คิดถึงพี่ๆ เพื่อนร่วมทางทุกคนค่ะ ยิ่งดูรูปยิ่งคิดถึง T T แถมบางรูปก็ตลก ขำกลิ้งเลย  ทั้งนี้ หวังว่าจะได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกน้า ตอนนี้ขอเก็บเงินก่อน

ขอชมคุณนุ้ย ถ่ายรูปสวยทุกรูปมากค่ะ ^ ^

คิดถึงทุกคนเหมือนกันค่ะ :)

คิดถึง วัน แรม ทาง ค่ะ

ขอโทษเขียนผิด....

จะบอกว่า...ภาพนี้เพ็ญเป็นคนถ่ายให้พี่นันเองค่ะ....

แต่ภาพมันเอียง....เอาไว้โอกาสหน้าไปใหม่ แต่ควรเป็นนุ้ยถ่ายให้นะคะ (นุ้ยมืออาชีพ)...แหะแหะ

555.....รู้สึกภาพนี้เพ็ญเป็นคนพิมพ์ให้พี่นันเองนี่...

แต่มันเอียงอ่ะ...ขอโทษทีนะคะ...แหะแหะ

นางแบบจวยๆ มาแย้ว

ก่อนลาพุทธคยา

ได้รับแผ่นรูปแล้วจ้า  ขอบคุณค่ะ 

เลยส่งผู้ร่วมเดินทางไปในทิปเดือนเมษายน แล้วนะคะ  ฝากดูแลด้วยอย่าให้เสียชื่อที่โม้ไว้เยอะเชียว

ฝากรูปคลินิคศัลยกรรมของอินเดียให้ดู  ใครกล้าไปผ่าบ้าง  อิ อิ

ทุกคนเดินทางกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ หอบทั้งของฝาก และหอบบุญกลับบ้านกันหอบใหญ่ เป็นคณะผู้แสวงบุญที่มีเสียงหัวเราะดังที่สุดเท่าที่เคยจัดมา ดีใจมากๆ ค่ะที่ทุกคนประทับใจกับการเดินทางครั้งนี้ จนมีเสียงเรียกร้องให้จัดแชร์บุญ ปีหน้าจะได้มาไหว้พระพร้อมกันอีก (แล้วจะต้องเริ่มตรงไหนล่ะเนี่ย เล่นแชร์ไม่ค่อยเป็นอ่ะ) แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ หากถึงเวลาอันควรที่เราจะได้ออกเดินทางแสวงบุญร่วมกันอีก เราก็จะได้ไปด้วยกันแน่นอนค่ะ

ขอบคุณทุกคนมากนะคะ ที่ร่วมเดินทางกับวันแรมทาง ที่สำคัญไปกว่านั้นคือทุกคนได้บรรลุถึงวัตถุประสงค์ที่ตัวเองตั้งใจ โดยไม่ขาดตกบกพร่อง เท่านี้ก็นับว่าวันแรมทางประสบความสำเร็จแล้วค่ะ แล้วจะรอพบกันในการไปแสวงบุญครั้งหน้านะคะ

ได้เวลากลับบ้านกันแล้ว เที่ยวบินนี้ว่างมากๆ ค่ะ มีคณะเรา 16 คน ซึ่งเป็นคณะใหญ่สุดแล้ว และมีผู้โดยสารท่านอื่นๆ อีกไม่กี่คนเอง เลือกที่นั่งก็ได้ตามอัธยาศัย ตอนเลือกที่นั่งก็กระจายๆ กันแหละ แต่สุดท้ายก็ลุกเดินไปคุยกันบ้าง อวดของฝากกันบ้าง เกือบถึงขั้นซื้อขายของกันบนเครื่องเสียแล้ว ก็ไม่รู้ว่าเลือกที่นั่งแยกกันทำไมนะ :)

