมือนกับศาลาแปดเหลี่ยม ล้อมรอบฐานเจดีย์โบราณซึ่งได้รับการขุดค้นจากฝ่ายโบราณคดีของรัฐบาลกลางไปแล้วและนักโบราณคดียืนยันเป็นหนึ่งเดียวว่านี้คือสถูปที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุที่ได้ขอแบ่งจากกุสินารา และจากสถูปอีก 7 แห่งแล้วอัญเชิญมาบรรจุไว้ในสมัยเดียวกันกับเมืองราชคฤห์ของพระเจ้าอชาตศัตรูคณะราชาลิจฉวี ราชามัลละ ราชาโกลิยะแห่งรามคาม พราหมณ์แห่งเวฏฐทีปกนคร ราชาโมลีนครราชาศากยะแห่งกบิลพัสดุ์

เดินทางถึงวัดไทยไวสาลี เก็บของเข้าพักที่วัด

เราร่วมกันทำบุญ ถวายปัจจัยและยารักษาโรคให้กับพระอาจารย์ฉลอง (ที่วัดไทยไวสาลีนี้พระอาจารย์ฉลองซึ่งเป็นประธานสงฆ์ได้เปิดสถานพยาบาลให้การรักษาชาวอินเดียผู้ยากไร้ที่ป่วยด้วยแต่ละวันจะมีคนไข้เยอะมากๆ)

ยาที่พี่จั่นกับเพื่อนๆฝากมา ก็ถวายให้แล้วนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

ที่นี่มีเณรน้อยชาวอินเดียอยู่ 10 รูป ที่ทางวัดไทยไวสาลีส่งเสียให้เล่าเรียนหนังสือ

เณรน้อยสวดมนต์เสียงไพเราะจับใจจริงๆ

สารีบุตรสถูป เป็นสถูปที่สร้างเพื่อเป็นอนุสรณ์แก่พระสารีบุตร อัครสาวกบริเวณที่ประชุมเพลิง สร้างสมัยแรกโดยโยมมารดาท่านสารีบุตร คือนางสารีพราหมณีต่อมาพระเจ้าอโศกได้สร้างเสริมจากที่เดิมและกลายเป็นสถานที่สักการะของมหาชนตั้งอยู่ภายในมหาวิทยาลัยนาลันทา

จากหลวงพ่อดำ ก็ได้เวลาเข้าสู่บริเวณที่เคยเป็นมหาวิทยาลัยสงฆ์

ที่จริงแล้ว พวกเขาทำท่านใหม่ ตกแต่งท่านใหม่เกือบทั้งองค์ค่ะ ไม่ใช่เฉพาะส่วนหน้าเท่านั้น ที่มือท่านก็ด้วย (ขออนุญาตใช้ภาษาชาวบ้านๆหน่อยนะคะ)

รูปซ้ายคือองค์เดิมก่อนที่จะบูรณะ .. รูปทางขวาคือปัจจุบันค่ะ

ที่วิหารหลวงพ่อดำแห่งนี้ วันนี้เราพบกับความประหลาดใจ

หลวงพ่อดำ..เปลี่ยนไป.. ท่านเปลี่ยนไปค่ะ

เปลี่ยนไปเช่นใด ดูกันเอาเองค่ะ

รูปด้านบนคือ หลวงพ่อที่เราคุ้นเคยมาแต่เก่าก่อน

รูปด้านล่าง คือ ปัจจุบัน

พวกชาวอินเดีย เขาบูรณะท่านใหม่..เขาทำศัลยกรรมให้ท่านค่ะ

ดูงดงามขึ้นยิ่งนัก ...

แต่สำหรับคนที่เคยแวะเวียนมากราบสักการะท่านบ่อยๆ

มันก็อดไม่ได้ ที่จะรู้สึกแปลกๆ กับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น

ก็ท่านดูเปลี่ยนไปจริงๆนี่นา..

