สว่างขึ้นเรื่อยๆ แล้ว

แต่ยอดคันเช็งจุงก้าสูงกว่ายอดอื่นๆ ที่เห็น แสงอาทิตย์ก็ส่องถึงยอดเขาทีหลังด้วย

ตื่นเต้นๆๆ ถ่ายรูปทุก 30 วินาที รอชมแสงแรกที่จะส่องทาบทายอดเขา ในที่สุดก็ได้ยลโฉมคันเช็งจุงก้าบน Tiger hill เป็นครั้งแรก

9 พฤษภาคม 2554  :  ดาร์จีลิ่ง

อรุณสวัสดิ์เช้าวันใหม่ ณ Tiger Hill จุดชมวิวพระอาทิตย์ขึ้นและยอดเขาคันเช็งจุงก้าที่สวยที่สุดของเมืองดาร์จีลิ่ง และเช้านี้เป็นวันที่โชคดีมากๆ ที่ฟ้าเปิดจนทำให้เราได้เห็นยอดเขาคันเช็งจุงก้า ซึ่งเราเองก็ไม่เคยได้เห็นมาก่อนเลยเวลาที่มาที่นี่ เจอเมฆและหมอกตลอด ครั้งนี้เลยตื่นเต้นเป็นพิเศษ และเพิ่งจะรู้ว่าคันเช็งจุงก้าอยู่ในทิศนี้ ปกติจะรอดูแต่พระอาทิตย์ขึ้นอีกมุมหนึ่ง เหมือนที่แขกเค้ามุงดูกัน

คห. 163  มีลิงเข้าห้องยังไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไร แต่สิ่งที่ทำให้อึ้งกิมกี่ไปเลยก็ตอนเปิดเข้ามาเห็นห้องพักนี่แหละ อุ๊แม่เจ้า! ทำไมมันใหญ่โตขนาดนี้ แถมเก่าๆ ทึมๆ อีกต่างหาก จะแสดงอาการเสียวสันหลังออกมาก็ไม่ได้ เพราะเดี๋ยวจะทำให้น้องบุ๋มกลัวไปด้วย เลยทำแอ๊บ..ว่าไม่รู้สึกอะไร แต่ในใจน่ะ มันเสียวๆ ยังไงไม่รู้ ยิ่งห้องน้ำก็ลึกลับ มีห้องแต่ตัวคั่น แถมยังมีห้องปริศนาอีกห้องหนึ่งถูกใส่กุญแจประตูไว้ แต่ประตูทางเข้าห้องมันอยู่ในห้องเรานี่หว่า ตอนกลางคืนเลยเปิดไฟนอนทั้งคืน ยอมให้ไฟแยงตา สารภาพตรงๆ เลย ไปพักโรงแรมมาก็หลายที่ทั้งในเมืองไทยและอื่นๆ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าห้องพักน่ากลัว.....

เนื่องจากฝนตกเป็นอุปสรรคทำให้ไม่ได้ไปเที่ยวไหน ช่วงเย็นนี้ก็เลยพักผ่อนกันตามอัธยาศัย แล้วก็นัดหมายเวลาอาหารค่ำกันไว้เลย มื้อนี้เราไปกินอาหารไทยกันที่ร้าน Lemon Glass ถึงรสชาติจะไม่จัดจ้านเทียบเท่าต้นฉบับ แต่สำหรับชาวคณะที่ไม่ได้เจออาหารไทยกันมาหลายวัน ที่นี่ถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว และเป็นที่น่าภูมิใจจริงๆ สำหรับอาหารไทย เพราะร้านนี้มีนักท่องเที่ยวทั้งแขกและต่างชาติเต็มทุกโต๊ะ และวนเข้าเวียนออกกันไม่ขาดสาย สุดท้ายจริงๆ อาหารไทยของเรา (ร้านนี้ไม่ได้ขายแต่อาหารไทยนะ มีเมนูอาหารแขกและอื่นๆ ด้วย แต่เท่าที่สังเกตุเห็น โดยเฉพาะฝรั่งผมทองทั้งหลาย จะสั่งผัดไท และอาหารไทยมากกว่าน่ะ)

