พี่นันลอง resize ใหม่ ให้รูปเล็กลง ต้องไม่เกิน 150 kb นะคะ ถึงจะลงได้ ถ้าขนาดใหญ่กว่านั้นจะลงไม่ได้ค่ะ

ช่วยด้วยรูปไม่มาอะ  ทำไงละ

ขนาดดวงอาทิตย์ยังลงมาอยู่มนฝ่ามือของเปิ้ลเลย  แล้วสามีหรือจะหือ

(ไม่แน่ใจว่ารูปจะมาหรือไม่  เพราะว่าประเภทโลเทคน่ะ)

พระอาจารย์อุเทนเล่าว่า บ่อน้ำแห่งนี้เป็นสถานที่ที่พระสงฆ์จำนวนมากโดนลงไปเพื่อจบชีวิตตนเอง เมื่อครั้งที่มหาวิทยาลัยนาลันทาถูกบุกทำลาย และมีการฆ่าฟันพระสงฆ์ เพราะไม่อยากให้ผู้ที่มาฆ่านั้นต้องเกิดบาปจากการฆ่าพระ พวกเราจึงได้ร่วมกันแผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศลในบริเวณนี้ด้วย

ฟังพระอาจารย์บรรยายไปด้วย เก็บภาพบรรยากาศกันไปด้วย

เข้าไปเยี่ยมชมมหาวิทยาลัยนาลันทากันต่อ

อธิษฐานๆๆ

พร้อมใจกันสวดมนต์ และเวียนเทียนบูชาสถานที่วัดเวฬุวันวิหาร สถานที่ที่พระอรหันต์ 1,250 รูป มาชุมนุมกันโดยมิได้นัดหมาย เป็นต้นกำเนิดของวันมาฆบูชา ซึ่งวันมาฆบูชาของปีนี้ ตรงกันวันที่ 21 กุมภาพันธ์ เพิ่งผ่านไปหมาดๆ ก่อนเราเดินทางไปถึงแค่ 6 วันเอง

สวัสดีค่ะพี่นัน และทุกๆ ท่าน อิจฉาพี่นันจัง น้ำหนักลดตั้ง 3 กิโลเลยเหรอค่ะ ของนุ้ยคงที่ไม่ขึ้นไม่ลงค่ะ (อยากน้ำหนักลดบ้างจัง) นอกจากเส้นทางที่ช่วยลดน้ำหนักแล้ว อีกส่วนใหญ่คงเพราะกินแต่ผักแทบทุกมื้อด้วยมั้งคะ ไม่ได้กินเนื้อสัตว์เหมือนอยู่เมืองไทย เลยย่อยสลายได้ง่ายกว่า นี่ขนาดกินกันได้อิ่มหนำสำราญทุกมื้อนะคะเนี่ย

ส่วนเรื่องขนาดรูปที่จะลงกระทู้ ถ้าเป็นรูปแนวนอน ขนาดไม่ควรเกิน (widthxheight) 600x403 pixels , ถ้าเป็นรูปแนวตั้ง ก็เป็น (widthxheight) 403x600 pixels  ค่ะ ใครมีรูปงามๆ ขำๆ อยากแบ่งปันให้สมาชิกผู้ร่วมเดินทาง และผู้ที่ติดตามชมอยู่ ก็เอามาลงในกระทู้ได้เลยค่ะ

ที่สำคัญ! ต้องสมัครสมาชิกก่อนนะคะ ถึงจะสามารถลงรูปได้ แต่ถ้าแสดงความคิดเห็นทั่วไป ก็ไม่มีปัญหาค่ะ

ส่วนรูปที่ทางวันแรมทางจะส่งให้ทุกคน รอหน่อยนะคะ กำลังรวบรวมจากสมาชิกหลายๆ ท่านที่รับปากว่าจะส่งมาถึงกองบัญชาการวันแรมทางค่ะ แล้วจะ copy และจัดส่งให้ทุกท่านในคราวเดียวเลย