วันนี้ตื่นขึ้นมา พอทานอาหารเช้าเสร็จ เราก็ลาพระสงฆ์ทั้งหลายที่วัดไทยสิริราชคฤห์ มุ่งหน้าสู่ นาลันทา

นาลันทา ซึ่งอยู่ห่างจากราชคฤห์ 16 กิโลเมตรเป็นบ้านเกิดของอัครสาวกซ้าย-ขวา พระโมคคัลลานะ-พระสารีบุตร

เรามาถึงนาลันทาเร็วไปหน่อย โบราณสถานบริเวณที่เคยเป็นมหาวิทยาลัยสงฆ์ยังไม่เปิดให้เข้า เราก็เลยเปลี่ยนแผนไปกราบสักการะหลวงพ่อดำกันก่อน

หลวงพ่อองค์ดำ พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์อายุนับปีแห่งเมืองนาลันทา เป็นพระพุทธรูปองค์เดียวที่สร้างจากหินดำทางการไม่สามารถย้ายเพื่อนำมาเก็บรักษาในพิพิธภัณฑ์ได้เนื่องด้วยองค์ท่านใหญ่มากและทุกครั้งที่มีความพยายามโยกย้ายท่านออกไปก็จะเกิดเหตุอาเพศเป็นประจำปัจจุบันประดิษฐานอยู่ด้านนอกกำแพงมหาวิทยาลัยนาลันทาต้องเดินอ้อมไปทางด้านหลังประมาณ 1 กิโลเมตร สามารถไปกราบไหว้ขอความเป็นสิริมงคลได้ตลอดเวลา

เหนือบ่อน้ำร้อนตะโปทารามจะมองเห็น ถ้ำปิปผลิวันคูหา ที่พระมหากัสปะเถระเคยพำนักอยู่ ท่านเป็นพระสาวกที่พระพุทธเจ้าทรงยกย่องว่าเลิศกว่าภิกษุทั้งหลายด้วยคุณแห่งการถือธุดงค์ 13 ข้อ ตลอดชีวิต

จากถ้ำปิปผลิวัน เราเดินทางกลับเข้าสู่ที่พักที่วัดไทยสิริราชคฤห์ หลังจากทานอาหารเย็นแล้ว เราร่วมกันทำบุญที่วัด แล้วแยกย้ายกันไปพักผ่อน คืนนี้อากาศหนาวมากเลยทีเดียว พวกพี่ๆขอผ้าห่มเพิ่มจากทางวัดกันคนละหลายๆผืน ปีนี้อากาศแปรปวนมาก เดือนนี้ไม่ควรจะหนาวมากขนาดนี้ ทั้งๆที่ความหนาวเย็นควรจะเริ่มลดน้อยลงแล้ว แต่อยู่ๆก็กลับหนาวมากขึ้นมาอีก

หลังจากได้ผ้าห่มกันเพียงพอ เราแยกย้ายกันไปนอนหลับพักผ่อน สะสมพลังงานไว้แสวงบุญกันต่อพรุ่งนี้ค่ะ

จากนั้น เราเดินทางไปที่ ตะโปทาราม สถานที่อันเป็นต้นบัญญัติสิกขาบทให้พระภิกษุสรงน้ำได้ 15 วัน ต่อครั้ง

ปัจจุบันเป็นบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ที่บำเพ็ญบุญของชาวฮินดูอาบน้ำชำระร่างกายเพื่อสิริมงคล ข้างบนจะมีช่องอาบน้ำตามฐานะแห่งวรรณะของตนในแต่ละวันจะมีชาวฮินดูมาอาบน้ำเป็นจำนวนมากเพราะเชื่อกันว่าจะสามารถรักษาโรคภัยไข้เจ็บให้หายได้

วันนี้เรามีเวลา จึงเดินเข้าไปดูด้านในแล้วเดินเลยขึ้นไปถึงด้านบน สามารถมองดู ตะโปทาราม ได้จากมุมสูง

จากนั้นเราแวะไปเที่ยวที่ถ้ำซึ่งเชื่อกันว่าเป็นที่เก็บสมบัติของพระเจ้าพิมพิสาร ถ้ำนี้มีการขุดและเจาะสำรวจทางโบราณดี แต่ก็ล่ำลือกันว่ายังไม่เคยมีใครสามารถขุดค้นพบสมบัติ และเชื่อว่ายังมีสมบัติซ่อนอยู่ข้างในจนถึงทุกวันนี้