อิ่มอร่อยกันเรียบร้อย คืนนี้ก็รีบเข้านอนกันหน่อย พรุ่งนี้เช้ามืดประมาณตี 4 เราจะออกไป Tiger hill กัน

คืนนี้ฝันดีราตรีสวัสดิ์นะคะทุกคน

ระหว่างเส้นทางก็เจอฝนตกเป็นระยะๆ แล้วก็มาเจอตกหนัก พร้อมกับลูกหุบตกด้วยตอนจะเข้าเมืองดาร์จีลิง โปรแกรมที่คิดว่าถึงดาร์จีลิ่งแล้วจะเที่ยวต่อเลยต้องพับเก็บไป แล้วก็เข้าที่พักกันเลย พักกันที่ Gymkhana Resort 

จัดสรรห้องพักและเก็บกระเป๋าเข้าห้องเรียบร้อย พนักงานก็ยกชามาเสิร์ฟทุกคนตามห้อง ยังไม่ทันไร ก็มีเรื่องได้ตื่นเต้นกัน เสียงพี่บุ๋มกับพี่รัชร้องเรียกบอกว่ามีลิงเข้าห้อง เพราะห้องพี่รัชกับพี่บุ๋มอยู่ติดกับห้องเราบนชั้น 3 พอเปิดหน้าต่างออกไปก็คงได้ระยะใกล้กับต้นไม้พอดี ระหว่างนั่งกินขนมกับน้ำชาอยู่ที่โต๊ะในห้อง คุณลิงคงอยากมีส่วนร่วมน่ะ แต่ตัวค่อนข้างใหญ่ และไล่ดีๆ ก็ไม่ไป แถมยังมาแยกเขี้ยวใส่อีก ที่ห่วงคือกลัวจะคว้ากระเป๋าหรือของสำคัญอะไรติดมือไปด้วยน่ะ เดือดร้อนถึงพนักงานโรงแรมต้องเอาไม้มาขู่ ทำท่าจะตี ถึงได้ยอมออกไป ต่างคนต่างอยู่เถอะนะคุณลิง

พร้อมกับหากิจกรรมพิเศษทำร่วมไปด้วย...อิอิ

แล้วก็ชวนป้าแขมาเล่นด้วยกัน นี่ถ้าป้าเค้าเค็ดขัดยอกขึ้นมาละก็ แย่เลย เพิ่งจะดีขึ้นจากอาการท้องเสียหมาดๆ ด้วย

หลังจากจัดการเก็บสัมภาระกันเสร็จ ทุกคนก็เริ่มทยอยมารอกันที่หน้าห้องอาหาร จับกลุ่มเมาท์กันตามประสาค่ะ

ฝั่งตรงข้ามกันก็เป็นอีกกลุ่ม ต่างคนต่างมีหัวข้อสนทนาของตัวเองค่ะ

นอกจากพันธุ์ไม้นานาชนิดแล้ว ที่นี่ยังเลี้ยงสัตว์ไว้อีกหลากหลายสายพันธุ์ค่ะ ที่เห็นเดินไปเดินมากันตามอัธยาศัยก็มีน้องหมากับฝูงไก่ ส่วนที่อยู่ในกรงกันมีกระต่าย นก และหนูแฮมเตอร์

น่ารักดีจัง ตัวขาวๆ ตาใสๆ สีชมพู

สวนกระบอกเพชรเป็นที่สุดท้ายในเมืองกาลิมปงที่จะเราเที่ยวกัน พอถ่ายรูปจนหนำใจ เราก็กลับเข้าที่พัก รอกินอาหารกลางวัน แล้วก็จะออกเดินทางต่อสู่ดาร์จีลิ่งกัน ระหว่างรออาหารพร้อมเสิร์ฟ ก็เลยเดินเก็บภาพบรรยากาศรอบๆ รีสอร์ทแห่งนี้ซะหน่อย

สวนกระบอกเพชร เมืองกาลิมปง

สวนกระบอกเพชร เมืองกาลิมปง

สวนกระบอกเพชร เมืองกาลิมปง

สวนกระบอกเพชร เมืองกาลิมปง

สวนกระบอกเพชร เมืองกาลิมปง