ผ่านขั้นตอนต่างๆ ของสนามบินเข้ามาเรียบร้อย ก็มานั่งรอเวลาเครื่องออกกัน วันนี้คณะคุณยายปริญญ์นัดกันใส่เสื้อวันแรมทางโดยพร้อมเพรียง น่ารักมากๆ เลยค่ะ จริงๆ ก็มีอีกหลายคนที่ใส่เสื้อวันแรมทางวันนี้เหมือนกัน แต่ไม่มีภาพชัดๆ น่ะ ก็อย่าน้อยใจกันนะคะที่ไม่ได้เอารูปมาโชว์ ส่วนคนที่ยังไม่ได้ใส่เสื้อของเราก็ไม่ว่ากันค่ะ รู้ว่ารักนะ แต่ไม่แสดงออก :)

แล้วเราก็นัดรวมพล กับกลุ่มที่ไปซื้อของที่หน้าวัดไทยพุทธคยา พาหนะที่พาคุณยายปริญญ์และพี่เปิ้ล (รวมทั้งพี่ปลาที่เป็นคนถ่ายรูปนี้) มาส่งก็คือสามล้อถีบนี่แหละ

แล้วก็วัดภูฏาน

จากวัดทิเบตแล้ว ก็มาต่อกันที่วัดญี่ปุ่น

หลังจากออกไปที่มหาเจดีย์พุทธคยา และต้นพระศรีมหาโพธิ์กันตั้งแต่เช้ามืด กลับมากินข้าวเก็บของกันเรียบร้อย ก็ยังมีเวลาเหลืออีกพอสมควรก่อนจะไปขึ้นเครื่องกลับบ้าน เลยได้ตระเวณเที่ยววัดพุทธนานาชาติกัน (แต่คุณยายปริญญ์ พี่เปิ้ลและพี่ปลา รับอาสาแยกตัวไปซื้อของฝากพวกผ้าเพิ่มให้สมาชิก)

ระหว่างทางจากพาราณสีสู่พุทธคยา พวกเราแวะเข้าห้องน้ำที่ปั๊มกัน แล้วก็ได้เจอภาพนี้

ไปช้อปกันต่อที่ร้านขายผ้า ขนของฝากกลับบ้านกันหอบใหญ่ทีเดียว

ช้างหินแกะสลัก อันนี้อยากได้ๆๆ แต่ต่อราคาไม่ได้เท่าที่ต้องการ เลยตัดใจ ก็ดันไปปิ๊งตัวที่มันแพงน่ะ แต่ไปคราวหน้าจะไปลองต่อใหม่อีกที

ได้เวลาช็อปปิ้งกันแล้วค่ะ

พระอาจารย์นำพวกเรามาสักการะ "มูลคันธกุฎี" ที่เชื่อกันว่าเป็นที่ซึ่งพระพุทธเจ้าประทับจำพรรษาแรก หลังประกาศพระธรรมจักร

ข้ามช็อตตอนคุณยายสวดมนต์ไปหน่อย แต่ชอบภาพนี้มาก ขอโชว์ซะหน่อยนะคะ

เวียนเทียนกันต่อ

อธิษฐานจิต แล้วถวายทองที่ธัมเมกขสถูปกันด้วย

อร่อยกันใหญ่เลยเด็กน้อย

พี่ๆ แจกขนมน้องๆ กันใหญ่

เก็บภาพเสร็จ เดินวนครบหนึ่งรอบ ก็ชักแถวกันเดินออก เพราะเริ่มหิวกันแล้ว

ก่อนถึงวัดจีนฯ ต้องผ่านเจาคันทีสถูป สถานที่ที่พระพุทธเจ้าพบปัญจวัคคีย์เป็นครั้งแรก หลังจากตรัสรู้ เลยแวะที่นี่กันครู่หนึ่ง

พระอาทิตย์ขึ้นริมฝั่งคงคา (ได้เวลาท้องหิวแล้ว กลับไปกินข้าวที่วัดกันดีกว่า)

บันทึกภาพหมู่ริมคงคามหานทีกันสักหน่อย