คิดถึงทุกคนนะคะ หวังว่าจะมีโอกาสได้เดินทางสู่ดินแดนพุทธภูมิร่วมกันอีกค่ะ

ลืมถามไปคะ  รูปทีลงต้องresizeลงให้มีขนาดเท่าไหร่คะ

รายงานตัวก่อนคะว่ายังอยู่ดีมีสุขอยู่  แต่ที่ดีใจมากคือกลับจากการแสวงบุญที่ฮามากนี้น้ำหนักลดไป 3 ก.ก. หลังจากที่กลัวแทบตายว่ากลับจากทิปแล้วจะอวบบุญกลับบ้าน  เพราะว่าคำแรกที่สามีทักตอนถึงบ้านน่ะ  อวบบุญมาเชียวนะคุณนาย  อิ อิ แต่ว่ารุ่งเช้าขั่งน้ำหนักแล้ว เย้ นน.ลดตั้ง 3 ก.ก.แน่ะ ไม่ใช่น้องปลา น้องนุ้ย และน้องเพ็ญเลี้ยงไม่ดีนะ  ขอบอกว่ากินมากกว่าตอนอยู่เมืองไทยอีกนะ  แถมมื้อเย็นกินเย็นจริงๆซะ ( 4.30 ทุ่มยังมีเล้ย) แต่อาจจะเป็นเพราะนั่งรถเขย่าๆอยู่ตลอดทางมั้ง   สงสัยอยู่เมืองไทยต้องหาเส้นทางที่เขย่าอย่างงี้บ้างดีกว่านะ  ไม่ต้องเสียค่าคอร์สลด นน.

ตอนนี้ต้องทำงานหลังจากที่หนีเที่ยว  แล้วเดี๋ยวจาลงรูปมาให้ดูมีรูปสวยๆเยอะ

อย่าลืมโครงการแชร์บุญอย่างที่คุยนะ  อิ อิ

ตอนขาขึ้นพวกเราเจอขอทานนั่งกระจายๆ กันอยู่จำนวนหนึ่ง แต่พอขาลงจำนวนขอทานเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด นั่งเว้นระยะช่องไฟกันได้อย่างเป็นระเบียบทีเดียว

ถึงแดดจะเริ่มแรงไปสักหน่อย แต่อากาศก็ยังเย็นสบายพอให้พวกเรานั่งสวดมนต์ทำสมาธิ และสักการะมูลคันธกุฎี ณ ยอดเขาคิชฌกูฏกันได้อย่างเย็นใจ ก็เคยบอกไปแล้วว่า "เส้นทางนี้ไม่มีร้อน" 

จากนั้นก็ไปต่อที่ถ้ำสุกรขาตา ซึ่งในยามนี้เป็นสีทองอร่ามไปทั้งถ้ำด้วยแรงศรัทธาของพุทธศาสนิกชนอย่างพวกเรานี่แหละ

ออกจากวังมหันต์มา เดินผ่านตลาดแถวมหาเจดีย์พุทธคยา มีผักผลไม้สดๆ น่ากินทั้งนั้นเลย โดยเฉพาะองุ่นไร้เมล็ด ทั้งองุ่นเขียวและองุ่นดำ รสชาติหวานอร่อย ได้ใจมากๆ ส้มก็เยอะ ทับทิมก็แยะ ทริปนี้เลยได้กินผลไม้กันทุกวันเลย

แล้วก็มาหมู่กันอีกที โดยมีกำแพงบ้านที่เต็มไปด้วยเชื้อเพลิงขี้วัวเป็นฉากหลัง (ได้เห็นกันแบบใกล้ๆ ระยะเผาขน นี่แหละเคล็ดลับปิ้งโรตีให้หอมอร่อย...อิอิ)

รูปหมู่ภาพแรกของคณะบริเวณบ้านนางสุดาชาในแสงยามเย็น

มหาชนชาวศรีลังกาที่มาแสวงบุญกันเป็นคณะใหญ่มาก

วนกลับมาแถวมหาเจดีย์พุทธคยาอีกรอบ คงไม่ว่ากันนะ แบบว่าถ่ายรูปมาแล้วเพิ่งเห็นว่าป้ายร้านนี้เค้าเขียนเป็นภาษาไทยน่ะ นี่แสดงให้เห็นคนไทยเป็นคนกลุ่มหลักที่มาเยือนสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ (หรือไม่ก็เป็นนักช็อปตัวยง จนเป็นลูกค้าหลักของร้านน่ะ)

มารายงานตัวแล้วค่ะ:) มีคนพาดพิงถึงอ่ะ เลยต้องมาแก้ตัวซะหน่อย เห็นถามหาภาพตอนทำบุญ เลยจัดมาให้ด้วยเลย แล้วภาพอื่นๆ จะตามมาค่ะ

เมื่อเย็นย่ำฉ่ำชื่นใจ กับบุญที่ได้ทำกันวันนี้ + กับความรู้ที่พระอาจารย์มอบให้....ทุกคนอิ่มเอิบใจกับบุญที่ได้ทำในวันนี้

