ในที่สุด เราก็เดินขึ้นมาจนถึง มูลคันธกุฎี

มูลคันธกุฎี ณ ยอดเขาคิชฌกูฏที่ประทับส่วนพระองค์ ของพระบรมศาสดา ในพรรษาที่ 3 5 และ7 และพรรษาสุดท้ายก่อนเสด็จดับขันธปรินิพพาน

ถัดขึ้นมาจากถ้ำพระโมคคัลลานะ เราเดินขึ้นมาจนถึงถ้ำสุกรขาตาของพระสารีบุตร

ถ้ำสุกรขาตา ตั้งอยู่บนเขาคิชฌกูฏมีลัษณะเหมือนคางหมู ในสมัยพุทธกาลเรียกว่า ถ้ำสุรขาตาเป็นสถานที่ซึ่งพระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมโปรดทีฆนขปริพาชก ผู้เป็นหลานของพระสารีบุตรในขณะที่พระสารีบุตรกำลังนั่งถวายงานพัดอยู่นั้น ท่านก็ได้ฟังธรรมและสำเร็จเป็นพระอรหันต์ในขณะนั้นเอง เมื่อวันมาฆปุณณมี เพ็ญเดือน 3 หลังจากอุปสมบทแล้ว 15 วัน ส่วนทีฆนขปริพาชก ได้บรรลุโสดาปัตติผลประกาศตนเป็นอุบาสกผู้นับถือพระรัตนตรัย

เช่นเคยค่ะ พระอาจารย์นำจุดธูปเทียน สวดมนต์บูชา และนั่งสมาธิ กันภายในถ้ำ

เราเดินขึ้นมาจนถึงถ้ำพระโมคคัลลานะ

ถ้ำพระโมคคัลลานะ ตั้งอยู่บนเขาคิชฌกูฏเป็นที่จำพรรษาของพระอัครสาวกผู้เลิศทางอิทธิฤทธิ์ คือ พระโมคคัลลานะและที่แห่งนี้เอง เป็นที่แก้ข้อสงสัยเรื่องเปรตมีจริงหรือไม่มองขึ้นจากทางเดินจุดที่เป็นถ้ำของพระโมคคัลลานะนั้นจะเห็นก้อนหินตั้งเรียงกันสามก้อน มีช่องระหว่างเขาที่พอเดินได้เมื่อก่อนยังไม่ก่อหินกั้นไว้ จะเป็นทางขึ้นลงเพียงทางเดียวเท่านั้น ณ จุดนี้เองเชื่อกันว่าเป็นที่พระเทวทัตใช้ความพยายามกลิ้งก้อนหินเพื่อปลงพระชนม์พระพุทธองค์

พระอาจารย์นำจุดธูปเทียน สวดมนต์บูชา และนั่งสมาธิ กันภายในถ้ำ

จากนั้นเราเดินทางไปที่เขาคิชฌกูฏ

เขาคิชฌกูฏคือหนึ่งในเบญจคีรี หรือภูเขา 5 ลูกได้แก่ เวภาระ เวปุละ คิชฌกูฏ อิศิคิลิ และ ปัณฑวะ เขาคิชฌกูฏมีลักษณะเหมือนนกแร้งหรือเป็นที่เกาะอาศัยของฝูงแร้งที่มาคอยกินซากศพโจรที่ถูกประหารและทิ้งลงเหวในบริเวณโดยรอบเขาคิชฌกูฏนั้นนับว่าเป็นที่สัปปายะของเหล่าพระอริยสาวกในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนา

ทางเดินนั้นค่อนข้างสะดวก แม้จะสูงชันแต่ก็ไม่ลำบาก เดินบ้างพักบ้าง ก็ขึ้นถึงยอดเขาได้สบายๆ

เช้านี้เราตื่นขึ้นมาพบกับอุณหภูมิ 14 องศา พี่โอมกลับมาจากปฏิบัติธรรมตั้งแต่ตอนตีสี่ครึ่ง แต่ไม่กล้าเคาะห้องเรียกพวกเราก็เลยนั่งรออยู่หน้าห้องจนตีห้าครึ่ง รอจนเห็นไฟในห้องเปิดจึงได้เคาะห้องเรียก สุภาพบุรุษที่สุดในโลกเลยนะเนี่ย อิอิ

หลังจากจัดการอาหารเช้าแล้ว เราออกเดินทางจากพุทธคยามุ่งหน้าสู่กรุงราชคฤห์

วันนี้ฝนตกพรำๆ ต้องลุ้นไปตลอดให้ฝนหยุด ถึงราชคฤห์เราแวะดูที่ รอยเกวียนเก่าแก่นับพันปี รอยทางเกวียนเก่าอายุนับพันปีที่มีมาตั้งแต่ครั้งพุทธกาล ยังคงเห็นร่องรอยจนถึงปัจจุบัน

หลังจากทานอาหารเย็นที่วัดเสร็จแล้ว เราไปสวดมนต์และทำสมาธิกันที่มหาเจดีย์พุทธคยากันอีกครั้ง

คืนนี้พี่โอมตั้งใจอยู่นั่งสมาธิที่ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ทั้งคืน ถึงแม้อากาศจะหนาวเหน็บ แถมมีฝนตกพรำๆอีกต่างหาก แต่พี่โอมก็ยังมุ่งมั่นที่จะปฏิบัติธรรมตามที่ตั้งใจ ขอร่วมอนุโมทนา สาธุ ด้วยจากใจจริงค่ะ