จากนั้นไปต่อกันที่ บริเวณที่คุมขังพระเจ้าพิมพิสาร กำเนิดตำนานปิตุฆาตที่พระเจ้าอชาตศัตรูผู้เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าพิมพิสารหลงเชื่อบาปมิตรคือพระเทวทัต ได้จับพระราชบิดามากักบริเวณไว้จนสิ้นพระชนม์ปัจจุบันเหลือแต่ซากฐานกำแพงหินหนาประมาณ 6 ฟุต ล้อมรอบบริเวณ ซึ่ง ณ จุดนี้สามารถมองเห็นมูลคันธกุฎีบนยอดเขาคิชฌกูฏได้

จากวัดเวฬุวันวิหาร เราเดินทางไปเก็บตกสถานที่ต่างๆภายในเมืองราชคฤห์

เริ่มกันที่ วัดชีวกัมพวัน เป็นสถานที่ที่หมอชีวกโกมารภัจจ์นายแพทย์ประจำราชสำนัก ผู้จบการศึกษาจากเมืองตักศิลามีศรัทธาถวายป่ามะม่วงให้เป็นพระอารามหลวง หรือที่เรียกว่าชีวการามเป็นโรงพยาบาลสงฆ์แห่งแรกในพระพุทธศาสนาด้วยเป็นที่ซึ่งหมอชีวกได้เคยถวายการรักษาพระพุทธองค์เมื่อครั้งที่ถูกสะเก็ดหินที่พระเทวทัตลอบปลงพระชนม์ ปัจจุบันอยู่ ณบริเวณก่อนจะถึงทางขึ้นเขาคิชฌกูฏ

พระพุทธองค์ทรงประทับจำพรรษา ณ ที่วัดเวฬุวันวิหาร แห่งนี้รวมแล้ว 6 พรรษา เป็นที่ทรงตั้งอัครสาวกคือพระโมคคัลลานะและพระสารีบุตร และเป็นสถานที่ที่พระอรหันต์1,250 รูป มาชุมนุมกันโดยมิได้นัดหมายในวันจาตุรงคสันนิบาตมาฆบูชาและพระพุทธองค์ได้ทรงแสดงโอวาทปาติโมกข์แก่ภิกษุเหล่านั้น

จากเขาคิชฌกูฏ เราเดินทางเข้าสู่ที่พักที่วัดไทยสิริราชคฤห์

หลังจากทานอาหารกลางวันกันแล้ว ในช่วงบ่ายเราไปกันที่ วัดเวฬุวันวิหาร เป็นวัดที่พระเจาพิมพิสารได้ทรงถวายสวนเวฬุวันให้เป็นพระอารามหลวงแห่งแรกในพระพุทธศาสนา

ผู้มาถึงสถานที่แห่งนี้เหมือนว่าได้มาเข้าเฝ้าสมเด็จพระสัมมาพุทธเจ้าถึงที่ประทับดวงจิตมีแต่ความปีติเบิกบานอย่างน่าอัศจรรย์

มูลคันธกุฎีแห่งเขาคิชฌกูฏนี้บริเวณที่ประทับของเดิมเป็นกุฎีแคบๆ เหมาะที่จะนั่งมากกว่านอน วัดดูด้วยศอกได้กว้าง 3 ศอกกับ 1 คืบ ยาว 4 ศอก เท่านั้น เป็นที่ซึ่งชาวพุทธถือว่าเป็นที่สำคัญพากันมากราบไหว้บูชาเพื่อระลึกถึงพระพุทธองค์ที่เคยเสด็จมาประทับ ณ ยอดเขาแห่งนี้อยู่เสมอ และได้ตรัสแสดงธรรมหลายพระสูตร เช่น มาฆสูตร ธัมมิกสูตร มหาสาโรปมสูตรอาฏานาฏิยสูตร และอปริหานิยธัมมสูตร เป็นต้น