ก็ถึงเวลาเดินทางกลับไปที่ "วัดไทยพุทธคยา" เพื่อทำบุญถวาย ค่าธรณีสงฆ์ ค่าน้ำ ค่าไฟ และอาหาร ให้กับทางวัด....ก่อนที่จะไปกินข้าว พักผ่อนนอนหลับ อย่างสบายใจและสุขใจ กับที่พักอันอบอุ่นประหนึ่งเป็นบ้านเราเอง (คืนแรก)

ปล. ขออภัยทุกท่านด้วย ที่ไม่มีภาพตอนทำบุญ...ใครมีก็เอามาลงให้ดูหน่อยนะ

เดินจนเหนื่อย + เมื่อย....แต่ไม่เบื่อ

พระอาจารย์...ก็พาพวกเรากลับมาสวดมนต์นั่งสมาธิกันต่อ ที่ใต้ต้น "พระศรีมหาโพธิ์"

และเมื่อเดินตลาดแล้ว...ก็เดินกลับมาเดินเที่ยวต่อในบริเวณ "เจดีย์พุทธคยา"

ว้า!! ไม่มีใครเอารูปมาลงต่อเลย....

งั้นเดี๋ยวจัดให้ค่ะ...

ภาพนี้...เป็นบรรยากาศตลาดของอินเดียค่ะ

นมัสเต น้องพลอย...

จะบอกว่าไปอินเดียไม่ได้ใช้ "นมัสเต" เลย...ภาษาไทยล้วนๆ ซื้อของ ต่อราคา อีหนี่ก็ช้ายแต่ภาษาทายล้วนๆ เลยนะจ๊ะนายจ๋า

ว่าแต่น้องพลอยสบายดีป่าว...เอาไว้มีโอกาสเราคงได้ไปพร้อมๆ กันเน๊อะ (ครั้งที่แล้วส่งคณะน้องพลอยแค่ที่สนามบินเท่านั้นเอง)

อยากบอกว่า....สนุกมากค่ะ และเข้าใจคำว่า "อิ่มบุญ" จริงๆ ก็ครั้งนี้แหละค่ะ...ไม่ต้องกลัวจุก ไม่ต้องกลัวล้น เพราะเราสามารถใส่ไปได้เรื่อยๆ แบบไม่ต้องกลัวเต็ม รับรองได้ว่าพวกเราทุกคนมีที่ให้ใส่ได้แบบไม่อั้นแน่นอน...ฮ่าฮ่า (จริงป่าว)

สิ่งที่พี่แมวเหมียวเขียนบอกไว้...ขอบอกว่า ใช่เลยค่ะ
นอนวัดแสนสบาย ไม่ลำบากอย่างที่บางท่านคิด (ไม่ใช่คนที่ตัดสินใจไปกับเราแน่นอน) อาหารใครไม่ชอบกินผัก ก็ควรพกอาหารเสริมไปด้วย แต่ใช่ว่าจะไม่มีเนื้อสัตว์ให้ทานเลยนะ (ทีมงานมีเตรียมไปเหมือนกัน...แถมยังมีขนมของน้านิตย์บวกกับผลไม้ของกลุ่มคุณยายปริน มาสมทบ...สรุป กินกันเกลี้ยงเลย... แหะแหะ)
รถที่เรานั่งไป สามารถแปลงร่างเป็นโบสถ์ให้ทำวัตรเช้า วัตรเย็น เป็นห้องนั่งเล่น ชมวิว กินของว่าง เม้าท์สนั่น หรือแม้แต่เป็นห้องนอน ก็สามารถทั้งสิ้น...ฮ่าฮ่าฮ่า (ขอบอก...หลับเกือบตลอดทางเลย...อิอิ)

เออใช่...ทำไมไม่มีใครลงภาพต่อจากเราเลยอ่ะ...อยากเห็นของคนอื่นบ้างอ่ะ (อย่าไปรอเลยค่ะ ภาพจาก นุ้ย กับ ปลา น่ะ.....นาน)
อ้อ! ถ้าจะลงรูป...อย่าลืมสมัครเป็นสมาชิก "วันแรมทาง" ก่อนนะคะ

ขอบอก...คณะนี้เค้าบอกว่าจะไปอีก โดยการเปิดบัญชี (แชร์) ร่วมกัน เพื่อเป็นทุนในการท่องเที่ยวแสวงบุญในครั้งหน้า...ฮ่าฮ่า (พูดเล่นกันขำๆ บนรถ บนเครื่อง...อิอิ)
ถ้ารอกันไม่ได้ก็ไปกับคนอื่น คณะอื่นก็ได้นะ จะได้มีเพื่อนใหม่เพิ่มด้วยไงคะ...เหมือนครั้งนี้ ที่ทุกท่านได้เพื่อนร่วมแสวงบุญเพิ่มมาอีกตั้งหลายคน...อิอิ