พอสามทุ่ม เราปล่อยพี่โอมไว้ที่พระมหาเจดีย์ตามลำพัง จากนั้นก็กลับเข้าห้องพักที่วัดไทยพุทธคยา แยกย้ายกันไปพักผ่อนเก็บแรงไว้ไปแสวงบุญกันต่อในวันรุ่งขึ้น

กลับถึงวัดไทยพุทธคยา เราร่วมกันทำบุญภายในพระอุโบสถ

ที่นี่เราโชคดีมาก ได้มีโอกาสพบกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อเจ้าคุณ พระเทพโพธิวิเทศ (หลวงพ่อทองยอด) เจ้าอาวาสวัดไทยพุทธคยาด้วย

ก่อนฟ้ามืด เราแวะที่วัดทิเบต แต่เข้าไปข้างในไม่ทันเพราะวัดปิดเสียก่อน ก็เลยได้แต่ถ่ายรูปกับเหล่าลามะน้อยๆทั้งหลายด้านหน้าวัดแทน

เวลาที่เหลือทั้งหมดก่อนจะสิ้นแสงพระอาทิตย์ เราไปเยี่ยมชมวัดพุทธนานาชาติซึ่งสร้างขึ้นตามสถาปัตยกรรมแห่งชาติของแต่ละประเทศทั้งสายเถรวาทและสายมหายาน

แวะถ่ายรูปกับพระพุทธรูปองค์ใหญ่ของวัดญี่ปุ่น กันหน่อยนะ

พระอาจารย์นำสวดมนต์บูชาสถานที่ตรัสรู้บริเวณใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ ซึ่งมีอายุถึงปัจจุบัน 127 ปี และ นมัสการพระแท่นวัชรอาสน์ที่สร้างโดยพระเจ้าอโศกมหาราช อนิมิสสเจดีย์เป็นสถานที่ประทับเสวยวิมุตติสุขอันเกิดจากการได้หลุดพ้นจากสัพพกิเลสในสัปดาห์ที่ 2 รัตนจงกรมเจดีย์ที่ทรงเสด็จดำเนินจงกรมไปมาเสวยวิมุตติสุขอยู่ตลอด 7 วันในสัปดาห์ที่ 3 สระมุจลินท์(จำลอง) ที่ประทับเสวยวิมุตติสุขในสัปดาห์ที่ 6 แล้วร่วมกันนั่งสมาธิภาวนาใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์

เข้าไปกราบสักการะและขอพร พระพุทธเมตตา พระปฏิมาประธานปางมารวิชัย อายุกว่า 1,400 ปี ภายในวิหารมหาเจดีย์พุทธคยา

จากแม่น้ำเนรัญชรา เราไปกันที่ สังเวชนียสถานแห่งแรก คือ “อภิสัมพุทธสถาน” มหาเจดีย์พุทธคยา สถานที่ตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณของพระพุทธเจ้าศูนย์รวมศรัทธาของพุทธศาสนิกชนทั่วโลก

พุทธคยา เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาฝนตกหนักมาก น้ำในแม่น้ำเนรัญชราในวันนี้จึงค่อนข้างมากกว่าทุกๆครั้งที่เรามาที่นี่

จากนั้นไปที่บริเวณสถานที่ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงอธิษฐานจิตลอยถาดทองคำ ณ ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา หรือที่เรียกกันว่า“แม่น้ำแห่งการตรัสรู้”

วันแรกของการเดินทางสู่สังเวชนียสถานครั้งนี้ เราเข้าสู่ที่พักคือวัดไทยพุทธคยา

หลังจากรับประทานอาหารกลางวันกันแล้ว เราออกเดินทางสู่บริเวณบ้านนางสุชาดาผู้ถวายข้าวมธุปายาสก่อนวันตรัสรู้ และบริเวณที่เชื่อว่าเป็นจุดที่นางสุชาดาถวายข้าวมธุปายาสแด่พระพุทธเจ้า

พระอาจารย์ยุทธนา อิทธิจิตโต เป็นพระที่มารับหน้าที่เป็นพระวิทยากรให้กับคณะของเรา

เครื่องเราถึงสนามบินคยาตรงตามเวลา คยาเป็นสนามบินเล็กๆค่ะ เครื่องจอดแล้วเดินมาเข้าอาคารผู้โดยสารได้เลย จริงๆเค้าห้ามถ่ายรูปนะ แต่หลายคนก็ยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูปกันจนได้แหล่ะ อิอิ

เอาล่ะค่ะ เดินทางกลับจากสังเวชนียสถานมาหลายวันแล้ว มีภาพสวยๆมาฝากกันด้วย

เราเดินทางกันด้วยสายการบิน Druk Air เที่ยวนี้เครื่องบินดีเลย์เล็กน้อย นั่งรอกันไม่นานก็ได้เวลาขึ้นเครื่อง เที่ยวบินนี้ค่อนข้างว่าง พอเครื่องขึ้นแล้วเราเลือกเปลี่ยนที่นั่งกันสบายตามใจชอบเลยล่ะ

ขอบคุณคุณสมลักษณ์เช่นกันค่ะที่ไว้วางใจ "วันแรมทาง"   เอาไว้มีโอกาสหวังว่าเราคงจะได้ร่วมเดินทางด้วยกันสักครั้งนะคะ

ขอบคุณ คุณปลามากนะครับสำหรับความช่วยเหลือตอนไปประชุมที่ กัลกัตตา มีเรื่องสนุกๆจะเล่าให้ฟังนะครับ แต่ต้องเวลาหน่อยนะครับ กลับมางานสอนเพียบเลยนะครับ

ยังไงก็ขออนุโมทนาบุญ และขอให้มีความสำเร็จนะครับ